[Roosj]

Hoi,

Ik lees vrijwel overal dat een darmperforatie niet mogelijk is met rauwe botten, toch hoor ik ook wel eens dat mensen beweren dat er een hond overleden is door een darmperforatie door rauwe botten.

Daar in tegen zou een darmperforatie met gekookte/gerookte mergpijpen wel snel gebeuren, maar voordat ik dit wist kreeg mijn herder ze volop en hij at er echt stukken vanaf terwijl hij toen nog op brokken zat.

Hoe zit dit? Is er echt een kans op een darmperforatie bij BARF en dus het overlijden van mijn hond?

Bedankt.

[Angelique]

Het kan zeker wel. Als je hond een bot niet goed verteerd en deze komt in zijn geheel of in ieder geval in een groot stuk in de darm terecht dan kan deze daar voor een perforatie zorgen.  Daarom is het zaak om goede vleesbotten te voeren, botten jonge dieren en geen knikkerharde runderribben oid. omdat die de eigenschappen hebben om niet tot slecht te verteren met alle risico's van dien.

Het is bij uitspraken als "mijn hond kreeg een perforatie van een rauw bot" dus altijd vraag 2...watvoor bot was het.

Globaal gezegd zitten aan iedere voermethode haken en ogen en is het zaak om de risico's zo laag mogelijk te houden. Ik ben liever te voorzichtig dan dat ik er een halve schapenrib uit kan laten halen, maar mensen worden soms overmoedig, of zijn onwetend enz. en dan kan het met gemak gebeuren dat er ernstige ongelukken gebeuren, alleen maar door het voeren van de verkeerde botten.

[Roosj]

De eerste vragen die aldoor idd bij mij op komen zijn:
1. Hoe lang zat de hond op rauwe voeding?
2. Welk bot was het?
Maar ik begon nu zo te twijfelen, dat ik zoiets had van beter safe then sorry

Aangezien ik een kat heb die ook mee eet, geef ik alleen 'beginners' botjes zoals:
Eendennek
Eenden karkas (wild of tam)
Kalkoennek
Fazanten karkas
Konijnen karkas (wild)
Haas karkas
Kwartel karkas
(bos)Duif karkas
Etc etc

Voor mijn kat:
Rat, muis

En als ik al iets van lam of geit geef, dan is het in de vorm van kvv.

Is mijn kans op een perforatie bij zowel mijn hond (kan nogal een schrokkerd zijn) als kat dan 0?

[Anne in Zweden]

Haaskarkas en kalkoennekken zijn geen beginnersbotten, hoor...

Honderd procent garantie dat je dieren nooit een perforatie zullen krijgen, is er natuurlijk nooit. Veel is afhankelijk van de vertering, en die kan wisselen. Als wij met onze honden op reis zijn, merk ik dat Laika slechter gaat verteren; vorig jaar in Spanje zag ik echt flinke splinters van (zachte) reeribjes in haar ontlasting. Wel ingepakt in de keutel, maar toch, zichtbaar zonder dat ik de drol ervoor uit elkaar moest plukken. Laika vindt reizen heel leuk, maar ze is dan toch ook zo opgewonden dat het als stress moet worden beschouwd, en bij stress verteert ze slechter. Terwijl ze, als alles normaal is (oftewel, als we gewoon thuis zijn), ook kalere ribben volledig verteert (gisteren nog iets te kale en eigenlijk iets te brede lamsribben gegeven, maar er was vandaag niets meer van terug te zien).

Wat belangrijk is, is dat de botten goed klein gekraakt worden. Een schrokkerd doet dat natuurlijk niet. Als hij al lang genoeg barft en dus een bijbehorend maagzuur heeft, komt het dan desondanks wel goed, maar nogmaals, stress en andere factoren kunnen voor verteringsprobleempjes zorgen, en dan groeit natuurlijk het risico dat er te grote stukken bot in de darm belanden. Als je weet dat je hond schrokt, voer hem dan tegelijk met de karkassen in ieder geval flinke lappen spiervlees en pens; daardoor wordt het bot meestal afdoende ingepakt. Nekken zijn minder problematisch, de wervels vallen uiteen in het lichaam nadat het vlees eraf is verteerd, en er zit altijd veel vlees om de wervels heen, zodat er tijd genoeg is voor het lichaam om ze te verteren. Laika schrokte een tijdlang haar kalkoennekken van 500 gram in twee happen naar binnen; toch heb ik daar nooit iets van teruggezien in haar ontlasting.

Katten knagen meestal zo goed op botwerk dat het niet te groot is om geheel verteerd te kunnen worden. 

