[Marije Lei]

Vorige week dacht ik dat Billy zich verslikt had in zijn eten, hij begon te schokken en kromp in elkaar. Hij ademde nog wel, al was het meer hard hijgen. Ik voelde niets in zijn keel, Heimlich werkte niet. Naar de da gescheurd en onderweg hield het op. Daar aan gekomen deed hij een grote plas en is hij na gekeken. De da kon niets vinden.
Gisteravond gebeurde het weer na het eten, nu begon hij er ook bij te gillen. Weer naar de da en weer hield het op toen we daar waren. Weer een grote plas, en weer kon de da niets vinden.
Woeste vriend, want het kwam door dat achterlijke voer volgens hem.

Vanavond was ik op mijn werk, de honden eten dan gemalen. Vriendlief was bezig om het voer in de bakken te doen toen Bill weer in elkaar kromp, krijsen, hijgen en schokken. Ik ben meteen naar huis gescheurd en toen ik aankwam was hij net weer rustig. Hij kwam naar me toe en begon weer.....
Het maffe is dat hij bij bewustzijn is, controle heeft over zijn spieren en reageert op alles wat we doen. Hij loopt zelfs mee naar de auto en springt er in.
Ik ben vanavond met hem naar buiten gegaan en gaan lopen. Hij plast en het is over............

Ter verduidelijking, het plassen is raar omdat hij de keren dat het nu gebeurd is vlak daar voor nog geplast had. Ik heb geen flauw idee wat er mis is. Morgen wordt er bloed geprikt.
Herkent iemand iets van deze symptomen? Maak me best wel zorgen.

[miekjevdv]

Misschien zijn het steentjes in de urineleider.
Dan krijgt hij ook een soort van krampen als die steentjes zich verschuiven in de urineleider.
En misschien plast hij ze elke keer juist uit.

Ik weet niet of ze dat in de urine kunnen zien.
De steentjes kunnen ze normaal wel zien in de urine (dat zijn zo echt heel kleine steentjes), maar of ze het in de urine aan andere waarden kunnen zien, dat weet ik niet.

Mijn broer heeft al verschillende keren nierstenen gehad die in de urineleider zaten en daar konden ze het telkens alleen zien onder de scanner.
Bij hem begon het ook altijd met krampen en eindigde met enorme pijn, een paar uur op spoed en dan 3 dagen ziekenhuis.

[Marije Lei]

Misschien zijn het steentjes in de urineleider.
Dan krijgt hij ook een soort van krampen als die steentjes zich verschuiven in de urineleider.
En misschien plast hij ze elke keer juist uit.

Ik weet niet of ze dat in de urine kunnen zien.
De steentjes kunnen ze normaal wel zien in de urine (dat zijn zo echt heel kleine steentjes), maar of ze het in de urine aan andere waarden kunnen zien, dat weet ik niet.

Mijn broer heeft al verschillende keren nierstenen gehad die in de urineleider zaten en daar konden ze het telkens alleen zien onder de scanner.
Bij hem begon het ook altijd met krampen en eindigde met enorme pijn, een paar uur op spoed en dan 3 dagen ziekenhuis.

Ja niersteen ellende ken ik.....
Het gekke is dat het korte aanvallen zijn en niet in eerste instantie beginnen met pijn maar met schokken. Hij gaat dan uiteindelijk liggen en begint te gillen. Dat houdt dan net zo makkelijk weer op, loopt hij al schokkend rond en begint dan weer te gillen. Ik vind het heel raar..... Ik hoop eerlijk gezegd dat het koliekpijnen zijn, en als die door nierstenen wordt veroorzaakt kunnen we daar wat mee. Als het maar niets neurologisch is.
Ik weet ook van nierstenen dat bij het uitplassen de urinestraal doorbroken wordt op het moment dat er een steen door de plasbuis gaat, hij plast in een ondoorbroken, harde straal.
Het lijkt nog het meest op een grand mal maar dan zonder bewustzijnsverlies. Gelukkig klopt dat plaatje niet! Ik ga het de volgende keer filmen en hopen dat het bloedonderzoek wat oplevert.

[miekjevdv]

Nierstenen was het eerste dat in mij op kwam, maar het kan ook helemaal iets anders zijn.
Het rare is dat het meestal over is als hij plast dus ik denk dat het plassen er wel iets mee te maken heeft.

Het kan natuurlijk wel zijn dat de stenen nog in de urineleider zitten dicht tegen de nieren en af en toe een beetje verschuiven en dan weer blijven zitten.
Mijn broer heeft de laatste keer (begin juli) 1 steentje uitgeplast en toen zei de dokter dat er nog 3 steentje in de urineleider zaten heel dicht tegen de nieren. En gisteren kreeg hij terug pijn en juist voordat we terug naar spoed wilden gaan, plaste hij nog een klein steentje uit en daarna was de pijn weg. Mijn vader heeft zelfs al jaren 1 steentje zitten dicht tegen de nieren en die heeft er tot nu toe nog geen last van gehad. Als die steentjes ergens 'goed' vastzitten of vastkleven tegen de wand dan kan het zijn dat er nog genoeg plaats naast is zodat de urine normaal kan passeren.

Plast hij dan grotere hoeveelheden dan normaal? Eet en drinkt hij normaal?
Gaat hij dan normaal liggen of gaat hij altijd in een bepaalde positie liggen?

Zijn er andere dingen die hij anders doet dan normaal?

Ik hoop dat er iets uit het bloedonderzoek komt, en dat het niets neurologisch is.

Hou me maar op de hoogte, ik denk mee wat het allemaal kan zijn.

