[amber2]

Hoe zit het nou precies met het verschil in eiwit tussen versvlees en brok? Ik heb namelijk zo'n groot verschil gemerkt in toegenomen spiermassa bij onze honden in de periode dat ze overgeschakeld zijn van brok naar vers. En nu ook nog: als ze op vakantie een paar week brok krijgen zijn hun spieren in een week echt minstens gehalveerd qua omvang! Terwijl de hoeveelheid ruw eiwit die ze binnenkrijgen dus gelijk is bij vlees en brok. Is het nou alleen zo dat er van het eiwit in brok een kleiner deel echt bruikbaar is doordat er ook een deel plantaardig eiwit inzit, of was er ook nog iets met het verhittingsproces dat de eiwitstructuur aantast oid..? Ben erg benieuwd want ik vond dit wel zo opvallend! Hebben jullie dat ook gemerkt dat je hond(en) meer spieren kregen van versvlees?

[chooky]

eiwit in brok is verhit geweest, dus moeilijker opneembaar. Bovendien is de herkomst van het eiwit niet of nauwelijks achterhaalbaar, kan dus van mindere kwaliteit zijn (denk aan kippevoeten, veren, etc) maar ook vaak plantaardig en dat is ook minder goed opneembaar.

[amber2]

Niemand die mij dit precies uit kan leggen? ??? Ik wou dit namelijk vertellen aan mijn docente voeding op mijn opleiding die tegen versvlees is, maar dan moet ik natuurlijk wel precies weten hoe het zit!

[Ordell]

Volgens mij heeft Chooky het al uitgelegd....

[Lizzy]

[quote="amber2"]
Niemand die mij dit precies uit kan leggen? ??? Ik wou dit namelijk vertellen aan mijn docente voeding op mijn opleiding die tegen versvlees is, maar dan moet ik natuurlijk wel precies weten hoe het zit!
[/quote]

Het staat prima uitgelegd door Chooky!

[diana]

even geduld dan
de deskundigen komen nog
zeker weten .

[Rosita]

Verhit eiwit is tot bijna 40% moeilijker opneembaar dan rauw eiwit en ook zoals Chooky al zei verwerken vele fabrikanten ook plantaardig eiwit (o.a. maisglutenmeel) in hun brokken wat slechter opneembaar is dan dierlijk eiwit. Het gaat in brokken dus dubbel op, naast verhit dierlijk eiwit zit er ook nog verhit plantaardig eiwit in.

moeilijker opneembaar=minder goed verteerbaar=meer afvalstoffen


Dit is volgens mij in meer dan 1 onderzoek bewezen.

[Angelique]

[quote="diana"]
even geduld dan
de deskundigen komen nog
zeker weten .

[/quote]

Volgens mij was die al geweest, maar dat moet dan wel gelezen worden natuurlijk

[amber2]

Dank voor jullie reacties! Ik weet het, het was al uitgelegd, maar wat ik me afvroeg is hoe dat eiwit dan precies veranderd bij verhitting; is een deel gewoon niet meer bruikbaar of veranderd het aminozuurpatroon ofzo...? Dat gaat mijn docente namelijk vast ook allemaal vragen (ze is dierenarts) en dan wil ik niet met m'n mond vol tanden staan!

[Peet]

Misschien heb je hier wat aan:

Eiwitten

Eiwitten bevatten naast de elementen, koolstof, waterstof en zuurstof ook stikstof en zwavel, en daarmee onderscheiden ze zich van de koolhydraten en vetten. Stikstof is essentieel voor onderhoud en opbouw van het lichaam, het is ook de enige vorm van stikstof die het lichaam kan benutten. Naast celvernieuwing spelen eiwitten ook een belangrijke rol bij transport processen; enzymen en enkele hormonen zijn eiwitten. Daarnaast leveren eiwitten ook energie, daardoor is een dagelijks aanbod van eiwitten noodzakelijk.

Eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren waarvan er 20 in de natuur voorkomen, 12 daarvan zijn essentieel omdat de hond deze in onvoldoende mate zelf kan aanmaken.
Dit zijn:


Arginine (alleen tijdens de groei essentieel)
Valine

Histidine (alleen tijdens de groei essentieel)
Lysine

Cystine
Fenylalanine

Leucine
IsoLeusine

Methionine
Tyrosine

Threonine
Tryptofaan


Vooral de onderlinge verhoudingen van de aminozuren zijn belangrijk en dit bepaald voor een groot deel de eiwitkwaliteit, het aminozuurpatroon moet aansluiten op de behoefte van de hond. Iedere eiwitbron heeft een zijn eigen aminozuurpatroon. Verhitting of drogen kan niet alleen een inactivatie van bacteriën en enzymen veroorzaken, maar ook de structuur van het eiwit veranderen, dit wordt ook wel denaturatie genoemd

Eiwitten worden op specifieke plaatsen in het maagdarmkanaal gesplitst door verteringsenzymen. Dierlijke eiwitten worden doorgaans sneller en vollediger omgezet (90-95%) dan plantaardige eiwitten (80-90%). De vertering van eiwitten is afhankelijk van de eiwitkwaliteit en de enzymwerking van het verteringsstelsel maar kan ook worden beïnvloed door andere componenten uit de voeding, zoals de trypsine remmende componenten uit soja.

Het effect van de opname en uitscheiding van eiwitten is te zien in de stikstof balans. Deze balans dient in evenwicht te zijn, dat betekend dat er evenveel eiwit moet worden uitgescheiden als opgenomen. Het uitscheiden van stikstof gebeurt via de ontlasting, urine en huid. Bij een teveel aan eiwit wordt dit omgezet tot ureum en via de nieren uitgescheiden, hetgeen een overbelasting betekent voor de organen, vooral de nieren. Een teveel aan eiwitten is ook vaak aan de hond merkbaar, zogenaamde eiwitbultjes op de poten en buik/oksels hetgeen jeukklachten geeft. Daarnaast kan een voeding met een te hoog eiwitaandeel ook leiden tot vetzucht.

Bron: Prinspetfood.nl

[Lizzy]

En over de hoeveelheid eiwitten en of veel eiwit slecht is voor de hond: daar zijn de meningen zeer verdeeld.

[Hitam]

Het grootste deel van de eiwitten in brok is plantaardig. Volgens mij komt het ook daardoor dat je met brokken niet te veel eiwitten kunt geven omdat je dan allerlei problemen krijgt.
Met eiwitten uit vlees krijg je veel minder gauw, mogelijk helemaal geen problemen. Dat laatste is een ervaringsfeit. Geen wetenschappelijke onderbouwing.

Door verhitten van vleesmeel in combinatie met graanmeel gaan de aminozuren verbindingen aan met de suikers uit het graanmeel (Maillard reacties). Hierdoor verandert de aminozuursamenstelling van het voer. Taurine bijvoorbeeld verdwijnt zo goed als geheel en moet later toegevoegd worden.

Het aminozuurpatroon van vlees is hetzelfde als dat van spieren.
Er zitten dus precies de goede aminozuren in, in de juiste verhoudingen. Door het te verhitten in combinatie met meel, verandert dat aminozuurpatroon dusdanig dat het lichaam zelf veel meer moet doen om de juiste verhoudingen te krijgen. En als er een beetje tekort is aan een bepaald aminozuur dan lukt het al helemaal niet meer om spieren aan te maken.
Volgens mij is dat de verklaring voor het feit dat honden veel beter bespierd raken door versvlees te eten.

[amber2]

Jaaa!! Zo'n uitleg bedoelde ik dus; bedankt allemaal! Ben benieuwd naar de reactie van mijn docente...