[Lizzy]

De eerste vragen die aldoor idd bij mij op komen zijn:
1. Hoe lang zat de hond op rauwe voeding?
2. Welk bot was het?
Maar ik begon nu zo te twijfelen, dat ik zoiets had van beter safe then sorry

Aangezien ik een kat heb die ook mee eet, geef ik alleen 'beginners' botjes zoals:
Eendennek
Eenden karkas (wild of tam)
Kalkoennek
Fazanten karkas
Konijnen karkas (wild)
Haas karkas
Kwartel karkas
(bos)Duif karkas
Etc etc

Voor mijn kat:
Rat, muis

En als ik al iets van lam of geit geef, dan is het in de vorm van kvv.

Is mijn kans op een perforatie bij zowel mijn hond (kan nogal een schrokkerd zijn) als kat dan 0?

Van mij krijg je geen nul garanties. Nu niet en nooit niet. Ook niet dat je hond gelukkig oud wordt op KVV met een buffelhuidje want ik ken meer honden die dood zijn gegaan door buffelhuid dan door vleesbot. En ik ken nog meer honden die dood zijn gegaan ten gevolgen van onjuiste voeding (lees: doodgekookte goedkope troepbrok).

Eendennek is behoorlijk veilig. Toch zijn er honden die ze in 1 keer doorslikken (zoals 1 van mijn pups - ik geef er daarom met een bijltje een paar klapjes op).

Eendenkarkas is behoorlijk veilig. Ik heb er nog nooit problemen mee gehad of gehoord dat er problemen waren.

Kalkoennek is niet zo veilig als eendennek. Er zijn honden die ze in 1 keer naar binnen willen kiepen en de nek halverwege blijft steken.

Fazantkarkas : zie eend.

Konijnkarkas: zie eend.

Haaskarkas: ik vind ze vrij hard en ongeschikt voor beginners.

Kwartelkarkas: beginnersvleesbotje

Duifkarkas: zie eendkarkas

Als je geen enkel risico wilt nemen met honden, moet je geen honden nemen (of katten). Leven = risico's nemen. Je denkt zo voorzichtig te zijn met je honden, loopt een van je honden zich dood tegen een boom............ Life sucks big time!

[Roosj]

Haaskarkas en kalkoennekken zijn geen beginnersbotten, hoor...

Honderd procent garantie dat je dieren nooit een perforatie zullen krijgen, is er natuurlijk nooit. Veel is afhankelijk van de vertering, en die kan wisselen. Als wij met onze honden op reis zijn, merk ik dat Laika slechter gaat verteren; vorig jaar in Spanje zag ik echt flinke splinters van (zachte) reeribjes in haar ontlasting. Wel ingepakt in de keutel, maar toch, zichtbaar zonder dat ik de drol ervoor uit elkaar moest plukken. Laika vindt reizen heel leuk, maar ze is dan toch ook zo opgewonden dat het als stress moet worden beschouwd, en bij stress verteert ze slechter. Terwijl ze, als alles normaal is (oftewel, als we gewoon thuis zijn), ook kalere ribben volledig verteert (gisteren nog iets te kale en eigenlijk iets te brede lamsribben gegeven, maar er was vandaag niets meer van terug te zien).

Wat belangrijk is, is dat de botten goed klein gekraakt worden. Een schrokkerd doet dat natuurlijk niet. Als hij al lang genoeg barft en dus een bijbehorend maagzuur heeft, komt het dan desondanks wel goed, maar nogmaals, stress en andere factoren kunnen voor verteringsprobleempjes zorgen, en dan groeit natuurlijk het risico dat er te grote stukken bot in de darm belanden. Als je weet dat je hond schrokt, voer hem dan tegelijk met de karkassen in ieder geval flinke lappen spiervlees en pens; daardoor wordt het bot meestal afdoende ingepakt. Nekken zijn minder problematisch, de wervels vallen uiteen in het lichaam nadat het vlees eraf is verteerd, en er zit altijd veel vlees om de wervels heen, zodat er tijd genoeg is voor het lichaam om ze te verteren. Laika schrokte een tijdlang haar kalkoennekken van 500 gram in twee happen naar binnen; toch heb ik daar nooit iets van teruggezien in haar ontlasting.

Katten knagen meestal zo goed op botwerk dat het niet te groot is om geheel verteerd te kunnen worden.

Nee, dat is idd een foutje van mij. Die gaan ook alleen naar mijn hond, niet naar de kat.

De kat knaagt idd behoorlijk goed, zelfs op de botjes in kvv.

Mijn bouvier zal nu ongeveer 4 maanden op rauwe voeding staan verwacht ik, waarvan ongeveer 2 maanden volledig kvv. Ze krijgt idd altijd wat bij de karkassen krijgt. Een eendennek wil ik nog wel eens zo geven als lekkernij, maar dat maakt dus niets uit om wat jij zegt.

[Roosj]

Van mij krijg je geen nul garanties. Nu niet en nooit niet. Ook niet dat je hond gelukkig oud wordt op KVV met een buffelhuidje want ik ken meer honden die dood zijn gegaan door buffelhuid dan door vleesbot. En ik ken nog meer honden die dood zijn gegaan ten gevolgen van onjuiste voeding (lees: doodgekookte goedkope troepbrok).