[Marije Lei]

Nierstenen was het eerste dat in mij op kwam, maar het kan ook helemaal iets anders zijn.
Het rare is dat het meestal over is als hij plast dus ik denk dat het plassen er wel iets mee te maken heeft.

Het kan natuurlijk wel zijn dat de stenen nog in de urineleider zitten dicht tegen de nieren en af en toe een beetje verschuiven en dan weer blijven zitten.
Mijn broer heeft de laatste keer (begin juli) 1 steentje uitgeplast en toen zei de dokter dat er nog 3 steentje in de urineleider zaten heel dicht tegen de nieren. En gisteren kreeg hij terug pijn en juist voordat we terug naar spoed wilden gaan, plaste hij nog een klein steentje uit en daarna was de pijn weg. Mijn vader heeft zelfs al jaren 1 steentje zitten dicht tegen de nieren en die heeft er tot nu toe nog geen last van gehad. Als die steentjes ergens 'goed' vastzitten of vastkleven tegen de wand dan kan het zijn dat er nog genoeg plaats naast is zodat de urine normaal kan passeren.

Plast hij dan grotere hoeveelheden dan normaal? Eet en drinkt hij normaal?
Gaat hij dan normaal liggen of gaat hij altijd in een bepaalde positie liggen?

Zijn er andere dingen die hij anders doet dan normaal?

Ik hoop dat er iets uit het bloedonderzoek komt, en dat het niets neurologisch is.

Hou me maar op de hoogte, ik denk mee wat het allemaal kan zijn.

Lief van je!
Mijn vriend heeft ook nierstenen gehad en inderdaad, dan geeft heel heftige koliekpijn. Hij doet niet anders als anders, eet en drinkt goed, poept en plast normaal en ook na de aanval plast hij niet anders als anders. Het lijkt wel of de verkramping en het schokken maken dat hij moet plassen. Bij een epileptisch insult gebeurd dat ook, alleen is er dan bewustzijnsverlies waardoor ze de boel gewoon laten lopen. Hij heeft dat niet en ook nog controle over zijn spieren.
Morgen maar overleggen met de da en als ik meer weet post ik het!

[Angelique]

Zoals je het verteld kan het best een epileptische aanval zijn. Bewustzijnverlies is ook daarbij geen vereiste. Ik heb er ook eentje die er gewoon bij weg wil lopen.

[Kallista]

Zoals je het verteld kan het best een epileptische aanval zijn. Bewustzijnverlies is ook daarbij geen vereiste. Ik heb er ook eentje die er gewoon bij weg wil lopen.

Dacht ik ook meteen bij het lezen...hond kan ook partiële aanvallen hebben ook.

[Daantje]

Ik denk ook dat je een epileptische aanval niet uit kunt sluiten.
Er zijn ontelbare verschijningsvormen.

Er zijn zoveel factoren die een ( partiele) aanval kunnen triggeren.
Opwinding bijvoorbeeld rondom het eten of uit wandelen gaan.

Ik herinner me een filmpje van Paul Mandigers.
Er was een herder die in parkeergarages getriggerd werd door lichtflitsen en daardoor kleine epileptische aanvallen kreeg.
Daarbuiten was er niets aan de hand.

Ben benieuwd wat er evt.uit het bloedonderzoek komt.

[Marije Lei]

Net bij de da gebeurde het weer. Stress lijkt de oorzaak, hoewel hij dit nooit eerder zo heeft gehad. Alle da's en assistenten hebben mee gekeken door het raam, ze hadden dit niet eerder zo gezien. Vrijdag gaan we naar de neuroloog in Utrecht voor een ct-scan en onderzoek.
Zijn urine is schoon en hb en glucose waardes zijn ook goed. Verder bloedonderzoek wordt vrijdag gedaan.

In het filmpje is het ergste al achter de rug, hij is ook gestopt met gillen. Ik kon het niet opbrengen om hem los te laten toen hij dat nog wel deed

https://www.dropbox.com/sc/a0r9k5e4dahgtaa/TZVcbpZsNg

[miekjevdv]

Ik heb juist naar je filmpje gekeken en ik begin toch ook meer te denken aan een epileptische aanval. 

Een geluk bij een ongeluk dat hij het nu bij de da kreeg.

Ik weet namelijk uit ondervinding dat ze zoiets meestal thuis krijgen en eens bij de da is altijd alles weer ok. (zo gaat dat hier ook bij pijn, thuis pijn aan bv de poot en manken en eens bij de da is er niets te zien). En soms vergeet je dan iets te vertellen, gewoon door de stress en emotie.

Nu heeft de da het kunnen zien, wat hem ook wel zal helpen bij het stellen van een eventuele diagnose.

[flodder en dwarrel]

Dacht ik ook meteen bij het lezen...hond kan ook partiële aanvallen hebben ook.

Ik ook

[Riek]

Ik kan niets zinnigs over die aanvallen zeggen, maar wat is de huid van je hond roze.
Heeft hij het ook heel erg warm?
Of komt het misschien doordat hij zulk kort haar heeft en ik niet gewend ben dat je zo op de huid kan kijken.
Het komt op mij over alsof hij er oververhit uitziet.

[miekjevdv]

Hierin moet ik Riek gelijk geven.

De huid ziet inderdaad erg roze.

Ik ken iemand in de buurt die ook zo een hond heeft (ook wit van kleur) en die zit toch niet zo roze.

[Marije Lei]

Hij lijkt op het filmpje idd erg roze, in werkelijkheid niet hoor!

[1eboa]

Jeetje Marije, je kunt alles verzinnen buikpijn, niet kunnen plassen. Hoelang heeft hij dit al? Zit er een patroon in? Af en toe staat hij ook niet op zijn achterpootjes.
Het is te hopen dat er gauw een oorzaak gevonden wordt!
gr Boa