Gisteren zijn we bij de gedragskliniek in UTrecht beland...
Onze maart zit al een tijd niet lekker in haar vel.. Is hier in huis veel veranderd, kind uit huis, baby er in. Ipv werken eigenaar, thuis moeder geworden... maar goed ze vindt dat allemaal ogenschijnlijk dan wel ok..Waar ze wel steeds meer last van krijgt nu ongeveer 8 maanden is een soort van paniek aanvallen.... ::)deur bel gaat he? gezellig ff visite begroeten.... ziet persoon, man en of vrouw maakt niet uit...eerst lage houding en kwispel en dan opeens of het knopje omgaat dikke paniek! tot voor kort ging maartje dan naar boven maar nu wil ze echt vluchten, door openstaande ramen en of deuren en zo nodig opent ze de deuren zelf wel.
Met als resultaaat dat ze afgelopen dinsdag in echt een tel ontsnapt is vanuit de tuin. zware deur met dranger maar voor ons 42 kg wegende dame geen enkel probleem blijkbaar ;-) Na 2 uur van dikke stresse, flinke nacht merries en waanideeen van deze eigenaar na twee uur terug gevonden gewooon verder op in het park alsof er niks aan de hand was. geheel onder de stront van het rollen dat wel maar wel ok... Ogenschijnlijk op het eerste oog dan... haar blij aangelijnd meegenomen naar de auto en naar huis gereden. Daar aangekomen direct dikke paniek, wilde het huis niet meer in was totaal onbereikbaar geworden..... tongelen, hijgen, kwijlen enz.... Zoveel stress heb ik bijhaar nog nooit zo gezien.... Dus misschien wel meer meegemaakt dan dat ik dacht de DA gebeld en kon gelijk langskomen... Daar binnen ws het de meest geweldig plek op aarde..... in de spreekkamer ook... 1e onderzoek ook.... en toen weer opeens.... totale paniek / angst voor de DA... Hij deed niks behalve haar hart luisteren? ?Ook hij vond het vreemd
::)haar gedrag en met de voorgeschiedenis erbij zag hij wel in dat er e.e..a niet klopte met haar... maar wat...Dus met spoek een plekje in Utrecht gekregen... gisternmiddag om 1400 uur. uitgebreid doorgevraagd en gezaagd.... en tja volgens hen moest het toch de pijn in haar lijf zijn en of beginnende dementie.
Nu staat ze op een combinatie van 3x daags tramadol van 100mg aangevuld met carporal....
En gaan we kijken of haar angsten in eerste instantie misschien ook kunnen komen door pijn.
Dit is niet het eerste wat ik met haar probeer en wil aan jullie toch nog advies vragen.
Ff haar geschiedenis in het kort...
Op 7 maanden leeftijd bij ons komen wonen uit niet leuke situatie.
Gestiriliseerd na enorme drama loopsheid en schijnzwangerschap.
Rugproblemen, dorit Ahron geweest, 3 keer toen foto gemaakt, hernia en spondolyose geconstateerd..
paar jaar later volgende probleem, beide ellebogen ED en artrose op de achterhand...
Ik weet het geen echt gezonde hond maar gaat graag mee wandelen enz... Pijn moet ze hebben maar ook daar hebben we aan gedacht... Mac samuel geprobeerd daarna metacam, novacam en rimadyl maar op allen geen verbetering gezien... Accupuntuur geprobeerd tor voor kort , bach bloesems,, homeopathie gedaan...... met andere woorden, wat kan ik toch nog proberen?
Ze is voor de rest een kwieke hond, gaat graag mee.... rent op haar manier wanneer ze wil en dat laat ik ook zo.... kwaliteit gaat voor... als ze wil rennen mag ze... doet ze het niet ook prima.... Maar ergens diep van binnen weet ik wel waar dit heen gaat... Maar wil ik voor mezelf echt weten dat ik er alles aan gedaan heb om die reis uit te stellen voor haar.... Zonder pijn leven is wat ik voor haar wil... een leuk hondenleven zondermijn egoisme voorop te stellen maar als ik haar zo alleen bij me heb gaat het haar prima, alleen als mijn man nu binnen zou komen is er dikke paniek!! zoveel stress dat ze naasr boven vlugt... gaat mijn man dan naar boven lijkt ze hem wel weer te herkennen? ik weet het echt niet meer, jullie nog adviezen?
