[*Monique]

Ik overweeg toch om Bantu ta laten castreren. Vanaf haar eerste loopsheid op ongeveer 7 maanden is het altijd goed gegaan met Didge en Bantu. Paar dagen spitsroede lopen maar dat was nog te overzien. Bantu is nu weer loops en het is dit keer erg heftig. Zowel bij Didge als Bantu
Ik had eigenlijk gehoopt nooit voor het punt te staan maar overweeg nu toch om Bantu te laten castreren. Vanmorgen ook al even met Tannetje overlegt.
Didge laten castreren is voor mij geen optie, omdat hij best wel onzeker is, en ik niet wil dat hij nog onzekerder word, en dat KAN na castratie. 
Ik heb al wat informatie opgevraagd bij de DA voor een laporoscopische ingreep en die inmiddels ook al over de mail gehad. Omdat ik met alle 3 teven die ik gehad heb behoorlijk wat problemen heb gehad na castratie, narcose enz. vind ik het behoorlijk eng
Zijn er mensen die ervaring hebben met een laporoscopische ingreep? En zouden jullie het weer op deze manier doen? Of de ouderwetse manier?

[me and my boys]

ja, en nooit meer.....
verhaal is wel bekend denk ik

[essie]

ja, heb het op deze manier laten doen bij mijn poedelteef zo'n 2 jaar geleden.
Is mij super bevallen, en absoluut volgende keer weer op deze manier.
Demy was supersnel weer hersteld, binnen een dag 90 % de oude. En met enkele dagen helemaal 100 procent.

Vond het alleen "raar" voor mijn eigen gevoel om haar ergens te brengen waar ik de DA en ass. helemaal niet kende.

[connie63]

Ja ik heb het in juni gedaan dit jaar , en het is super goed bevallen
ze heeft eigenlijk nergens last van gehad

[- Judith -]

Ja, ik heb Sam op zevenjarige leeftijd laparoscopisch laten castreren (in Bussum). Alleen de eerste dag was ze een beetje pieperig na de narcose, verder is alles probleemloos gegaan. Ze is ook niet incontinent geworden. Ik zou, als de situatie zich weer zou voordoen, weer voor deze manier gaan.

[Lizzy]

Pinkel en Whoofer zijn op de 'ouderwetse manier' gecastreerd en Linga is laparoscopisch gecastreerd. Ik hoop dat Biscuit eerst een (of twee) nestjes gaat krijgen maar daarna laat ik haar castreren en wel laparoscopisch. Het is mij en Linga heel goed bevallen. Ook Linga was pieperig na de operatie (dat komt door de narcose) maar verder heeft zij er geen last van gehad. Ze is trouwens qua temperament niet/nul veranderd. Hoewel? Misschien in haar voordeel. Ze werd nog stabieler. Maar dat staat los van de manier van castreren. Ze is wel incontinent. Maar dat staat ook los van de manier van castreren. Ik vond het overigens ook wel licht vervelend om niet naar mijn eigen vertrouwde DA te gaan. Dat is eigenlijk het enige nadeel dat ik kan bedenken bij deze manier van castreren.

[*Monique]

ja, en nooit meer.....
verhaal is wel bekend denk ik

nee sorry
zou het wel graag willen weten. mag ook via pb hoor
Ik ben zelf namelijk na 3 teven die er iets aan over hebben gehouden, behoorlijk huiverig

[saluki]

Ik laat mijn dames echt niet helpen, ook mijn reuen niet! tijdens de loopsheden van de dames gaan de heren gewoon een paar dagen in de kamer en dat is eigenlijk maar vier dagen dat ze "vervelend" zijn.

Als er een medische noodzaak is natuurlijk wel maar ik hou ze puur natuur.

