Niet gedacht dat ik hier ook op een dag berichten zou moeten plaatsen want katten hebben immers (zowat) het eeuwige leven?
3 maanden geleden hebben we onze autistische kat Sientje moeten gaan met een tumor in haar buik. Ze was pas 9.
Haar vriend, haar allesie Nelis van 10 bleef achter. We hebben nog 2 jonge poezen maar die leven een beetje hun eigen leven.
Nelis is een ontzettende kroelkont, een superkat, beter kun je niet hebben.
Nu was hij al nadat Sientje weg was, minder gaan eten maar wij gooiden dat op het gemis. Maar eergisteren at hij dus helemaal niet meer. Gisteren heb ik hem naar de DA gebracht, daar is hij gedwangvoederd en er is vanmorgen een echo gemaakt. De uitslag kwam aan als een mokerslag. Leverkanker.....
Wat nu? Hij krijgt een dosis prednison zodat hij misschien weer zelf iets gaat eten en omdat onze Dochter goed afscheid van hem moet kunnen nemen. Nelis is haar Auti-kat.
Wat kan ik verder nog doen? Weet iemand iets? Wat ik begreep kan het volgende week al afgelopen zijn. Ik ben er kapot van,..............
Ook lees ik nu overal dat leverkanker eigenlijk te wijten is aan omgevingsfactoren oa eten. Nelis wilde geen vlees, eet Orijenbrokjes. Eerst Sien, nu Nelis, moet ik me schuldig gaan voelen?