[Jolan]

Ik ben vanmorgen met Pepper (Cavaliertje van 11) naar de dierenarts geweest.
Haar leverwaarden waren niet goed, het bloed word maandag nog naar een labaratorium gestuurd voor verder onderzoek.
De waardes die nu niet goed waren zijn;
Alk. fosfatase  normaal is <130 en die is nu 287
GPT normaal is <113 en die was niet te meten omdat hij over de 1000 is.

Wie heeft hier evaring mee want mijn vragen werden nogal ontwijkend beantwoord.

Ook moet ze nu mager eten en moest ik haar kipfilet geven, maar hoeveel geef je een hondje van 8kg??

Wie heeft er raad of tips??

[choopy]

Ik heb er met Djilly zeker ervaring mee.
Haar hebben we 2x bijna voor de dood weggehaald ivm enorm hoge leverwaarden.
Zij heeft op leverontlastend dieet gestaan en krijgt nog steeds ondersteuning van Mariadistel.

Ik zou de topics even op moeten zoeken, heb toendertijd het een en ander ook hier gepost.

[choopy]

Heb even wat topics voor je opgezocht

http://www.barfplaats.nl/forum/index.ph ... msg1248221

http://www.barfplaats.nl/forum/index.ph ... msg1250765

[Jolan]

Dank je wel!

Pepper kreeg (allemaal even de oren dicht doen want ik ga schelden...) speciale brokken.
Kvv reageert ze verkeerd op en wilde ze ook niet meer eten (al krijg ik er nu wel af en toe wat in en wilde ik haar voorzicht om gaan zetten).
Nu moet ze dus kipfilet, maar hoe bereken ik hoeveel ze moet hebben??
Is dat net als met kvv dat het een x procent van haar gewicht is??
Misschien hele stomme vraag, maar ben momenteel even helemaal op en zelfs simpel nadenken lukt me zelf niet eens meer 

[choopy]

Het is idd een x percentage van haar gewicht.
In het menu van Djilly ben ik uitgegaan van 2,5% van 16 kg.

Ik heb de eerste week op advies van de arts alleen kip en witvis gegeven, daarna is daar ook konijn en parelhoen aan toegevoegd.
De laatste maanden/ half jaar/ misschien zelfs alweer jaar, krijgt ze gewoon weer normale KVV, maar dan wel met ondersteunend nog 2x per week een bord "pap" en bij elke maaltijd de maria distel.
Straks eind april zijn we ook alweer 4 jaar verder tov de eerste acute leverontsteking.



Barf menu Djilly (hond van 16 kg, 2,5%)     
       
  30% vleesbot van 2800 gram voer in totaal = 840 gram vleesbotten     
  10% groente van 2800 gram voer in totaal = 280 gram groentemix     
  40% havermout van 2800 gram voer in totaal = 1120 gram havermout     
  20% spiervlees van 2800 gram voer in totaal = 560 gram spiervlees     
  Dagelijks eitje of scheutje yoghurt of Kefir, 1x per week beetje hart.     

Vleesbot: Kippennekken, kipkarkas (zonder vel), smuldier kip enkelvoudig
Spiervlees: Witvis filet en kipfilet. 


Maandag    120 gram vleesbot, 160 gram havermout 160 gram spiervlees
Dinsdag    120 gram vleesbot 160 gram havermout 80 gram groentemix
Woensdag 120 gram vleesbot, 160 gram havermout 160 gram spiervlees
Donderdag 120 gram vleesbot, 160 gram havermout 80 gram groentemix
Vrijdag      120 gram vleesbot, 160 gram havermout 160 gram spiervlees
Zaterdag    120 gram vleesbot 160 gram havermout 80 gram groentemix
Zondag    120 gram vleesbot, 160 gram havermout 3 eendenhartjes

[Jolan]

Dank je wel, hier kan ik mee verder.

Pepper is zichzelf niet, ze valt de andere hondjes aan en wil niet eten.
Drinken doet ze wel, maar verder loopt ze rond alsof ze niet weet wat ze met zichzelf aan moet.
Ze heeft een injectie gekregen voor de misselijkheid en ik heb tabletjes mee, ook pijnstilling is veranderd van rimadyl naar tramadol.

Dinsdagavond weet ik pas meer pfff dat duurt nog zo lang.
Bij Pep kan het ook door de suikerziekte komen, haar niertjes werken in ieder geval nog wel goed en haar suiker was voor haar doen ook een mooie waarde.

De andere hondjes reageren ook anders op haar en Daisy wil niet meer met haar spelen, terwijl ze dat elke dag deed...
Ergens ben ik bang dat dit het einde zal zijn 

[choopy]

Het niet willen eten is een bekend probleem bij leverafwijkingen.
Ze worden er echt flink misselijk van.
Ik denk dat het bij Djilly ook zeker een aantal maanden heeft geduurd voordat ze weer echt goed at.
Zeker in de beginperiode kreeg ze echt om de 2 uur wat aangeboden, kon ze eten wat ze wilde en dan hup weer in de koelkast.

