Hier kun je al je vragen en problemen kwijt over het zelf samenstellen voeding voor katten.

Moderators: koekje, pearlsofpassion

Door El budha
#2119826
Door omstandigheden hebben wij sinds vandaag een kitten van ongeveer 8 weken in huis.
Onze 4 katten zijn pas op volwassen leefdtijd over gegaan naar barf en ik heb werkelijk waar geen idee hoeveel % (gemalen) barf je een kitten moet geven. Op het forum kon ik ook zo snel niets terug vinden.
De kitten moet flink wat aansterken. Zij is te mager, heeft ontstoken ogen, oor mijt en stinkt giga uit haar snaveltje. Donderdag gaan we even langs de dierenarts. Lijkt me verstandig dat de dierenarts haar nu niet gaat enten.

Ze heeft wel vandaag een eerste (gemalen) barfhap gehad, wat is dat prachtig om te zien hoe zo'n klein meisje er van kan genieten.

En vanaf welke leefdtijd mag ze een kuikentje en een muisje eten?
Gebruikersavatar
Door koekje
#2119828
Kuikens en muizen kan je nu al invoeren. Kijk maar of ze het lust en eventueel beetje pletten of opensnijden. Spelen met het eten is een goed teken, dat betekent dat er iig interesse voor is. Het eten komt daarna meestal vanzelf wel.
Kittens eten 8-10% of naar behoefte.
Het is heel belangrijk dat de niesziekte (ontstoken ogen), mijten en mogelijke andere parasieten zo snel mogelijk behandeld gaan worden. Zulke zaken houden namelijk de groei tegen. Vaccineren idd pas als alle ziektes en parasieten weg zijn.
Uit de bek stinken kan zeker komen van niesziekte. Dit kitten heeft snel medische hulp nodig. Als het kan, liever echt morgen ipv donderdag pas.
Als je overige volwassen katten zich als surrogaatmoeder opwerpen, hoeft die 8 weken niet perse later voor gedragsproblemen te zorgen.
Door El budha
#2119834
Bedankt voor je snelle reactie. Zal zo even een muis en een kuiken uit halen om te ontdooien en kijken wat ze er morgen mee gaat doen.
De socialisering heeft ze totaal niet gehad. Tot aan vandaag heeft ze nog nooit een mens gezien, laat staan de rare dingen die in een huis staan. Gelukkig voor ons is ze toch een vriendelijk katje. Ik verwacht wel dat mijn katers zich gaan opofferen als surrogaat mama voor dit kleine meisje. Ze vinden haar nu nog een klein haar blazend raar ding maar na een paar dagen kijken ze hier ook niet meer van op.
Ga uiteraard proberen of we morgen al bij de dierenarts terecht kunnen maar ben bang van niet.
Gebruikersavatar
Door koekje
#2119841
Ik vind dit redelijk spoed (geen acute, want dan had ik je nu geadviseerd om een nachtdienst te zoeken), dus je mag best pushen voor een gaatje op het spreekuur.
Nu al 8 weken en zo goed als wild, is geen goed teken. De kans is zeker aanwezig dat ze nooit een gezellige schootkat gaat worden. Hou er rekening mee dat ze wellicht nooit een volledig gedomesticeerde kat zal gaan worden.

Op een rustig moment in huis, als alles en iedereen ook lekker rustig en ligt te soezen, speel dan dit af:

Sien wordt er ook altijd helemaal zen van. Sien is niet verwilderd, maar ook slecht gesocialiseerd en heeft weinig kunnen leren van haar tienermoeder.
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#2120047
Hoe oud zijn je andere katten? Kan ze daar nog een beetje aansluiting bij vinden?

De socialisatieperiode bij een kitten loopt tot 12 weken, dus dat komt wel in orde.
Deze eerste week is cruciaal om een goede band met haar te kweken en 'moeder' te worden.  Nu is ze normaal nog onbezonnen en niet bang. Vanaf de 9e week worden ze op hun hoede en zijn ze bang van zaken die ze niet kennen als de moeder er niet bij is.
Als je er dus wel bij bent en als moeder fungeert, kan je haar in die periode (9 tot 12) weken nog socialiseren, maar het vraagt wat inzet en tijd.

Als je in deze week niet zo ver komt dat ze je vertrouwd (dat kan natuurlijk), hoop ik dat een van je andere katten 'moeder' wordt en zo tenminste met jou en de rest van het huishouden gesocialiseerd kan worden.  Maar wacht dus niet tot 12 weken om contact te zoeken en ga ermee aan de slag.  Interesse wekken, laag bij de grond blijven, zelf laten komen, bij het eten blijven zitten, spelen met de andere katten als ze het ziet en zelf nog niet durft , zo'n zaken...

