Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid van de kat. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderators: koekje, pearlsofpassion

Door *Yvje*
#2197040
In principe is dit niet echt iets medisch maar goed ..
Vandaag even geschrokken, vooral Liam zelf !
Hij kreeg Kvv konijn, deze keer even als test van de hond om
te kijken of ze ook de Tinlo konijnenversie lustten !
Hij deed ineens heek raar, poten langs bekkie en paniekerig slikken en achteruit lopen.
Ik schrik me dood, dacht dat ie misschien stikte. Gelukkig was dit niet het geval,
toen ik zijn bekkie open deed zag ik dat er een stukje bot tussen zijn kiezen
was komen te zitten en dit zat zo vast dat ie het er niet uit kreeg, zijn tandvlees begon er
van te bloedden zelfs. Ik kreeg het er erg moeilijk uit ook, hij wou mijn vingers ook niet in
zijn bekkie dus duwde me steeds weg met zijn nagels. Uiteindelijk even snel en met
redelijke druk floepte het stukje eruit en was ie weer rustig ! Gelukkig waren m'n duimnagels
deze keer aardig lang voor mijn doen ! Ik kijk in het vervolg wel even uit voor zulke grote stukjes bot,
al was het nog een aardig klein stukje eigenlijk vergeleken met echte Barf katten, het zat wel mooi goed vast !

Hebben jullie dit nooit gehad ?? Heb net nog even gekeken en ziet er niet raar uit, geen zwelling of roodheid of wondjes gelukkig,
hij at ook meteen weer verder na zich gewassen te hebben.
Gebruikersavatar
Door koekje
#2197048
Sien heeft dat vaker gehad met een stukje parelhoenkarkas. Iedere keer als ik op het punt stond haar bek open te wrikken, kreeg ze het zelf al los. Met goed en netjes knagen is de kans veel kleiner dat zulke dingen gebeuren, maar Sien is nogal een schrokop.
Door fem fatale
#2197064
ik heb het nog nooit gehad, maar ik weet dat veel mensen met fretten de haaks barf altijd even prakken met een vork en de eventuele grote stuk eruit halen, omdat er wel fretten in gestikt zijn.

het probleem is juist dat het gemalen is, waardoor ze niet hoeven te kauwen, als er dan een groter stukje tussen zit blijft dit ergens hangen.
Door *Yvje*
#2197190
Ja, en Liam kan dus ook nogal een snelle eter zijn, ik zal iedere keer even goed voelen.
Nu was dat ook een honden versie, de katten versies zijn meestal ook wat fijner vermalen hoor.
Nee, echt goed kauwen dat kunnen ze hier ook niet !  ::)
Door flin
#2197304
whah! ja, hebben ze hier ook wel n's, vooral juist bij iets van kwartel of duif (hele duzz)

en jawel, 't went:
de eerste keer was paniekjes, (van beide kanten)
als 't vaker gebeurt, ist nog steeds irritant, maar geen reden meer voor paniek:

katzels peuteren wat, hannessen wat, en soms mag ik helpen, maar  meestal krijgen ze t zelf weg..  ;)

netzoiets als een keutel-met-haar-of-gras-aan-je-kont-die-blijft-bengelen  :D 
Door Limpy
#2197323
Ja, harige keutels die blijven plakken komen ze al aanbieden als ik met zakdoekje aankom...  :D

Botje tussen kiezen dat blijft steken pas 1x gehad met obi-wan, tis dat die begon te kwijlen en te loeien dat ik het eruit gepeuterd heb, de anderen lukt het zelf wel.
Door fem fatale
#2197567
Limpy schreef: Ja, harige keutels die blijven plakken komen ze al aanbieden als ik met zakdoekje aankom...  :D
ik heb langharige katten, die beginnen op de bak al te roepen dat ze hulp nodig hebben (meestal valt het er bij het eerste sprongetje uit, maar dat gaan ze natuurlijk niet proberen met vieze billen)
Gebruikersavatar
Door Zaniematsu
#2198239
Ik zit hier met hoog kippenvel!! Ja ik heb het ook vaker gehad met mijn Singapura. Dat er een stukje bot klem zat tussen haar kiezen of in haar tandvlees stak.
De veegde dan met haar pootje langs haar kiezen en kreeg het er dan elke keer weer uit.
Tot de laatste keer...... maar ik had het niet gezien, ze heeft het ook niet laten merken dat het er nog in stak, in haar tandvlees.
Dus ik dacht dat het er net als de vorige keren gewoon vanzelf uit was gegaan.

