hannabelgje schreef:
Het feit dat hij zo'n hoge koorts had in combinatie met de pijn in zijn nek. Daardoor was de diagnose hersenvliesontsteking. Het kon viraal of bacterieel zijn daarom de ab en de pred oh en een flinke dosis pijnstilling erbij. Er is verder geen onderzoek gedaan.
Dank voor je verhaal. Het is alleen nog ff niet precies wat ik zoek. Bij onze hond ontbreken cruciale symptomen. Ik zal het hele verhaal eens opschrijven ..misschien dat iemand iets herkent.
Het gaat om een pup geboren op 30 mei 2012. op 13-07-2012 heeft hij zijn eerste puppyvaccinatie gehad , Nobivac puppy DP, en op 7-8-2012 heeft hij zijn 2e enting gehad Nobivac Parvo C en Lepto.
Op 30-8-2012, een dag voordat hij voor de 3e keer gevaccineerd zou worden kreeg hij zijn eerste aanval. Deze heb ik niet zelf gezien dus ik moet het hebben van de andere waarnemingen. De pup begint schijnbaar uit het niets te schuimbekken, valt om en is verstijfd. Dit duurt ongeveer 30 seconde. Hij staat op, rent rondjes om de boom heen, een minuut lang en stopt daar weer mee. Daarna is hij ogenschijnlijk normaal
Rond 21.00 uur krijgt hij weer een aanval. Ik heb opgeschreven:
Pup heeft net gegeten. Begint onmiddellijk te schuimbekken. Gaat zelf liggen (valt dus niet om), draait op zijn zij en ligt stijf. Opgepakt, tegen mij aan gehouden maar werd wild dus neergezet. Rondjes rennen, Daarna hard heen en weer rennen door het huis, Duurde bij elkaar ongeveer 2 minuten. Hij kalmeerde en ging rustig slapen.
31-8-2012 Omdat we niet wisten waardoor het kwam en we net van KVV veranderd waren hebben we hem onmiddellijk van dat voer afgehaald en heeft hij brokjes gegeten rond 7.15
OM 8.30 begint hij te kwijlen en te schuimbekken. Gaat liggen, draait zich op de zij en is volledig verstijfd. Pup opgepakt en op droog kleed neergelegd. Na ca 1 minuut komt hij bij en reageert suf en vermoeid.
10.00 uur Begint te kwijlen en te schuimbekken. Dat stopt. Pup rent hard heen en weer door het huis, kalmeert en gaat rustig zitten. Duurde ongeveer een minuut.
12.00 uur Pup begint te kwijlen en te schuimbekken. Opgepakt en op schoot neergelegd. Hij plast en poept. Er zit wat papier in zijn ontlastig. Duurt ongeveer 1 minuut. Daarna gilt hij en gaat heen en weer rennen. Na 1 minuut is hij weer volkomen normaal.
Hierna zijn we naar de dierenarts gegaan en zijn zijn broers gevaccineerd, hij uiteraard niet. Hij is nagekeken maar is volkomen normaal. Er is niets te vinden. We gaan naar huis met het advies om hem in de gaten te houden en een aanval te filmen als het mogelijk is.
Twee weken lang is de pup volkomen normaal en heeft geen enkele aanval meer.
Vorige week donderdag vonden we hem toch iets anders dan anders en sliep hij voor het eerst bij ons op de slaapkamer om hem in de gaten te houden. Die vrijdag doet hij weer vrolijk mee met de andere pups en is er niets aan de hand. Zaterdagochtend vond ik hem wat warm en vertrouwde ik het toch niet. Hij is afwezig, weinig contact met hem te krijgen en reageert sterk op geluid en licht. We gaan naar de dierenarts in het dorp. Daar wordt hij half nagekeken, hij heeft koorts (richting 40 graden) en we worden eigenlijk met een kluitje in het riet naar huis gestuurd. Er worden epilepsietabletten meegegeven en we moeten die maar geven. Ook de hond koelen met natte handdoeken. I kgeef volledig toe dat ik op dat moment niet mondig genoeg ben geweest maar goed, dat is niet meer terug te draaien.
We koelen de pup de hele dag en het lijkt te stabiliseren. Tot 21.00 uur. Zijn temperatuur schiet omhoog naar 42 graden en we moeten nu ingrijpen. Na enig overleg bellen we onze al jaren vertrouwde dierenarts in de stad ff verderop. Met gillende sirenes rijden we daarheen. De pup ligt achterin de auto en begint halverwege de rit te schuimbekken, en te grommen. Dit grommen trad voor het eerst op bij een stoplicht. Hij reageert sterk op licht en geluid. Bij de da aangekomen is hij compleet van de wereld, schuimbekt alleen nog maar, de vlokken vliegen je om de oren en gromt dat het een lieve lust is. We zijn bang voor hondsdolheid.