Sommige katten hebben ook aanleg tot angst en mogen nog zo goed gesocialiseerd worden als ze willen, zullen steeds bang blijven van bezoek of harde geluiden... enz.

Maar als je er meteen mee aan de slag gaat, kan ze volgens mij nog een heel aanhankelijke huiskat worden.
Ik geloof er niet in dat kittens die buiten geboren zijn, buitenkatten worden.  Ik heb al teveel het tegendeel gezien. Volgens mij is dat gewoon aanleg en wat ze in hun jeugd leren.  En dan nog...  
Mijn Kleintje kwam altijd buiten als kitten (eigenlijk veel te jong), maar blijft nu wel net zo graag binnen. En Cuzco is buiten geboren, pas op 8 weken bij mensen binnen gekomen en die wil zelfs niet buiten!
Je kan dat echt niet zo voorspellen lijkt me, binnen een dikke maand weet de kat niet anders meer dan dat hij altijd bij je is geweest. En blijft hij daarin binnen, vind hij dat ook heel normaal...
Die eerste weken van zijn leven, is hij dan zo weer vergeten.


Om op je eerste vraag in de te gaan: als dat kan, zou ik zoveel mogelijk eten aanbieden en laten eten wat ze wil.  Tenzij ze gaat spuwen, dan wat kleinere porties geven zodat ze zich niet overeet.
Vers is ideaal om op aan te komen, dus daar kan ik niets aan toevoegen...

Hoeveel weegt ze nu? Op 8 weken zou ze in den regel zo'n 800gr mogen wegen... (klein poesje iets minder, zwaar ras een stuk meer)
Laatst gewijzigd door pearlsofpassion op wo 28 sep 2011, 11:29, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Door koekje
#2120071
Er is een reden waarom kittens van verwilderde moederpoezen voor de 6 weken gescheiden worden. Iedere opvang en ieder asiel weet dat de socialisatie van de moederpoes zo'n beetje de belangrijkste start is. Die kittens worden gescheiden op zo'n vroege leeftijd, omdat anders moederpoes ze geheid mensenangst aanleert en je dat er niet meer uitkrijgt.

Dit kitten kent geen mensen, geen mensencultuur, geen mensen-leven. Dit is geen kitten blijkbaar buiten geboren als in de zin van bij iemand in de tuin of schuur, bij een niet-verwilderde moeder. Dit is een kitten van buiten in de zin van verwilderd en niet gedomesticeerd.

Het hoeft niet altijd zo te blijven. Als de overige katten (1 is al genoeg eigenlijk) de rol van surrogaatmoeder op zich neemt, krijgt het kitten daarvan een stukje socialisatie met soortgenoten mee. De mensen in het gezin kunnen op hele zachte manier het menselijke gedeelte van de socialisatie nog een beetje rechtbreien. Ik zie het echt niet gebeuren dat dit een kleffe gezellige allemansvriend en schootklever gaat worden. Maar dat hoeft ook niet, het merendeel van de katten is dat niet.
Ik denk wel dat het mogelijk is dat het kitten went met het eigen huis en met de eigen mensen, tot op zekere hoogte. Het zal alleen niet makkelijk worden en de kans dat het wel aardig goed komt, is gewoon minder groot.

De socialisatieperiode is opgedeeld in meerdere fases, zoals bij alle zoogdieren het geval is. In de eerste 6 weken krijgen ze van moederpoes een wereldbeeld mee. Is dat negatief, is de kans na die tijd gewoon erg groot dat dat ook zo zal blijven. De periode van 9-14 weken is voor de intersoortelijke communicatie en gedrag. Na die tijd volgt er een periode gewenning aan eigen huis en meer eigen leven etc. De socialisatie stopt overigens niet met 14 weken, maar gaat daarna gewoon door. De basis is dan al wel gelegd en het is daarna tot zeker tot een jaar daarop voortborduren.
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#2120196
Ja, maar er is ook een verschil in mate van gemakkelijkheid van wennen aan ongekende zaken.  Dat gaat vlot tot 9 weken, erna een stuk moeilijker.  Daar speelt inderdaad de moeder meestal een sterke rol in.
Het is ook daarom dat ze kittens op 6 weken weghalen, zodat deze eerst goed kunnen wennen aan de mensen om dan tegen 9 weken in hun nabijheid op hun gemak te zijn.
Die perioden die jij vernoemt, overlappen daarmee maar zijn dan een ander aspect van het opgroeien en socialisatie.
De interactie met soortgenoten is inderdaad cruciaal tussen 9 en 14 weken en wordt daarin grotendeels gevormd.  Maar daar kan je als mens weinig in doen, behalve dan zorgen voor een 'lieve' soortgenoot die de kitten wat opvoed.  Het beste is ook nog altijd leeftijdgenootjes...
Hierin wordt de basis gelegd die altijd invloed zal blijven hebben, maar natuurlijk kunnen ze achteraf ook nog leren.  In deze periode gaat dat echter gemakkelijker.

