[Zaniematsu]

Hallo lezers,

Zo triest... een poes gefokt door mij is nu 11 jaar. Zij eet haar leven lang al brokjes. Al meerdere malen heb ik deze mensen geattendeerd op de voordelen van rauw tov brok. Maar ze blijven bij brokjes.

Nu is ze ziek, ze is triest en ze is zichzelf niet meer. Ze ligt met open ogen te slapen en kijkt apathisch voor haar uit. Ze heeft haar beide broertjes al verloren. Deze waren een jaar ouder, dus van een eerder nestje van mij.
Beide relatief jong gestorven. De eerste toen hij 10 jaar was aan FIP en de 2e toen hij 12 jaar was aan kanker aan zijn organen.

Nu deze poes, zij heeft ontstekingen in haar maag en op of aan haar alvleesklier zag de dierenarts ook al dat het er echt niet goed uit zag.
De dierenarts noemde het een sluipmoordenaar. Op het moment schijnt ze (nog) geen pijn te hebben. Haar ontlasting is nog steeds prima maar ze is afgevallen en ze eet niet veel. Normaal at ze graag rosbief maar daar eet ze nu ook maar heel weinig van.

Ik heb de mensen weer gewezen op de voordelen van rauw voer. Zij probeerde mij te overtuigen dat ze bij haar geen rauw voer naar binnen krijgen.
Ze krijgt nu een dieet brok omdat ze geen vet meer mag.

Ik vind dit zo triest.... Ik denk dat er met rauwe voeding veel winst valt te behalen. Daarbij denk ik ook dat ze in diepe rouw is om het verlies van haar beide broertjes.
Ze is nog nooit als enige kat geweest. Altijd waren haar broertjes bij haar om mee te spelen, slapen, wassen en rennen. Nu mist ze natuurlijk haar grootste maatjes. Vooral de kater die pas geleden is overleden, heel plotseling aan een kanker vorm die heel snel ging. Deze kater hebben ze naar de dierenarts gebracht om daar in te laten slapen.

Ik ga er vanavond heen om haar te bezoeken. Wat triest......

[Annemarie Rijnveld]

Sterkte Linda. Inderdaad heel triest.

[Martine-Tom]

Word er al tryplase gegeven?

[NoaKaj]

Arm beestje. In februari heb ik een kat moeten laten gaan die o.a. alvleesklierontsteking had. Hij heeft het op rauw een aantal jaar volgehouden met een goede kwaliteit van leven. Momenteel heb ik een 18-jarige met alvleesklierontsteking die het ook goed doet op rauw, de aanvallen komen met een tussenpoos van maanden. Rouw kan echter zeker een ziekteproces negatief beïnvloeden.

[Zaniematsu]

Ik ga vanavond op bezoek. Zoals ik het nu begreep krijgt ze wel dieetbrokjes, ze mag absoluut geen vet en ze heeft een prednison injectie gekregen.
Het schijnt dat dit wel een positieve invloed heeft gehad op haar maag.

Ze vertelde  niets over tryplase.

Verdere medicatie weet ik niet. Maar rauw willen ze niet eens proberen omdat ze dat niet zou lusten zeggen / denken ze.

[NoaKaj]

Ik vind dit een goed stuk over de behandeling: http://www.idexx.com/pubwebresources/pd ... titis.pdft

[Zaniematsu]

Bedankt voor jullie reacties en info. Ik zal e laatste link later lezen.

