Hoihoi,
Gisteren waren we in de schuur aan het werk en de honden waren in de tuin. Op een gegeven moment keek ik naar Sunday en die stond er heel raar bij: Rug rond getrokken, rechter voorpoot omhoog (net of hij 'pootje gaf' die niet meer naar beneden wilde) en een wazige blik in zijn ogen. Het eerste wat ik dacht: hij moet overgeven, en toen dacht ik aan een epilepsie aanval. Hij reageerde niet op het roepen van zijn naam en toen ik hem mee nam naar binnen liep hij met zijn poten stijf, net of ze verkrampt waren. Hij waggelde echt naar binnen.
Ik had het gevoel dat hij ieder moment om kon vallen. Zijn tandvlees en zijn oogleden (binnenkant) war grauw-grijzig, alles behalve roze in elk geval.
Wij hup sunday in de auto en onderweg ging ik de dierenarts bellen want dit voelde echt niet goed :-\ vooral dat tandvlees zat me niet lekker.
Onderweg zat hij wat voor zich uit te staren en af en toe bibberde hij. Nog steeds hartstikke afwezig, reageerde totaal niet op mij.
We komen bij de dierenarts aan en alles was weer normaal. Hij liep te snuffelen door de wachtkamer en toen de assistente er aan kwam begroette hij haar heel enthousiast. Zijn tandvlees kleurde langzamerhand weer terug naar normaal
We zijn niet naar binnen gegaan, de assistente zegt ook: ja de dierenarts ziet net zoveel als jij nu, een vrolijke opgewekte hond die nergens last van lijkt te hebben. We zouden hem in de gaten houden en als het zich weer voordeed meteen bellen. Dit leek mij ook een goed idee, mijn DA is nog wel een type van: spuitje van dit voor de zekerheid en spuitje van dat voor-het-geval-dat :-X
De rest van de dag heb ik totaal niets vreemds meer aan hem gemerkt en ik pieker me nu dan ook suf wat het geweest kan zijn. Paul had gistermiddag ook echt het gevoel dat het niet goed zat, er was duidelijk iets mis met die hond.
Gistermorgen zijn Loebas en Sunday samen de laatste paar treden van de trap af gestuiterd. Loebas heeft wat last van zijn rug maar dat is zowiezo een gevoelig punt bij hem. Deze 'aanval' van Sunday deed zich een paar uur later voor. Zou dat er wat mee te maken kunnen hebben? En de dierenarts assistente had het ook over een mini hersenbloeding....zou het dat ook kunnen zijn geweest? Herstelt hij daar weer zo snel van?
En wat moet ik doen als het weer gebeurt?
Groeten van een bezorgde Femke