Ik denk dat we wel hetzelfde vertellen hoor, ik denk dat we alleen een andere mening hebben over hoe flexibel zo'n kitten dan is, en in hoeverre hij nog bijgestuurd kan worden om een aanhankelijke kat te worden.
Ik denk dat dat best nog kan.  Mits inzet en niet te lang wachten en misschien wat inzicht in wat in welke periode in zo'n katje omgaat...  ;)
Voor 9 weken gaat dat volgens mij nog vrij goed, of kan het tenminste nog goed gaan, erna wordt dat moeilijker.  Dan zit men een stap verder in de socialisatieperiode en wordt het lastiger.
Door Mevroi Kruim
#2120632
Ik denk dat er grote verschillen tussen katten zijn qua flexibiliteit en socialisatie. Ik heb twee katten die jong bij de moeder zijn weggehaald omdat ze daar dood aan het gaan waren (wsch rond de 6 weken). Broer en zus. Zus is vrijwel nergens bang voor, behoorlijk sociaal, kan goed met de honden, gaat naar buiten en wandelt 's avonds mee, komt op schoot enz. Broer is bang voor z'n eigen schaduw, komt vrijwel nooit buiten (eng!) is bang voor de honden, vreemde mensen, vreemde geluiden, kleine poesjes, echt gewoon alles. Ik heb ze allebei hetzelfde behandeld. De aanleg verschilt gewoon enorm, Eppo is een onverschrokken tiepje en Knor is de angsthaas met 1 hersencel die ook weinig heeft bijgeleerd.

Mijn dochter heeft 2 broertjes uit de opvang, ook onder dezelfde ongunstige omstandigheden opgegroeid, in het begin allebei doodsbang voor alles en iedereen. De rooie is inmiddels een normale huiskat die op schoot komt en zelden ergens van schrikt, de zwarte is panisch voor alles en iedereen en probeert onder de wasmachine te kruipen als er bezoek is.

Er zijn zeker algemene richtlijnen voor socialisatiefases maar de individuele verschillen zijn heel groot.
Gebruikersavatar
Door koekje
#2120682
Maar bovenstaande voorbeelden schat ik niet in als verwilderde kittens uit verwilderde moeders, en als dat wel is, dan minder extreem. Dus niet nog helemaal nooit een mens gezien etc. Heeft ook te maken met mijn interpretatie van de de geschetste situatie van TS.

Ik heb hier ook 2 katten die niet geweldig gesocialiseerd zijn. Wel op een hele andere manier en met name fysiek ipv geestelijk. En ja, eigen karakter van de kat speelt natuurlijk altijd mee, maar dat kan niet alles meer goed maken. Op het eerste oog heb ik best normale katten. Of kat, want Ot zie je op het eerste oog gewoon niet.
Sien komt uit een kittenmoedertje, heeft pas haar eerste medische contact gehad toen ze bij mij kwam met bijna 12 weken, is gedeeltelijk afgespeend op hondenbrok en had in haar geboortehuis schoolkinderen die de kittens als leuk speelgoed zagen (ik kreeg Sien met een pluk blauwe verf op haar flank). Sien was iets ondervoed en te klein voor haar leeftijd en zat onder de vlooien en wormen. Ook was ze bang van handen. Geestelijk heb ik het allemaal niet meer recht kunnen breien en is ze een bange poepluis. Hier thuis binnen weet ze dat ze veilig is en durft ze ook haar zelf te zijn. Wel met mij erbij, ze heeft mij nodig. Sien flipt door bij teveel stress en te weinig bevestiging van mijn kant. Dan gaat ze kotsen uit stress en haar speelgoed opeten. Gewoon eten en kattenbakgebruik durft ze niet zonder mij. Sien spreekt heel slecht kattentaal.
Ot komt uit een voormalig zwerfpoes, ook erg jong, maar niet zo extreem jong als de moeder van Sien (Sien werd met 4 maanden krols en de kans is aanwezig dat moederpoes dat ook is geworden en toen gedekt). ot heeft in haar geboortehuis niet zoveel contact gehad met mensen. Ze had daar wel een jonge mensenmoeder met 3 kinderen onder de 5 die een paar keer per dag even een blik worp in de kraamdoos en dan haar eigen peuter 'gezellig' in de doos zette bij de kittens. Ot is wit en heeft wat pluiziger haar, dus dat spreekt enorm aan voor zo'n graaiende 2/3-jarige. Ot spreekt erg goed kattentaal, maar vindt vreemde mensen gewoon erg eng en ook het directe contact (binnenkomen etc) gaat ze voor lopen, bij voorkeur onder de bank of onder het bed. Ot is ook bang van plotselinge harde geluiden, maar ik vermoed dat dat eerder te maken heeft met het slechte gehoor van Ot.

