[EllenL]

Ik vind het altijd zo frappant om te lezen dat iedereen altijd heel sterk pro-castratie is bij katten, terwijl bij honden er altijd hele discussies gevoerd worden en je hele sterke pro en contra meningen hebt. En dan heb ik het zowel over castratie bij katers/reutjes als poezen/teefjes.
Ik vraag me eigenlijk gewoon af waarom dat zo is... wat is nou het grote verschil??

[Mevroi Kruim]

Kun je beter aan de hondenmensen vragen denk ik  ik heb me er ook al vaak over verbaasd hoe moeilijk mensen er over kunnen doen.

Bij katten geeft het eigenlijk alleen winst, zowel qua gezondheid als qua gedrag. Bij mijn weten hangen er geen nadelige gevolgen aan castraties, noch voor katers noch voor poezen. Een sproeiende zwervende de buurt terroriserende kater is een ramp, een poes die elke paar weken krols is ook, plus dat ze er ziek van worden en geen lol in het leven meer hebben.

Een gecastreerde reu wordt vaak wat angstiger, dat kan een nadeel zijn. Sommige worden erg aantrekkelijk voor andere reuen, da's zeker een nadeel. Vreselijke vachten is misschien secundair maar er zijn mensen die dat echt heel erg vinden. De honden lijden er volgens mij niet onder.

Een gecastreerde teef kan feller worden, hoeft niet, maar bij een bitchy dame is dat duidelijk een nadeel. Vacht idem als reu. En een duidelijk risico op incontinentie, en dat is behoorlijk belastend voor hond en baas.

[Kaela]

Wat vooral ook een nadeel bij honden kan zijn is gedragsveranderingen. Onzekere honden kunnen nog onzekerder worden, een goede reden om onze reu niet te castreren.

Daarnaast zie je bij teven vooral als reden om het wel te doen het risico op kanker die met voortplantingshormonen te maken hebben. Terwijl blijkt dat na castraties juist het risico op bepaalde andere vormen van kanker toenemen.

Overigens kan een hond van die slechte vacht wel last krijgen. Wat een rampenplan als een lange vacht continu klit en je veel meer en veel akeliger moet borstelen en kammen.

Dat maakt de keuze gewoon veel minder eenduidig als bij katten. Bij katten zijn de voordelen gewoon zo duidelijk en zijn er veel minder nadelen. Bij ons thuis zijn de poezels dan ook beiden gecastreerd en zal de hond dat absoluut niet worden.

[pearlsofpassion]

Er zijn ook een heleboel gezondheidrisico's verbonden bij honden voor castratie.  Ook bij open laten, maar dat maakt het altijd een afweging die moeilijk te maken is.
Als je je erin verdiept is het in mijn ogen logisch een hond zo lang mogelijk intact te houden en pas iets te veranderen als daar redenen toe zijn. Al is het bij teven niet zo eenduidig omwille van de kans op baarmoederontstekingen.
Verder weet ik het niet in detail, want ja, ik heb helemaal geen hond. 

Bij katten zijn er enkel voordelen. Het enige nadeel is de ingreep zelf, maar dat weegt echt helemaal niet op tegen alle nadelen van het intact laten.  De kans is trouwens groot dat intacte katten uiteindelijk meer onder het mes eindigen dan katten die op tijd geholpen werden, dus dan doe je er alsnog voordeel bij.
De ene kat heeft natuurlijk meer last van de hormonen dan de andere, maar toch geeft castratie enkel een voordeel. En het is voor je kat ook gewoon veel leuker om een zorgeloos leven te hebben.
Ik heb ook ooit een open kater gehad, en die dan laten helpen op 2 jaar, en het verschil is toen heel duidelijk geworden.  Zeker weten dat die heel blij was met die ingreep, en wij ook.  Het verschil met mijn katers nu die gewoon op 6 maand geholpen zijn, is ook zo duidelijk. Nee, hier worden ze altijd geholpen, zijn ze veel beter mee af.
Poezen trouwens zeker.  Maar als ik daarover begin, ben ik 2 pagina's verder, ik veronderstel dat je wel weet wat de voordelen zijn voor castratie bij katten? En dat was niet echt de vraag. 