[de Meiden]

Ellen had dit bij Vince laten doen, ook vanwege de goede berichten, maar het is zo dat de balletjes of de eierstokjes in het lichaam achterblijven om daar te verdwijnen, bij Vince zijn ze op z`n blaas terecht gekomen met een heleboel narigheid, ook had hij problemen met z`n zindelijkheid na de ingreep van de narcose...en nog meer, maar dat kan ze je zelf beter vertellen..
Het lijkt een makkelijke ingreep twee of drie kleine sneetjes en klaar, maar dat schijnt niet zo te zijn, want de buik wordt heelstrak opgeblazen met een gas, om werkruimte te krijgen, wat voor de ingewanden ook niet echt goed is.
Ik schrijf het hier misschien een beetje simpel neer maar Erwin ( Fido ) heeft het mij uitgelegd en is/was niet zo te spreken over een laporoscopische ingreep...
Volgens mij maakt het niet uit welke manier je laat castreren, de hormonale uitwerking uiteindelijk lijkt mij hetzelfde, ik denk wel dat de leeftijd een rol speelt, dus bij jong gecastreerde honden meer kans op blijvende problemen als oudere...

[de Meiden]

Ik laat mijn dames echt niet helpen, ook mijn reuen niet! tijdens de loopsheden van de dames gaan de heren gewoon een paar dagen in de kamer en dat is eigenlijk maar vier dagen dat ze "vervelend" zijn.

Als er een medische noodzaak is natuurlijk wel maar ik hou ze puur natuur.

Dat heb ik ook altijd gevonden, maar ik stel mij de laatste tijd toch de vraag, hoe puur natuur is het eigenlijk wel?

[saluki]

Dat heb ik ook altijd gevonden, maar ik stel mij de laatste tijd toch de vraag, hoe puur natuur is het eigenlijk wel?

Hoe bedoel u???wat is er niet puur aan een teef loops te laten worden?

[de Meiden]

Omdat bij het klimmen der jaren de kans op complicatie`s ook groter worden bv baarmoederonsteking ,tumor op de eierstokjes, cyste in de baarmoeder... komt best vaak voor..
En het leven als huishond is toch anders als het leven in een roedel waar ze allemaal een soort van "taak " hebben...

[Angelique]

Hier is er eentje laparoscopisch ontstokt. Dat is an sich goed bevallen, hoewel ik toendertijd  wel de hoofdprijs moest betalen, maar er moet wat zijn

Maar een totale 11 minuten onder narcose en een dame die helemaal wakker en fief is en waarbij je niet opmerkt dat er net iets ergs met haar gebeurd is was best wel prettig. Moet ik zeggen dat de anderen die "normaal" gedaan zijn een dagje off waren, maar daarna ook weer heel gewoon. Zou ik er weer voor staan, ben ik toch wel geneigd om weer voor de kijkoperatie te gaan.

[saluki]

Ik heb al 38 jaar teven en 1 x baarmoederontsteking gehad. Dus ik denk dat het we meevalt, ik heb vijf honden dus ook een roedel.

[me and my boys]

nee sorry
zou het wel graag willen weten. mag ook via pb hoor
Ik ben zelf namelijk na 3 teven die er iets aan over hebben gehouden, behoorlijk huiverig

zoals marjan al aankaarte....er wordt niks weggehaald dus bij vince bleven zijn balletje in de buikholte....
ten eerste had hij 3 dagen nodig om bij te komen van de ingreep, hij was helemaal van het padje af..
daarna kreeg hij blaasontsteking op blaasontsteking, een drama hij heeft heel veel pijn gehad...
kuur na kuur en op een gegeven moment een echo laten maken, daarop was te zien dat er een balletje op zijn blaas was
terecht gekomen die de blaas indrukte en blaasontstekingen en pijn gaf
doorgestuurd naar de universiteitskliniek in utrecht en daar kwamen ze tot dezelfde ontdekking, daar is ie onder narcose geweest om
alles goed te onderzoeken, ook zijn blaas is helemaal nagekeken...
heb overigens zelf de echo's gezien...
dus kliniek waar hij gecastreerd is gebeld en daar heen gegaan, weer onder narcose ..
wij zaten te wachten en na effies werden we er bij geroepen en ja hoor, geen balletje te vinden op de blaas....
heel vreemd allemaal...
maar ik heb toch mooi ruim een half jaar met een incontinente hond gezeten die geestelijk de kluts kwijt was...
gelukkig is alles goed gekomen, maar mocht er ooit een hond om een reden gecastreerd moeten worden, nooit meer op deze manier..