Totdat ze er ziek van is geworden.......ze was stilletjes en ik ging met haar naar de dierenarts. Deze had haar tot grote weerstand van de poes onderzocht en zei dat ze een rotte kies had. "Haar gebit ziet er prachtig wit uit alleen 1 rotte kies"  zei hij. "Ze kan vandaag meteen geholpen worden als je zeker weet dat ze niet gegeten heeft, want ze moet onder narcose voor een gebit behandeling"

Dat durfde ik niet aan omdat ik niet met zekerheid kon zeggen of ze nog gegeten had of niet.

De volgende dag zou ik langs kunnen komen met haar, nuchter. Weer onderzochten ze haar ondanks dat ze dat de vorige dag ook al gedaan hadden.
Wederom onder super grote stress van het poesje. Ik zeg poesje want een singepura is een klein ras, het kleinste kattenras ter wereld. Singapura poezen wegen tussen de 2,5 en 3 kilogram. Joy dus 2,8 kg. Maar ze hadden haar niet gewogen voor ze haar de narcose toe diende.
Volgens afspraak mocht ik bij de behandeling blijven........en foto's maken.....
Mijn hart sloeg in mijn keel toen haar hartje stil kwam te vallen.... "dat is niet zo vreemd, het gebeurd vaker" probeerde zij mij gerust te stellen. en ik vertrouwde de arts.
De kies zat los..... maar.... bleek geen kies te zijn maar een stuk kraakbeen van het KVV . Ze boorde een geheel spierwitte schone kies uit, op dat moment drong dat niet tot mij door en maakte ik er foto's van. Terwijl de poes constant hartmassage kreeg. Om zeker te weten of de wortel uitgeboord was werden er nog x-ray foto's gemaakt van haar kaak. De assistente ging na het maken van de foto met de poes weg en ik bleef achter bij de dierenarts om de foto te bekijken.
Op dat moment kwam de assistente de dierenarts halen.............. mijn adem stokte in mijn keel..... het zweet brak mij uit... (ik voel nu weer precies de gevoelens die mij toen overvielen en meester van mij maakte...... "NEE!!! Ze is dood!!!"  ......... Ik werd naar een bankje gebracht..... zat daar met mijn hoofd in mijn handen en trok de haren uit mijn hoofd...... "probeer rustig te blijven"  riep ik naar mezelf terwijl allerlei andere gedachten en gevoelens door mijn hoofd en  lichaam gierende.....

De dierenarts kwam naar me toe...... en schudde haar hoofd...... "Ze is dood!!!"  schreeuwde ik het uit!! "het spijt me....."
Een gezonde poes van nog geen 6 jaar, altijd kvv gegeten sinds zij als kitten van 14 weken jong bij mij kwam.

Maar toen.... de assistent kwam de dierenarts halen, "ze heeft een hartslag"  ..... "Joy, ze is er nog, oh mijn meisje Joy, ze is er nog!!"

Nog nooit heb ik een kat gehad die zo erg op mij gericht was. Overal waar ik was was Joy. Als ik huilde (zoals nu) dan kwam ze naar me toe en keek me aan, likte mijn tranen van mijn wangen en tikte ze met haar pootje tegen mijn wang.  Ze begreep mij als geen ander, geen andere kat, maar zelfs mens, zo bijzonder, zo'n kat waar zo'n unieke band mee bestaat.

