Ik ben verdrietig.
Migudu is gecastreerd en loopt nu al een week met een kap op.
En we blijven heen en weer rijden naar de dierenarts.
Vorig weekend heeft hij een laagje hectingen weten te verwijderen met zijn tanden.
Dus meteen die kap op, antibiotica, en honingzalf.
Van de week heeft de da wat aangekoekt wondvocht verwijderd en op zich zag de wond er rustig uit.
Het heelde goed van binnenuit, zei hij.
Advies; voorzichtig reinigen met Biotex (zonder bleek) en smeren/sprayen met honingzalf.
Biotex was een drama, hij werd er gek van, het beet waarschijnlijk?
Nu weer een 'smetplek" erbij, en nog steeds die kap op. Iets langere kuur ab, en blijven honingzalven.
Ik ben er echt naar van, wanneer is die wond nu eens beter? We kunnen ook geen verlof blijven nemen, maar ik vind het zo'n rot idee hem alleen te laten met die kap op...
Gerda
je hoopt altijd maar dat het probleemloos gaat, genezen, en meestal is dat ook zo. En soms heb je pech helaas. Kátur heeft na de amputatie van z'n teen 3 maanden met een kap op gelopen, nou ja, geleefd, want lopen mocht niet en ging ook niet. Hij accepteerde het braaf gelukkig maar het was wel echt naar voor hem. Gelukkig is het allemaal wel goedgekomen.
Ik ben bang dat je niet meer kan doen dan wat je nu doet en hopen dat het snel over is...
