Onze oudste hond, een herder, wordt de laatste tijd erg schonkig. Hij is dertien en een half en was altijd een mooie gespierde vent, niet kapot te krijgen .
Nog altijd is hij vrolijk, levenslustig, gek op eten en dol op onze jongste hond, waarmee hij eindeloos kan stoeien. Niet meer rennen, dat houdt hij niet meer vol en kan zijn achterhand niet meer aan, maar wandelen gaat nog relatief prima en vindt hij ook heerlijk . Verder begint hij dovig te worden, maja, daar valt goed mee te leven. Qua gedrag thuis zou je hem verder niet zo snel dertien en een half geven.
Dat schonkige baart me dus echter zorgen . Gisteravond zijn we naar de da geweest en zij heeft, na een uitgebreid onderzoek dat niks opzienbarends aan het licht bracht, uitgebreid bloed afgenomen. Hij bleek ook een paar kilo te zijn afgevallen, terwijl hij het meeste voedsel van de drie naar binnen werkt ..............
Volgende week gaan we weer een acupunctuursessie voor hem regelen, om de bloedsdoorloop te stimuleren en zijn achterhand hopelijk weer wat op te krikken.
Nu dus de uitslagen van het bloed afwachten.
Herkent iemand dit of heeft iemand een suggestie wat het zou kunnen zijn?
O ja, zijn vacht is ook erg 'plukkerig': niet meer mooi glad, maar met veel onderwol, die je er telkens in plukjes kunt uittrekken.