Ook ik had verwacht dat Djilly er niet doorheen zou komen, aangezien bij haar de waarden ook niet meer meetbaar waren.
Ik heb zeker geluk gehad dat mn meisje er nog is, maar weet nu ook dat het mogelijk is om op te knappen, maar dat er wel heel veel geduld voor nodig is.
Geldt helaas echt niet voor elke hond, maar ik duim voor je dat Pepper er ook weer bovenop komt.

Ik zou zeer zeker ook een echo en biopt laten maken van de lever. Hieruit kan blijken of het om een ontsteking gaat of dat het eventueel tumoren zijn. Bij Djilly waren er namelijk geen ontstekingscellen in het bloed te vinden (waardoor wij er al vanuit gingen dat het tumoren waren) maar uit de echo en punctie bleek dus wel dat het een ontsteking was.
Ab in combinatie met het leverontlastend dieet hebben haar er toen weer bovenop geholpen

[Jolan]

Hoe doen ze zo'n biopt als ik vragen mag?
Pepper kan helaas niet onder narcose, dat overleefd ze zowiezo niet, dus ook dat brengt weer beperkingen met zich mee.

Het is mijn lieve oude meisje van 11 jaar, ze is blind, doof, dementerend, heeft suikerziekte en artrose en zakt hierdoor steeds vaker door dr achterpootjes.
Toch is/was ze altijd vrolijk en genoot nog van lekker buiten zijn en spelen met Daisy.
Dat is nu ook weg en als er een kans is dat ze op kan knappen dan wil ik die met beide handen aangrijpen, maar aan de andere kant is er een deel van mij wat bang is om te lang door te gaan en te lang te wachten.
Ik hou waanzinnig veel van haar (heb met Pepje een hele speciale band, ze is ook echt mijn meisje) maar wil haar niet laten lijden.
Dat heb ik ook aan de dierenarts aan gegeven, maar kreeg wat vage antwoorden en werd weinig wijzer van wat ze zei.

Gelukkig heb jij een goede ervaring en daar hou ik me voorlopig aan vast.
Nogmaals bedankt voor al je tips, hulp enz!

[tt-tjes]

Rare vraag misschien, maar hebben ze ook haar alvleesklier getest? Bij Fjurdy waren zijn leverwaarden eerst ook veel te hoog, na een aantal maanden leverdieet waren ze behoorlijk goed maar bleek hij dus een chronische pancreatitis te hebben. Hij is nu van het leverdieet af maar krijgt een pancreas dieet.

[Jolan]

Maandag gaat de rest van het bloed naar het lab voor verder onderzoek.
Dus misschien kunnen ze daarin ook wat van de alvleesklier zien (ze heeft het er wel over gehad geloof ik)?

[choopy]

Biopt is bij Djilly niet onder narcose gegaan.
Of dat normaal wel gebeurd, durf ik niet te zeggen, maar in Emmeloord waar wij zijn geweest, deden ze het dus zonder.

[Jolan]

Oke, dat is dan in ieder geval al fijn om te horen.

Nu is het eerst wachten op de bloeduitslagen, pfff wat duren de dagen dan lang zeg.

[Jolan]

Nou gisteravond laat de uitslag gehad.
Er zijn 3 mogelijkheden... tumor, lever is op door de suikerziekte, chronische leverontsteking.
We hebben het gehad over een lever echo en een punctie, alleen.... Pepper is nu zo bang voor en bij de dierenarts, dat we of boven op haar moeten gaan liggen (net als bij het foto's maken van haar achterpootje, ze was bijna niet in bedwang te houden, was echt heel zielig) of ze moet verdoofd worden en de kans is dat ze dat niet overleefd.
Als het een tumor is kunnen we niks meer doen, als haar lever door de suikerziekte op is kunnen we ook niks meer doen, bij chronische leverontsteking is het medicatie en speciale voeding en die moet dan helpen en ze moet dan weer zo goed als helemaal zichzelf worden.
Voor hoe lang is dan wel de vraag...kan een jaar zijn, kan ook minder zijn...

Dus ik heb vanmorgen weer gebeld en uitgelegd hoe Pepje zal zijn bij de dierenarts en dat ik haar dat eigenlijk niet meer aan wil doen, zeker niet als ze niet lang meer bij ons zal zijn.
Met het oog dat er in de eerste twee gevallen niks meer te doen zal zijn en de medicatie alleen in geval 3 zal helpen, wil ik eigenlijk proberen of de medicatie en speciale voeding aan zullen slaan.
Zo niet dan weten we dat het een tumor is of lever is op door de suiker en moeten we haar alsnog laten gaan.
De medicatie moet snel aanslaan en we moeten dan snel vooruitgang zien, dus het is niet zo dat ik haar nog een tijd zo moet laten door modderen.

De dierenarts was er nog niet dus ik word terug gebeld voor verder overleg, maar de assistente was het wel met me eens.
Het blijft moeilijk, maar ik wil doen wat voor Pepper het beste is en ik wil haar verdere angst, paniek en pijn besparen.

Ze eet goed, slaapt veel en zit aan mij vast geplakt, het gaat momenteel redelijk goed doordat de misselijkheid enzo weg zijn door de medicatie.