Max kon afgelopen donderdag ineens niet meer ontlasten en wanneer de laatste keer was wisten we niet. Een clisma om 17.30 uur hielp niets, dus om 18.30 uur zat ik bij de DA. Injectie gehad om de darmen (extra) op gang te brengen. DA had geen nachtdienst maar gezien de situatie en omdat ze een nieuwjaarsborrel met al het personeel hadden die avond, kon ik tot 22.00 uur bellen op haar mobiele nummer.
Om 20.00 uur gebeld met geen verbetering en om 21.00 uur zat ik er weer. Met een roesje er wat ontlasting uit gekregen, maar we voelden ook grotere stukken waar geen beweging in zat. Foto liet 3 soort ballen zien in de dikke darm. Inmiddels was het al 22.00 uur. Besloten om gelijk te opereren omdat hij nu toch al een roesje had en hij er met wachten niet beter op zou worden. Met de afspraak dat ze na de operatie nog dezelfde avond zou bellen ben ik naar huis gegaan, tjee er schiet dan van alles door je hoofd als je zonder hond met een lege auto weer naar huis rijdt … Ik had een ongekend grote knoop in mijn maag …
Na een lange 1,5 uur het verlossende telefoontje, alles was goed gegaan, het waren haarballen van de hazenkop van de avond ervoor die helemaal samengeklit waren. Gelukkig maar 5 cm wond en maar op 1 plek de dikke darm open moeten maken en de 3 haarballen eruit gehaald. We zijn er niet achter waardoor het is gaan ophopen en wat de reden is. Gijs heeft exact hetzelfde te eten gehad en op dezelfde tijden en die heeft nergens last van.
Ik heb die nacht beroerd geslapen en Gijs heeft de hele nacht op de houten vloer onderaan de trap gelegen. Hij snapte niet waar zijn maatje nu was …
Uiteindelijk kon ik hem vrijdagmiddag om 3 uur al mee naar huis nemen. Gelukkig maar want ik heb toch wel een traantje gelaten van alle spanning.
Alles ging goed, totdat we gingen slapen. Gijs in de woonkamer en Max in de hal met kap op. Gijs is de hele nacht uit zijn stekker gegaan 
, we hebben zelfs nog even met hem buiten gelopen omdat we dachten dat hij er misschien uit moest. Ik was zelf ook helemaal kapot van alle ervaringen en het niet kunnen slapen van het gepiep van Gijs en ook het tussendoor kort hysterisch blaffen … maar om half 6 ’s-Ochtends ben ik bij hem in zijn mand gaan liggen en kreeg een ingeving om Ttouch bij hem te doen. Ik heb 1 keer een les gehad maar nog nooit bij Gijs toegepast. Na 5 minuten werd hij rustig en na nog eens 10 minuten nog steeds rustig ben ik weer naar boven gegaan om nog een uurtje te slapen. Hij is verder rustig gebleven gelukkig. Het arme ventje was helemaal op van de spanning, hij is heel gevoelig en pikt alles qua spanning van mij op … en ik was wel gespannen 
Vandaag gaat het heel goed met Max gelukkig!!! Hij heeft al kleine beetjes gedronken en vanavond krijgt hij voor het eerst een klein beetje eten met pijnstiller/ontstekingsremmer en antibiotica. De wond ziet er minder rood uit dan gisteren en Max wil alweer lekker meelopen maar dat remmen we natuurlijk af, hij loopt aan de lange lijn en korte stukjes. Nu eerst de eerste week doorkomen en de tweede week, dan hoef ik me geen zorgen meer te maken over de hechtingen etc.
Een heel verhaal, met vooralsnog een goede afloop! Even kijken of Gijs vannacht stil wil zijn, anders ga ik maar op de bank slapen denk ik. Hij is vandaag ook de hele dag onder zeil geweest van alle indrukken.
Toch vervelend dat we niet weten waardoor het nou is gekomen …
We willen geen enkel risico meer met hem lopen dus Max krijgt voortaan niets meer met vachtjes eraan en ik ga hem meer spiervlees erbij geven dan dat we al deden.
Lief dat je het wilt komen brengen maar hoeft niet. 