Over je eigenlijke vraag:
Wat ook nog meespeelt is dat je een hond veel meer onder controle hebt dan een kat.  Als een teef loops is, hou je haar in de gaten en weg van de reuen, en dat lukt vrij goed. En als je toch een reu tegenkomt, kan het meestal nog verhinderd worden.  Bij een poes is dat toch lichtjes moeilijker. Zelfs al geef je ze huisarrest, krolse poezen zijn meesters in ontsnappen en er zijn nog veel te veel mensen die eerste moeten voelen voor ze het willen geloven  met weer een ongewild nestje tot gevolg.
Daarbij komt nog dat teven, als ik het goed heb 2 keer in het jaar loops worden?  Poezen kunnen als ze niet gedekt worden elke 2 weken krols worden.  Niet alle poezen doen dat, er zijn er die het ook bij 2 keer per jaar houden, maar er zijn er ook die steeds langer en steeds korter na elkaar krols worden. Die er broodmager van worden (want het vergt zoveel energie) en ook niet bepaald goedgezind... 

[EllenL]

Wat vinden jullie van deze tekst dan? (gecopy paste van de site van Biomentor)

De traditie is en dat geldt voornamelijk voor de kat: ballen eraf of eierstokken eruit. Behalve dat het dieronvriendelijk is om preventief te castreren (n.b. de eierstokken verwijderen is officieel ook: castreren), heeft het ook nadelen: vetzucht, gedragsveranderingen, incontinentie, operatierisico e.d.
Het is ook niet altijd zo dat een kater gaat sprayen. Soms gaan ze juist sprayen na castratie (wraak?).
Een poes die niet gedekt wordt, is voortdurend krols. Dit kan ertoe leiden dat ze te lang onder oestrogeen invloed staat. Dit is niet gezond. Een optie is sterilisatie (onderbinden eileider), waardoor ze nog wel krols kan worden en als dan gedekt wordt (in het veld of door een gevasectomeerde huisgenoot), dan is de krolsheid en samenhangend gedrag ook afgelopen door de post co?us ovulatie.
Een stelletje gesteriliseerde – en gevasectomeerde katten is volgens mij minder vlug gefrustreerd en daardoor zullen gedragsafwijkingen ook minder snel optreden. Een populatie zwerfkatten zal op deze manier ook stabieler zijn.

[Martine-Tom]

Ik ben voor beiden pro.
Maar waar ik voor een kat eigenlijk zelf neig naar zo snel mogelijk (ergens tussen 4 en 6 maanden oud) wil ik zelf bij een hond wat langer wachten.
Tom was anderhalf en eigenlijk had ik nog langer willen wachten ("moest" geholpen worden voor de opleiding).

[EllenL]

Over je eigenlijke vraag:
Wat ook nog meespeelt is dat je een hond veel meer onder controle hebt dan een kat.  Als een teef loops is, hou je haar in de gaten en weg van de reuen, en dat lukt vrij goed. En als je toch een reu tegenkomt, kan het meestal nog verhinderd worden.  Bij een poes is dat toch lichtjes moeilijker. Zelfs al geef je ze huisarrest, krolse poezen zijn meesters in ontsnappen en er zijn nog veel te veel mensen die eerste moeten voelen voor ze het willen geloven  met weer een ongewild nestje tot gevolg.
Daarbij komt nog dat teven, als ik het goed heb 2 keer in het jaar loops worden?  Poezen kunnen als ze niet gedekt worden elke 2 weken krols worden.  Niet alle poezen doen dat, er zijn er die het ook bij 2 keer per jaar houden, maar er zijn er ook die steeds langer en steeds korter na elkaar krols worden. Die er broodmager van worden (want het vergt zoveel energie) en ook niet bepaald goedgezind... 

Dat katten 'geholpen' moeten worden als ze vrij buiten komen lijkt me logisch, maar er zijn meerdere wegen die naar rome leiden
Ik zeg overigens niet dat ik het met Wim (biomentor) eens ben hoor, ik blijf het, ook bij honden, een lastig vraagstuk vinden, maar om eerlijk te zijn heb ik achteraf spijt dat ik Angel niet eerder heb laten castreren...

