Ik doe het ook op kleedjes. Die was ik gewoon minstens een keer in de week en zeker nadat ze iets bloederigs of sterk ruikends (zoals vis) gegeten hebben.
Heb het net uitgelegd in het topic over: waar eet je hond? Staat onder discussie barf.
Ik gebruik handdoeken. Niet te groot formaat maar ook niet die hele kleintjes. Ik plooi ze nog een keer dubbel en dan hebben ze een vierkant van ongeveer 40x40 cm. Hun bakje gaat daar dan in een hoekje bovenop. Ik heb bruine aardenwerken bakjes van zo'n 15cm doorsnede met een lage rand. Die zijn normaal voor crème brulée in de maken geloof ik. Ik heb daar in nagellak de beginletter van de kat zijn naam op getekend omdat ik het beneden afweeg en boven nog wil weten wat nu voor wie is. En als er iets over blijft kan het in dat bakje terug in de koelkast zodat ik de volgende maaltijd nog weet wie er wat overgelaten heeft en daar rekening mee kan houden. Ik vind dat ideaal, aardewerk geeft geen smaak af en ze zijn ook erg gemakkelijk af te wassen.
Zeker bij katten is het in mijn ogen wel belangrijk om met bakjes te werken zodat je het dooivocht ook kan aanbieden. Veel van de taurine in het vlees gaat namelijk verloren in het dooivocht. Door dat erbij aan te bieden krijgt de kat het alsnog binnen en bovendien vinden die van mij het heerlijk en is het toch weer extra vocht, wat nooit kwaad kan. Als Luis over iets twijfelt of hij het wel lust gaat het met dooivocht erbij meestal wel binnen.
Ik had ook gedacht dat ik het mijn katten zou moeten aanleren om op het kleedje te blijven. Gewoon vlees steeds terugleggen op de goede plaats werkt wel, heb ik in het verleden gemerkt. Toen gaf ik soms rauwe kippenpoten om af te kauwen en daar gingen ze eerst ook mee slepen. Steeds terugleggen werkte echt wel na een tijd.
Ik gaf ook al geruime tijd wat barfhapjes als extra naast de brok voor ik echt kon gaan barfen en dat gaf ik gewoon voor de kat zijn neus, op de grond. De kat die er dan het meeste wilde mee gaan slepen (die ook wel gromt als je naar hem kijkt tijdens het eten, dus erg beschermend is) heb ik toen een heel apart hoekje in de kamer gegeven en toen al geleerd op een handdoek te eten. Hij kreeg zijn brokken toen ook uitgespreid over de handdoek want uit een bakje schrokte hij veel te hard. Voor hem was het dus al normaal om op de handdoek eten te krijgen.
En nu hebben ze ieder hun eigen plekje, en weten dat ook. Dat verschaft zekerheid en ze weten dat er niemand anders op hun plekje mag komen. Als ze toch zouden gaan slepen met het voer, ga ik het afnemen en terugleggen. Maar dat hebben ze dus niet gedaan. Die barfhapjes voorheen gingen ze ook niet meer slepen, aten het gewoon waar het gegeven werd. Het waren dan ook maar kleine stukjes, dus niet veel reden om mee weg te lopen.
En nu op die kleedjes vinden ze dat wel handig omdat het niet wegglijdt zoals op de vloer. Ik heb al gezien dat als er een stukje vlees toch toevallig naast het kleedje beland, het er terug opgetrokken wordt.