Angelique schreef:
Omdat ze nu eenmaal opgeleid en voorgelicht worden door brokfabrikanten en er maar weinig zijn die zelf het initiatief nemen om buiten de gevestigde lijntjes te kijken.
Dit blijft maar hardnekkig terugkomen. Dat is gewoon kul. Ook in Nederland.
En er wordt al helemáál niet onderwezen dat het verteringsstelsel op dat van mensen lijkt.
Er wordt wél voedingsleer gegeven en niet door brokken fabrikanten. Ik heb geloof ik ooit eens gekeken en het was iets van 45 uur. Daarin kun je een hoop behandelen, en dan gaat het alleen maar over voeding, alle daarvóór aan bod gekomen theoretische kennis, en de zelfstudie daargelaten.
Er wordt überhaupt niet één merk bij naam genoemd tijdens voedingsleer. Er worden onder andere berekeningen gemaakt met voedingen en die worden onderling vergeleken. Voeding A met voeding B.
Onderwijs van de universiteit wordt niet gesponsord door brokkenfabrikanten. Er wordt op een wetenschappelijke manier naar voeding gekeken. Het is geen verzorgingsleer waarin brokken worden promoot, het gaat om behoeftes aan mineralen, vitamines, forsfor-calciumverhoudingen, opname van stoffen. Dat een etiket wel kan zeggen dat er 30% eiwit in zit maar dat het werkelijk beschikbare deel aan eiwit wel eens heel anders kan zijn als je aan het rekenen slaat. Dat "merk A" dat op het eerste gezicht heel goed lijkt als nierdieet, na berekeningen slechter blijkt dan "merk B" dat initieel veel beter leek. En zo voort.
Wel krijgen studenten korting van bekende merken, staan er vitrines van bekende merken, staan ze op voorlichtingsbeurzen, sponsoren ze congressen, staan de advertenties in de agenda etc etc.
Er wordt inderdaad erg weinig tijd besteed aan rauw voeren.
Maar dierenartsen hebben alle informatie om zelfstandig en kritisch theoretisch en inhoudelijk over voeding na te denken. Laten we wel wezen...waarom zou een DA met alle kennis over bouw en (normale) functie en de oorsprong en fysiologie van ziektes en afwijkingen mínder goed kunnen nadenken over voeding dan ieder ander hier??
Uitvoerig komt anatomie en spijsvertering aan de orde. Hoe maag, darm, verteringssappen functie werkt etc etc. Over wat als daar iets fout gaat.
Over de angst; Er zijn nu eenmaal ook serieuze problemen door verkeerd zelf samengestelde voeding. Wie zijn of haar weg naar barfplaats vindt en open staat voor kritiek en aanwijzingen ...die zit wel safe, maar wie op straat hoort zeggen door die mevrouw met de glimmende gezonde hond: "ik voer vers vlees" en zomaar wat gaat voeren...die loopt een risico.
Zelf zeg ik altijd heel zorgvuldig "rauw" en "compleet, inclusief botten en organen".
Waarom dierenartsen dan tegen rauw zijn? Ik vraag het me ook regelmatig af en af en toe klapperen mijn oren over de kortzichtigheid en onwetendheid. Ik voer de discussie regelmatig.
Ik vrees dat het veel simpeler is: Desinteresse.
Het onderwerp wordt met een standaardpraatje van tafel gewapperd. Ze weten het niet en hebben gewoon geen zin om er een kwartiertje over na te denken. En dan zijn er diegenen die wel interesse hebben, maar de risico's zwaarder vinden wegen dan de voordelen. En gelukkig zijn er ook dierenartsen die wel de stap nemen er serieus over na te denken
Maar niet gebrek aan handvatten, of gesponsorde brokkenlessen.
Ik zou graag willen dat dit hardnekkige en minachtende fabel eens verdween
P.s aanvulling: Het laatste deel van de mening van Angelique klopt dus wel, denk ik