[lightning]

Waarom een kat wel zo jong laten helpen en een hond niet? Iemand hierboven zei dat. Ik vind dat nogal krom. Daarbij kan ik daar niet over oordelen want bij mij blijven mijn poezen open. Als ik een kater had van het ras wat ik had bleef die ook open maar ja is voro de fok dan. Mijn teef is geholpen omdat ze BMO kreeg anders had ik haar niet laten helpen. Mijn reu is ook nog intact.

[pearlsofpassion]

De traditie is en dat geldt voornamelijk voor de kat: ballen eraf of eierstokken eruit. Behalve dat het dieronvriendelijk is om preventief te castreren (n.b. de eierstokken verwijderen is officieel ook: castreren), heeft het ook nadelen: vetzucht, gedragsveranderingen, incontinentie, operatierisico e.d.
Het is ook niet altijd zo dat een kater gaat sprayen. Soms gaan ze juist sprayen na castratie (wraak?).
Een poes die niet gedekt wordt, is voortdurend krols. Dit kan ertoe leiden dat ze te lang onder oestrogeen invloed staat. Dit is niet gezond. Een optie is sterilisatie (onderbinden eileider), waardoor ze nog wel krols kan worden en als dan gedekt wordt (in het veld of door een gevasectomeerde huisgenoot), dan is de krolsheid en samenhangend gedrag ook afgelopen door de post co?us ovulatie.
Een stelletje gesteriliseerde – en gevasectomeerde katten is volgens mij minder vlug gefrustreerd en daardoor zullen gedragsafwijkingen ook minder snel optreden. Een populatie zwerfkatten zal op deze manier ook stabieler zijn.

Ik ben het grotendeels met het citaat oneens en dan vooral omwille van de gedragsveranderingen. Dat is namelijk net wat je met een castratie van een kat wil bereiken: dat het krolse gedrag verdwijnt.
Zowel bij kater als poes. 
Een open kater loopt de hele tijd zijn pik achterna.  Die kan niet zelf kiezen waar hij zin in heeft, de natuur roept. En wees maar zeker dat die hard roept. Zo hard dat de kater vergeet te eten, steeds maar op stap is, vecht met andere katten enz... 
Ik geloof nooit dat een kater het in putje winter leuker vind om in de sneeuw met andere katers te vechten omwille van een poes en dan onder de abcessen af te druipen (ze winnen heus niet allemaal) dan om gewoon gezellig voor de kachel binnen te liggen en af en toe eens een rondje te doen in de tuin.  Zorgeloos te kunnen achter een vogel aanjagen, of met zijn vriendje stoeien.

Ik heb een jonge kater gevonden in de tuin, broodmager, helemaal onder de abcessen.  Duidelijk kattenbeten.  Zijn staart lag er bijna af, op zijn flank een abces dat al zo ver gevorderd was dat de etter dikker was dan smeerkaas.  De huid was al zo dichtgegroeid dat het niet meer open kon barsten zoals dat bij zijn staart.  Als het nog lang geduurd had, was het in zijn bloedbaan gekomen en was hij eraan gestorven.
Volgens de DA was hij verscheidene keren over een paar maanden tijd aangevallen geweest (of gevochten).
Verder heb ik dus zelf een kater open gehad (voorheen) die op anderhalf jaar er steeds op uit trok.  Elke 3 dagen eens langkwam om zijn buik vol te eten, en dan weer weg. 
Die was zo ontzettend opgelucht en vrolijk als hij gecastreerd was.  Hij werd weer zichzelf, niet die gefrustreerde, bijna aggressieve kater die hij voorheen aan het worden was. 
Een kater die gecastreerd wordt, blijft inderdaad een jongen.  Hij maakt ook een puberteit door en verandert, maar hij wordt niet hetzelfde als een open kater. Maar ik vind dat juist de hoofdreden om het te doen.  In het belang van de kat.