Uren heb ik bij de dierenarts gezeten en gewacht tot ze uit de narcose zou komen..... Uren later kwamen ze me zeggen dat er 2 kansen zijn, 1 daarvan is van de beademing halen en ze zou sterven, de andere is dat ze zelfstandig door zou ademen en dat ze bij zou komen.
Ze ging van de beademing af en bleef zelfstandig ademen, maar kwam niet bij.
Wat wel gebeurde is dat ze hevige epilepsie aanvallen had, ze gilde het dan uit en overstrekte zichzelf, afschuwelijk om te zien.
Het enige dat mij te doen stond was haar in laten slapen........ ik kon niet meer denken en wilde haar ter plekke in laten slapen.
Tot mij gevraagd werd of ik niet wilde dat er nog iemand anders bij zou zijn. "mijn broer" zei ik..... "en de andere katten, ik wil dat de andere katten nog afscheid van haar kunnen nemen"  Ik vroeg of ik haar thuis in mocht laten slapen en zo gebeurde het dat ik met mijn lieve meisje Joy een uur durende reis met openbaar vervoer naar huis ging. Mijn meisje Joy was alleen niet meer die ze was , ze had zware epileptische aanvallen. Thuis aangekomen legde ik haar op een kleedje in een grote doos.
De andere katten schrokken enorm. Die wisten meteen dat dit niet in de haak was. Totdat mijn broer thuis kwam. Hij was zich ook rot geschrokken, hij kwam boven de doos en keek haar aan, Joy werd stil en keek hem aan en miauwde naar hem!! Ik had hoop, ze reageerde op hem, dat is een goed teken en dit vertelde ik tegen de dierenarts omdat deze al snel onderweg zou zijn om haar thuis in te laten slapen.
Al met al was het de volgende dag Koninginnedag en kon ik niet terecht bij de kliniek. Omdat mijn gedachten was om Joy nog een kans te geven wilde ik haar voor een second opinion bij een andere dierenarts laten beoordelen. Alles gaf op Koninginnedag een antwoord apparaat. Dus ik naar Belgie naar de Universiteit in Merelbeke.
Daar aangekomen zeiden ze dat ze haar zeker nog een kans zouden geven en een poes in deze conditie niet in lieten slapen. Ze hadden vaker katten in deze vorm binnen gekregen, was het dan wel na een aanrijding, welke lichamelijk geheel herstelde! Wat was ik blij dat ik haar niet in had laten slapen bij mijn eigen dierenarts!! Dat had een verkeerde keuze geweest. Ik nam afscheid van Joy en liet haar met een gerust hard achter.
Toen ik nog maar net thuis was ging de telefoon uit Merelbeke, Joy's situatie verslechterde, het advies was nu om haar te laten gaan.
Ik moest nu beslissen om haar te laten euthanaseren..... vreselijk!
Ik had van te voren aangegeven dat ik haar thuis wilde begraven en dat ik nog sectie wilde laten verrichten.
Uit de sectie kwam dat ze een gezonde poes was, geen aanwijzingen dat haar hart het begeven had of zo, iets dat de dierenarts die haar onder narcose had gebracht veronderstelde. Ook haar lever was gezond. Ik vroeg haar nog wat voor narcose middel ze gebruikt hadden. "Ketamine en Dormitol. Dezelfde hoeveelheid wat we altijd gebruiken voor alle katten met een gewicht van 3 tot 5 kg." Ze had Joy van te voren niet eens gewogen! Joy was nog niet eens 3 kg!
Achteraf hoor ik van veel katten mensen dat Ketamine niet zo onschuldig is als veelal beweerd wordt en zij niet willen dat hun katten met Ketamine onder narcose gebracht wordt. Ook zijn er dierenartsen die geen ketamine gebruiken, maar vele nog wel, het is een goedkoop narcose middel.

2 filmpjes van Joy :

http://www.youtube.com/watch?v=OklV31t2PGM&list=UUURs9PM09RY8geD4IuXkqxA&index=3&feature=plcp


Een botje klem met dodelijke afloop.......
 Terug naar “Vragen en Problemen gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door