en nog beter wie haalt honden die positief testen op autoimmune thyroditis (TgAA) uit de fok?
ik heb heel lang de discussie gevoerd emt verschillende dierenartsen en fokkers dat schildklierproblematiek niet (perse) erfelijk hoeft te zijn... antwoord is dan waarom op iets testen waar niemand iets van weet (zelfs de meeste da niet), we kunnen lekker doorfokken terwijl een autoimmuun thyreoiditis uiteindelijk tot hypothyreoidie leidt met allerlei problemen van dien... van zeer beperkte tot zeer uitgebreide (en kenmerkende) problemen...
gezien veel laboratoria niet eens meer dan T4 testen als deze laag(normaal) is en de meesten geen flauw benul hebben van wat ze doen... ik heb bewust een volledig schildklierpanel aangevraagd en krijg alleen een verlaagde T4 terug die niet laag genoeg was om verder te testen terwijl ik expliciet ernaar gevraagd had omdat ik een rijtje symptomen zag die volgens mij bij schildklierproblematiek passen...
en na het lezen van Jean dodds boek en het zien van alle rassen die extreem risico lopen en alle honden, zowel ras als mix, die sowieso grote kans lopen vraag ik me af wie hier actief mee werkt..