Ook bij de poes is dit het geval. 
Krols zijn is geen pretje. Echt niet.  Er is het brandend verlangen naar een kater, maar tegelijk de afkeer en de angst want een kater doet een poes pijn tijdens de dekking.  Dat komt omdat er weerhaakjes op de penis van een kater zitten.  En er wordt niet 1 keer gedekt, nee, tientalle keren.  En meerdere keren voor elk kitten.  Pas als de dekking hevig genoeg is (lees, voldoende pijn doet), komt er een ovulatie bij de poes. 
Krols zijn is in mijn ogen een noodzakelijk kwaad als men kittens wil, maar niet iets wat je in stand zou moeten houden als er geen kittens van moeten komen.  Integendeel.  Los dan nog van het feit dat het de kans op kanker verhoogt.
De overburen van mijn ouders hebben een poes waarbij er iets misgelopen is bij de castratie.  Ze wordt dus nog krols, maar kan geen kittens krijgen.  Elke maand wordt die poes krols, roept de katers, wordt meestal gedekt, zodat de krolsheid weer over gaat. 
Haar geschreeuw is echter geen typisch krols geschreeuw meer na al deze jaren.  Het is een schreeuw van puur ellende.  De katers hoeven niet meer met elkaar te vechten voor haar, ze hebben hun handen vol aan haarzelf.  Ze probeert de katers met alles wat ze kan van zich af te houden, maar haar instinct dwingt haar hen tegelijk te roepen (krolsheid).  Je hoort gewoon de ellende in haar schreeuw, in het krijsen als er een kater is en ze hem probeert af te houden. 
Ziek wordt ik ervan om daar elke maand moeten naar te luisteren!

En wat heb je daaraan als je poes krols wordt?  Dat ze je gezellig elke morgen wakker roept?  Dat ze zichzelf niet is? Enkel maar aan de katers kan denken en zo'n zielig hoopje wordt als dat te lang duurt?
Nee echt, daar kan ik echt niet achter staan. 
Los van het feit dus dat het ongezond is, en dat het zoveel energie vraagt.

Wat ik ook niet in het artikel terugvind, is dat dit gedrag van katten de prevalentie van kattenaids en leukemie wel heel erg in de hand werkt...
2 vreselijke, dodelijke ziekten die op deze manier verder zouden verspreiden.  Geen vaccins die echt werken.  Daartoe is castreren ook belangrijk, en dus niet steriliseren!

En ik blijf erbij dat een gecastreerde kat gewoon zichzelf mag blijven, zelf kiezen wat hij doet en waar hij zin in heeft. 
Ik heb vroeger mijn kater intact gelaten, juist omdat ik wilde dat hij zichzelf kon blijven.  Ik was nog naief en geloofde in de natuur zijn gang laten gaan enz... Ik heb er dus 2 jaar over gedaan om in te zien dat hij net niet zichzelf kon zijn omdat hij zijn hormonen achterna hoefde.  Mijn katers nu, die gecastreerd zijn, zijn veel vrijer en hij was zelf ook veel vrijer nadat hij van zijn balletjes vanaf was.  Onmiskenbaar opgelucht en veel onspannener.  En hij kon weer bij zijn zusje zijn zonder haar de hele tijd lastig te willen vallen.

Overgewicht is iets wat je zelf in de hand hebt, en niet alle katten die gecastreerd zijn krijgen overgewicht. Andere ongecastreerde katten zouden dan weer toch overgewicht krijgen.  Cuzco vb, die is zo gefixeerd op eten, als je hem laat, eet hij tot hij barst.  Elke kat is verschillend en je kan niet alles toepassen op alle katten, maar je kan wel algemeenheden opschrijven.
Ik geef toe dat in het zijn algemeenheid gecastreerde katten meer kans hebben op overgewicht. Maar daar valt dus wat aan te doen.
Iets doen aan de verhoogde kans op kanker die open katten hebben, lijkt mij een stuk moeilijker. En een stuk dodelijker ook.