Ik ben er 4 uur geweest en de poes is inderdaad super apathisch!! Ze ligt alleen maar op 1 plaats met haar open ogen te staren!
Ik had een speeltje voor haar gemaakt een valeriaan trappelkussentje, ook had ik wat losse valeriaan wortel meegenomen.
Van de valeriaan heeft ze meerdere malen een hapje genomen! Verder had ik haar en haar broertjes wel eens vaker een trappelkussentje gegeven en voorheen speelde ze daar altijd meteen mee, alle drie! Nu...... geen interesse voor het kussentje alsof ze niet eens wist wat het was!
Ze heeft een aantal malen wat van de valeriaan gegeten en is een aantal keren naar haar brokjes gelopen om daar een paar hapjes te nemen.
Verder zat er totaal geen leven in..... lusteloos, een dood vogeltje...... niet reageren op mij met al mijn geuren van haar familie katten.
Ik heb haar oudere zus hier nog lopen en natuurlijk ruik ik heel erg naar katten. Vaak is dat super interessant voor katten. Maar zij reageerde er niet op, kwam wel even snuffelen aan mijn tas....... maar daar bleef het bij.

Ik heb wat tips gegeven om haar te helpen uit haar depressie te komen. Dit is echt vreselijk om te zien, een poesje dat geen lust meer heeft in het leven en alleen maar vooruit zit te staren..... ik heb haar niet eens zien slapen.... puur staren en af en toe een paar hapjes eten. Totaal geen interactie met haar twee verzorgers. Helemaal niets.......

De arts had gezegd dat haar verdriet het ziekteproces wel eens zou kunnen verergeren. Zoals ik haar nu heb gezien heeft ze totaal geen vechtlust! Niets is er over van dat pittige karaktertje.....

Ik moet vandaag naar Gent en Oudenaarde dus heb k verder geen tijd om haar te bezoeken. Maar morgen ben ik van plan haar wat voedselpuzzels te brengen en te kijken of we haar uit haar vreselijke diepe trieste dip kunnen helpen.

Ze heeft haar levenlang met haar 2 broertjes geleefd, zij waren 1 jaar ouder maar van dezelfde combi. Ze waren close, zo close, deden alles samen! Eten samen, slapen samen, rennen samen. Waar de een sliep sliep de ander, altijd in het zelfde mandje, altijd samen. Totdat de laatste ook stierf......dit was eind maart nu dus 2 maanden geleden.

Ik heb een poes nooit eerder zo apathisch gezien, ze doods, echt het leven is er uit......

[Zaniematsu]

Oh ja, wat ik vergat te zeggen. Ik begon haar TToch te geven... ze draaide zich om en ze kwam tot leven, er kwam echt wat reactie in!!!
Dat gebeurde al heel snel! Een poosje daarna kreeg ze ook iets meer interesse in het trappelzakje, ging er op liggen met haar gevouwen voorpootjes.
Haar mensen zagen dat ook en waren verbaast ik vertelde hen hoe ze zelf ook eenvoudig haar TT kunnen geven.
Maar ik weet niet of ze dat toe gaan passen.

[Zaniematsu]

Ik vind dit een goed stuk over de behandeling: http://www.idexx.com/pubwebresources/pd ... titis.pdft

De link werkt bij mij niet

[paasnini]

Wat een prutser die dierenarts. Ik kan mij goed voorstellen dat de rouw nadelig beinvloed maar de kat geen pijn  pancreatitis is uitermate pijnlijk en ze zijn er ook beroerd van. De problemen met de maag zal het gevolg zijn van de pancreatitis. Waren de lever- en galwaarde wel goed? Hebben ze de galgangen gecontroleerd ivm mogelijke cholangitis?
Prednison is tegenwoordig een absolute afrader bij pancreatitis, zou fijn zijn als die dierenarts zijn bijscholing zou volgen. Die kat heeft pijnstiller, maagzuurremmer en anti-misselijkheid nodig (bijvoorkeur Cerenia). Geen vet is discutabel, als ze vers er dan niet in krijgen laten ze dan compleet, lichtverteerbaar natvoer geven in porties verdeelt over de dag. En het liefste pancreasenzymen om de opname van voedingsstoffen te verbeteren en de pancreas te ontlasten.

