Na de ontmoeting met een loopse lola gisteren is het weer helemaal mis met Sil.
Het ging net weer wat beter.
Niet meer willen eten, een beetje met een treurige blik voor zich uit kijken, elke grasspriet
wordt klappertandend en kwijlend begroet enz. enz.
Hij is buiten niet voorruit te branden.
Ook omdat vorig jaar een vergrootte prostaat is vastgesteld (hier heeft hij op dit moment
volgens mij weinig last van) denk ik er toch steeds vaker over na om Sil te laten castreren.
En dan niet eerst een implantaat maar meteen rigoureus.
In hoeverre kan zo'n castratie de hond qua karakter veranderen?
Sil is nu gemakkelijk in de omgang met mensen en andere honden, ik zou niet
graag willen dat dat verandert.
Sil is nu 8 1/2 jaar.
. Na castratie geen verandering in gedrag, behalve dat hij rustiger is, mijn da vertelde mij ook dat dit in de verwachting lag omdat zoals renate zegt karakter en gedrag volledig ontwikkeld zijn. Zijn vacht is nog steeds zo mooi als voor die tijd. Het enige écht irritante! is dat andere reuen hem nu zo leuk vinden dat ze op hem willen rijden 
Z'ev mag dan van mij echt wel even duidelijk zijn grenzen aangeven als hondlief door blijft gaan na een aantal subtiele waarschuwingen. 