Incontinentie heb ik bij katten nog nooit gehoord als gevolg van castratie en zeker niet op jonge leeftijd!
Sproeien gebeurt toch merkbaar meer bij open dan bij gecastreerde katers. En die katers die gecastreerd zijn en nog sproeien, deden dat meestal al voor ze gecastreerd werden.  Katers die gecastreerd worden voor ze beginnen sproeien en erna nog beginnen zijn wel uiterst zeldzaam. En dan heb ik het over sproeien, niet wildplassen. Dat zijn 2 verschillende zaken en wildplassen valt meestal wel op de lossen als je de oorzaak (vaak gelinkt aan stress) kan vinden en aanpakken.  Maar dat is niets hormonaals en dus weinig tot niets met castratie te maken.

Dat katten wraak zouden nemen voor castratie door middel van sproeien vind ik lachwekkend.  Katten denken niet in termen van wraak (want dat houdt een intentie in).  Ze kunnen wel stress ondervinden en dat kan het gevolg zijn (wildplassen), maar echt bewust doen katten dat niet.
Dus dat ondermijdt al meteen de gehele geloofwaardigheid van het artikel. 

[pearlsofpassion]

Waarom een kat wel zo jong laten helpen en een hond niet? Iemand hierboven zei dat. Ik vind dat nogal krom. Daarbij kan ik daar niet over oordelen want bij mij blijven mijn poezen open. Als ik een kater had van het ras wat ik had bleef die ook open maar ja is voro de fok dan. Mijn teef is geholpen omdat ze BMO kreeg anders had ik haar niet laten helpen. Mijn reu is ook nog intact.

Een hond op zo jonge leeftijd laten helpen zou zorgen voor problemen in de botaanmaak.
Bij katten geeft dat ook verschillen, de groeischijven sluiten minder snel, maar geen problemen. Bij honden zou dat wel problemen geven, of toch meer kans op.  Het is ook wel geweten dat honden vaak problemen ondervinden met gewrichten, dus dat is niet zo gek.  Maar zoals gezegd weet ik daar het fijne niet van, maar je kan er wel veel over vinden.

Hier op vb moet ergens een artikel staan over de voor en tegens van castratie bij honden.
Dat waarom het niet zo vroeg kan, heb van ergens anders. Dierenbescherming of zo, ik weet het niet precies meer.

Ik vind het trouwens niet zo gek dat wat voor katten geldt, niet automatisch geldt voor honden.  Het zijn tenslotte verschillende dieren.  Ik zie niet in waarom het hetzelfde zou moeten zijn.

[lightning]

Wat probeer je mij nou te vertellen? Want wat je zegt weet ik al hoor ik heb ook nooit verkondigd dat dekken geen zeer deed. Maar dat staat buiten de discussie.

Ik vind alleen krom waarom een kat wel zo jong laten helpen en een hond niet. Beide zijn op zelfde leeftijden geslachtsrijp natuurlijk per individu verschillend. De een is eerder loops/krols dan de ander enz enz. Ook katten waar je wat langer mee wacht dan 4 maanden vind ik gezonder (valt wel op he ben niet voor vroegcastratie )

[pearlsofpassion]

Ik reageer gewoon op het artikel dat Saille plaatste en daar mening over vroeg. 
Enkel het laatste bericht over de honden is een reactie op jouw bericht.

Sorry, ik dacht dat dat duidelijk was 
Zal er de citaten bij voegen 

Ik laat mijn katten trouwen op 6 maanden helpen. Vind dat al vroeg genoeg, tenzij er tekenen zijn dat de hormonen al op gang komen.  Gewoon sproeien en krolsheid voor zijn, veel vroeger zou ik ook niet willen.

[lightning]

Ow ok nee was niet duidelijk .

[Martine-Tom]

Waarom een kat wel zo jong laten helpen en een hond niet? Iemand hierboven zei dat. Ik vind dat nogal krom. Daarbij kan ik daar niet over oordelen want bij mij blijven mijn poezen open. Als ik een kater had van het ras wat ik had bleef die ook open maar ja is voro de fok dan. Mijn teef is geholpen omdat ze BMO kreeg anders had ik haar niet laten helpen. Mijn reu is ook nog intact.

Heel simpel, omdat een hond geen kat is.

[lightning]

dat vind ik nogal raar antwoord wat je zegt. Waarom een kat wel een hond niet en dan als antwoord omdat een hond geen kat is