Hier is de overgang naar barf gepaard gegaan met het dieet voor Cuzco. En die bruist van de energie zoals we hem nog nooit gezien hebben.
Hij was een stuk te dik, maar al na een paar 100gr afvallen (tja, het is een kat natuurlijk
), herkenden we hem al niet meer. HIj werd vrolijk, aanhankelijk, zelfs druk. Terwijl hij altijd al zo rustig en een beetje op zichzelf was.
Het was zelfs zo erg dat onze andere kater er gek van werd, dat Cuzco altijd wilde spelen en zo energiek speelde. Nu begrijpen ze elkaar weer, en spelen veel samen, maar nog steeds heeft Cuzco momenten dat hij op zijn eentje gek loopt te doen. De trap op en af, gek op het bed rondspringen, overal op en tegenaan (met veeeel prrrrtt's in het rond
). Hij komt ook telkens mee spelen met de hengels of het laserlampje of dergelijke, terwijl hij dat vroeger best vond als het voorbijkwam, maar niet te lang en niet te veel lopen hoor. Nu blijft hij maar gaan, krijgt er niet genoeg van. Hij zit duidelijk zoveel beter in zijn vel en laat dat overal merken.
Het zal vast ook komen doordat hij gewicht kwijt is, maar zo is hij voorheen ook nooit geweest, voor hij echt te dik werd. Het voer zal er vast ook wel mee te maken hebben.
Aan de rest hebben we niet echt verschil gemerkt in energie, maar Luis is altijd al energiek geweest en Kleintje blijft nu eenmaal een 8-jarige poes die vooral van soezen en knuffelen houdt. Dat verander je niet.