[Zaniematsu]

Ik weet het niet, al die vragen heb ik niet gesteld, kan ze later stellen.
moet nu weg een kater wegbrengen die ik hier anderhalf jaar heb gehad. Mijn eigen fokje... had hem het liefst gehouden.
Maar het gaat nog steeds niet goed met de poezen. He introductie proces duurt erg lang en ik weet niet of het ooit zal gaan lukken.
Als er niemand zou komen zou hij hier uiteraard gebleven zijn. Maar hij zit zo veel apart... zo enorm zielig vind ik dat.
Wat houdt ik van die enorm lieve kater.... Maar ik ga hem nu toch wegbrengen naar hele lieve mensen..... pfff ik ben er ziek van!!
Ik zal vannacht pas thuis komen, het is een hele rit en ik pak het altijd zo uitgebreid aan.. mijn auto staat vol met spullen voor hem!!

Later meer over deze zieke poes die trouwens het nestgenootje is van deze kater.... Dahras, is in blakende gezondheid en eet BARF.
Voorwaarde is wel dat hij barf en kvv blijft eten. Maar dat heb ik voorheen met de kittens ook jaren gedaan. De meeste gaan over op brokken.

[NoaKaj]

Sorry, letter teveel: http://www.idexx.com/pubwebresources/pd ... atitis.pdf

Sterkte met het wegbrengen van de kater. Ik heb twee broers gehad met pancreatitis, ik ga ervan uit dat dat geen toeval is en dat er een erfelijke component bij zit (ook al zegt dr. Van Noord dat daar geen aanwijzigingen voor zijn, er zijn wel meer dingen die ze niet weten).

[Zaniematsu]

Haar ontlasting is nog altijd normaal, kan het dan zijn dat het geen pancreatitus is? En dat de DA misschien wel correct gehandeld heeft.
De DA zegt dat ze niks meer voor haar kunnen doen dan de prednison en dat wanneer zij er niet goed op reageert het dan afwachten is als een sluipmoordenaar.
Ze kunnen opereren, maar dat zou dan puur en alleen zijn voor de wetenschap, ze zouden de poes daar dan mee verliezen zei de DA.

Ik ga de reactie van paasnini doorsturen (op het prutsen na)


Ik ben enorm verdrietig om de kater. Ik mis hem vreselijk en vraag me steeds af waarom ik het nou gedaan heb omdat hij het toch goed had hier zoals het ging en dat ik toch bezig was  met een introductie onder begeleiding van een gedragstherapeut, zij is hier 4 uur in  huis geweest voor hem.

....... het doet zo'n pijn om een kat te verliezen, ik ben hem toch kwijt, hoe je het ook bekijkt. Dat ik het in overweging heb gedaan en dat hij nog leeft is een troost.
Maar het voelt niet als een troost het voelt enorm pijnlijk. En de plek is leeg in huis. Ik deed zo veel met hem, het trainen, het masseren, het kroelen, het kammen & borstelen en ik ging zelfs elke avond een uur  met hem wandelen!! Dat valt nu allemaal weg...... Het is koud en kil in huis..
Ik hoop voor hem dat hij het daar super heeft!! Daar doe je het toch voor! En voor de poezendames hier. Ik zie dat ze hem zoeken, ze weten dat hij hier was natuurlijk!! En merken nu dat de deuren weer af en toe open staan en ze hem niet meer zien.

[Martine-Tom]

Sorry, letter teveel: http://www.idexx.com/pubwebresources/pd ... atitis.pdf

Sterkte met het wegbrengen van de kater. Ik heb twee broers gehad met pancreatitis, ik ga ervan uit dat dat geen toeval is en dat er een erfelijke component bij zit (ook al zegt dr. Van Noord dat daar geen aanwijzigingen voor zijn, er zijn wel meer dingen die ze niet weten).

ik heb 2 geheel onverwante katten met pancreatitis gehad (chronisch en de ander recidiverend accuut) het enige wat ze gemeen hadden was hun voeding, voor mij voelt dat ook als een belangrijk component in het intstaan van....