Binnen krijg hij een snuit om en wordt zijn hartslag getsjekt, Die is zo hoog dat het niet te meten is. Hij krijgt onmiddellijk een injectie diazepam waar hij niet naar verwachting op reageert. Hij wordt wel iets rustiger maar niet zo rustig als we hadden gehoopt. Met veel geworstel krijgen we er een infuus in. Hij wordt aangesloten op natriumchloride en glucose dat vrij snel zijn lichaam in wordt gebracht. Er gaat nog een injectie diazepam in, rechtstreeks in het bloed. Ook hier niet het resultaat wat gewenst was.
Omdat er geen keuze is moet hij rustig gemaakt worden en in overleg wordt er dexdomitor gespoten. Dit levert op wat de bedoeling was. Hij wordt rustig. Hij krijg daarnaast metacam en augmentin.
Diagnose wordt niet gesteld omdat we het gewoon niet weten. De vermoedens zijn hersenvliesontsteking of toxoplasmose omdat dit de meest voor de hand liggende oorzaken kunnen zijn.
Uiteindelijk na 2 uur gaan we met hem en infuus naar huis. De da blijft standby mocht het nodig zijn. Een diazepam injectie wordt meegegeven om als hij toch wakker wordt en nog in zijn aanval hangt die via het infuus toe te dienen. Dat is ook nodig, een half uur nadat we thuis zijn wordt hij wakker en begint met zijn kop te schudden. De injectie wordt gegeven en hij sukkelt weer in slaap.
Volledig tegen de verwachting in blijft hij slapen tot half acht in de ochtend. Hij wordt de hele nacht gekoeld met natte handdoeken. Zo rond 2 uur in de nacht daalt zijn temp naar 37.9 maar een uurtje later zit hij alweer tegen de 40 aan. Er is 20 liter water doorheen gegaan die nacht.
Om half elf hebben we weer een afspraak bij de dierenarts en die is net zo verbaasd als ons. De pup is rustig en lijkt te reageren op zijn medicijnen. Hij is er nog niet maar 200% beter dan de avond daarvoor. We hadden afgesproken dat wanneer hij in zijn aanval zou blijven hangen we de stekker eruit zouden trekken die ochtend maar hij is zo sterk verbeterd dat we het een kans gaan geven. Hij krijgt wederom een injectie augmentin. Daarbij krijgt hij synulox tablet (hij kan slikken want hij heeft ook al gegeten) en een Ab tegen toxoplasmose zodat we alles wat we vermoeden klein kunnen krijgen. Zijn infuus mag thuis afgekoppeld worden en we krijgen nog een extra fles mee voor de nacht.
De hele dag gaat het goed. Hij eet en drinkt zelf. Uit voorzorg besluiten we toch het infuus voor de nacht eraan te hangen.
Maandag telefonisch overleg en we hoeven zolang het goed gaat niet langs te komen. Ondertussen voelt puppenmans zich kennelijk zo goed dat hij de infuusnaald eruit knaagt.
En nu zitten we op donderdag. Hij heeft geen aanvallen meer gehad, zijn temperatuur blijft normaal en hij is van zieke pup weer kleine draak geworden. Hij voelt zich duidelijk beter.
Maar duidelijk wat hij heeft of heeft gehad is het natuurlijk niet. Wie weet herkent iemand dingen zodat we de puzzelstukjes bij elkaar kunnen leggen. Epilepsie is uiteraard door mijn hoofd gegaan maar ook daar ontbreken specifieke kenmerken voor zoals het trappelen van de ledematen. En mocht het epilepsie zijn dan had hij gelijk een cluster wat onwaarschijnlijk is. Dat hij epilepte aanvallen had is duidelijk maar die kunnen ook secundair optreden.
Voor hersenvliesonsteking ontbreekt de nekpijn die overal beschreven staat. Dus tsja.
De symptomen van toxoplasmose heb ik nog niet opgezocht want we hebben de afgelopen dagen even in een rollercoaster gezeten natuurlijk.
Dus tsja...shoot zou ik zeggen. Wat heb ik gemist, wat zie ik over het hoofd of is er iemand die iets herkent?
Gif zou ook nog kunnen maar waarom zijn de anderen dan niet ziek?