Eendennek is behoorlijk veilig. Toch zijn er honden die ze in 1 keer doorslikken (zoals 1 van mijn pups - ik geef er daarom met een bijltje een paar klapjes op).

Eendenkarkas is behoorlijk veilig. Ik heb er nog nooit problemen mee gehad of gehoord dat er problemen waren.

Kalkoennek is niet zo veilig als eendennek. Er zijn honden die ze in 1 keer naar binnen willen kiepen en de nek halverwege blijft steken.

Fazantkarkas : zie eend.

Konijnkarkas: zie eend.

Haaskarkas: ik vind ze vrij hard en ongeschikt voor beginners.

Kwartelkarkas: beginnersvleesbotje

Duifkarkas: zie eendkarkas

Als je geen enkel risico wilt nemen met honden, moet je geen honden nemen (of katten). Leven = risico's nemen. Je denkt zo voorzichtig te zijn met je honden, loopt een van je honden zich dood tegen een boom............ Life sucks big time!

Bedankt. Dan hou ik het qua hele botten zo veel mogelijk bij eend, duif, kwartel, fazant en konijn.

Buffelhuid krijgt ze niet. Parmabotten ed ook absoluut niet.

En wat betreft voorzichtig zijn en alsnog je maatje moeten missen.. Ik weet er helaas alles van..

[smulpaap]

Om deze redenen word hier dus rond de jaarwisseling zacht vleesbot gevoert ( kwartelkarkas )
Ze kunnen tijdens het eten bv erg schrikken van vuurwerk en in hun schrik dingen doen .....
En dan heb ik liever dat er bv een eendennek of een zacht kwartelkarkas naar binnen gaat dan bv ribben , waar ze normaliter goed en rustig van eten

Als een hond bv een oorprobleem heeft , dan kan dat ook aanleiding zijn tot (moeten ) schrokken in plaats van rustig te eten
Ik heb om deze reden mijn Jack Russell tijdelijk kvv gevoert

Mijn andere hond heeft een knieoperatie ondergaan , idem dito . Toen ze eenmaal weer stabiel kon staan en belasten kreeg ze weer vleesbot

En verder is het ook van belang goed op het gebit te letten , zeker bij oudere honden

En idd helemaal voorkomen kan je het niet . Maar d.mv er altijd bij te zijn tijdens het eten , goed op het gedrag te letten enz zie je ook veel
En dat vind ik bij deze wijze van voeren erg belangrijk

[Roosj]

Om deze redenen word hier dus rond de jaarwisseling zacht vleesbot gevoert ( kwartelkarkas )
Ze kunnen tijdens het eten bv erg schrikken van vuurwerk en in hun schrik dingen doen .....
En dan heb ik liever dat er bv een eendennek of een zacht kwartelkarkas naar binnen gaat dan bv ribben , waar ze normaliter goed en rustig van eten

Als een hond bv een oorprobleem heeft , dan kan dat ook aanleiding zijn tot (moeten ) schrokken in plaats van rustig te eten
Ik heb om deze reden mijn Jack Russell tijdelijk kvv gevoert

Mijn andere hond heeft een knieoperatie ondergaan , idem dito . Toen ze eenmaal weer stabiel kon staan en belasten kreeg ze weer vleesbot

En verder is het ook van belang goed op het gebit te letten , zeker bij oudere honden

En idd helemaal voorkomen kan je het niet . Maar d.mv er altijd bij te zijn tijdens het eten , goed op het gedrag te letten enz zie je ook veel
En dat vind ik bij deze wijze van voeren erg belangrijk

Bedankt.

Als ik echt goed op m'n bouvier let, dan gaat ze juist schrokken. Ik hou haar daarom niet echt meer in de gaten, alleen als ze buiten is kan ik haar vanaf de bank door het raam in de gaten houden, maar dat doe ik niet als het regent. Dus soms hou ik haar niet in de gaten, juist om te voorkomen dat ze (nog erger) schrokt.

[smulpaap]

Bedankt.

Als ik echt goed op m'n bouvier let, dan gaat ze juist schrokken. Ik hou haar daarom niet echt meer in de gaten, alleen als ze buiten is kan ik haar vanaf de bank door het raam in de gaten houden, maar dat doe ik niet als het regent. Dus soms hou ik haar niet in de gaten, juist om te voorkomen dat ze (nog erger) schrokt.

Dat klopt hoor , die honden heb je idd ook .

[Roosj]

Dat klopt hoor , die honden heb je idd ook .

Ja, het komt eigenlijk doordat m'n vriend een keer een eendennek van haar af wilde pakken. Ze schrokte het toen voor het eerst in 1x naar binnen zodat hij het niet meer af kon pakken.

Sinds m'n herder er niet meer is, lijkt ze wel weer beter te kauwen.