Gisteren kerst gevierd . Mijn zus heeft een hele lieve hond van 10 jaar, zij heeft hem 9 jaar geleden uit het asiel gehaald. Het is een een kruizing tussen een saluki en ws. een labrador.
Hij was sinds zaterdag niet zo lekker, overgegeven, misselijk en niet echt willen eten of drinken en moeizaam lopen. De nacht aangekeken en gisteren wel geplast maar erg lusteloos. hij wilde alleen maar liggen en niets hebben en was wat koud.
Mijn zwager is zondag morgen toch maar even naar de DA geweest, uiteraard een vervanging op 1ste kerstdag. Twee prikken gehad, ws. een darminfectie. Om 16 uur was mijn zus met haar gezin bij ons, besloten om Cody, want zo heet hij, maar op zijn eigen vertouwde plekkie te laten, ze wonen 2 min. lopen bij ons vandaan.
Om 17 uur ben ik met mijn zus bij hem gaan kijken, hij was van boven naar beneden gekomen en lag in de kamer op de grond. Hij kwispelde, maar kwam niet overeind. Omdat mijn zus hem wat koud vond hem op laten staan en op een kleed gelegd en een deken over hem heen gelegd, kachel wat hoger en we zijn weer weggegaan.
Na het eten om half 8 is mijn zwager even gaan kijken. De telefoon ging en het was mijn zwager. Het ging helemaal niet goed met Cody, Cody bleek al te joelen toen mijn zwager de sleutel in het slot had gestoken, wat hij moest doen, hij was helemaal in paniek. Ik ben met mijn zus naar Cody en mijn zwager gegaan, ik zag Cody liggen, nog steeds op zijn kleed op zijn zij, zijn bek open, heel moeilijk ademen, hij huilde, ik vergeet het nooit meer, zijn oogjes helemaal opengesperd en groot.
Hij had zijn ontlasting dat raar van structuur was en helmaal groen, laten lopen. Op zijn kleed in de auto getild, ik bij hem in de achterbak, helemaal opgevouwen, om hem te troosten. Bij de DA aangekomen heeft ze hem onderzocht, hij klopte zelfs op de tafel nog met zijn staart naar haar, zijn temp was wat laag. Wel had hij een hele hoge bonkende hartslag en een zware snelle ademhaling. Geen harde buik ofzo.
Hij was al een in shock geraakt. Ze ging hem aan het infuus leggen en bloedonderzoek doen. mijn zus en zwager bleven buiten in de auto wachten tot de DA de uitslag had, als er wat met Cody zou gebeuren waren ze in elk geval in de buurt. De DA had de uitslag met 3 kwartier, maar inmiddels ging het slecht met hem.
Hij is daar, op 10 jarige leeftijd, op 1ste kerstdag gestorven. Vrijdagavond nog een gezonde vrolijke hond, op zaterdag ochtend niet lekker en de volgende dag, binnen 36 uur dood, onbegrijpelijk. Hij had veel te hoge nierwaarden, rond de 3500 en het moet rond de 300 zijn, zo hoog in zo'n korte tijd had die DA nog nooit gezien en naar de oorzaak kan alleen maar gegist worden, tenzij je sectie laat verrichten.
Ik vroeg aan mijn zus of hij niet iets van chocola ophad of antivries, maar dat was niet het geval. Wel zou het kunnen dat hij rozijnen had gegeten, maar zeker is dit niet en laten die nou puur gif zijn voor een hond en acuut nierfalen kunnen veroorzaken wat Cody dus had. Zoals jullie snappen was de kerstdag gelijk voorbij, een intens verdrietige zus, zwager, neef en nichtjes. Mijn zus vertelde laatst dat ze, na de dood van onze moeder 5 weken geleden, zo'n steun aan Cody had....
De dierenarts vertelden dat druiven en dus ook rozijnen vreselijk gevaarlijk kunnen zijn voor honden. Een hele kleine hoeveelheid rozijnen bij sommige al binnen een paar uur fataal kan zijn. Andere honden hebben helemaal geen last en weer andere moeten echt een pond opgegeten hebben voordat het fataal word. Men weet ook niet wat er nu precies giftig is van de rozijn, misschien de zink, misschien de zwavel dat erin zit, ze weten het niet. Als je weet dat je hond rozijnen heeft gegeten moet er direct bij de DA een braakmiddel worden gegeven en koolstof om het gif te neutraliseren.
We kunnen sectie op Cody laten doen, maar het is ons te toevallig dat er rozijntjes op de grond lagen..
Ik denk dat er heel veel mensen niet weten dat dit gevaarlijk kan zijn, daarom mijn verhaal..