Sien heeft van haar kittenmoeder niet goed het 2e gedeelte van de socialisatie meegekregen. En het eerste gedeelte zaten dus ook wel wat haken en ogen aan. Sien is het eerste jaar van haar leven enig kat geweest, want ik wilde er in eerste instantie maar 1 (bij jonge katten is meer echt wel beter). Sien heeft dus mij als surrogaatmoeder gehad en ik ben niet van dezelfde soort. Ot heeft best wat goedgemaakt bij Sien. Door Ot durft ze meer en verveelt ze zich niet zo snel. Van Ot heeft ze een beetje communicatieve vaardigheden geleerd en buiten in aanraking met andere katten, gebruikte ze ook Ot. Zonder Ot was het gillen en krijsen en ruzie en de boel niet snappen en daarom eng. Buiten is Ot erg dominant en met andere katten ook wel beschermend naar Sien en eigen haard. Geen ander contact met andere katten is daarom beter voor beiden: minder stress.
Ot gebruikt Sien binnen in huis voor haar eigen gebreken met contact met andere mensen en haar gehoor.

Er zijn heel veel gewone huiskatten (en ook nog best vaak raskatten) die gewoon niet goed tot erg slecht en helaas geregeld ook helemaal niet gesocialiseerd zijn. Dit is erg jammer en daarom hebben veel mensen het idee dat katten 'vals', niet aardig of op zichzelf zijn. Katten zijn van zichzelf gewoon erg gezellig en open diertjes, maar door slechte socialisatie komt dat er niet uit. Veel van deze slechte socialisatie komt door onwetendheid, desinteresse of gewoon stupiditeit. 
Door Mevroi Kruim
#2120857
koekje schreef: Maar bovenstaande voorbeelden schat ik niet in als verwilderde kittens uit verwilderde moeders, en als dat wel is, dan minder extreem. Dus niet nog helemaal nooit een mens gezien etc. Heeft ook te maken met mijn interpretatie van de de geschetste situatie van TS.

Het ging mij erom dat er grote verschillen kunnen zijn in hoe katten reageren op dezelfde omstandigheden. De ene is niet meer te socialiseren en de andere trekt nog enorm bij. Dat laat onverlet dat gewoon fatsoenlijk socialiseren altijd aan te bevelen is.
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#2122906
koekje schreef: Er zijn heel veel gewone huiskatten (en ook nog best vaak raskatten) die gewoon niet goed tot erg slecht en helaas geregeld ook helemaal niet gesocialiseerd zijn. Dit is erg jammer en daarom hebben veel mensen het idee dat katten 'vals', niet aardig of op zichzelf zijn. Katten zijn van zichzelf gewoon erg gezellig en open diertjes, maar door slechte socialisatie komt dat er niet uit. Veel van deze slechte socialisatie komt door onwetendheid, desinteresse of gewoon stupiditeit.
Dat vind ik ook. Erg jammer! :(
En ik ben het er ook mee eens dat het veel van de kat in kwestie afhangt. Dat is altijd zo met levende wezens en niet meer dan logisch. Ik denk dat vele katten een erg uitgesproken karakter hebben, maar dat zeker niet bij allemaal zich kan ontwikkelen of dat mensen het misschien zelfs niet opmerken omdat ze er niet voor open staan.
Bij katten krijg je op termijn meestal terug wat je erin steekt, al kan in de eerste jaren al veel stuk gemaakt of opgebouwd worden dat de rest van het leven blijft bepalen.
Ik hoop dat het met deze kittens nog goedkomt. Ik kan natuurlijk ook niet voorspellen hoe het zal lopen (hangt van zoveel af en ook van de katten zelf dus), maar ik zou zeker niet uitsluiten dat ze nog aanhankelijke katten kunnen worden!
Veel plezier met het grut! ;)
Door El budha
#2122956
Bedankt allemaal voor de reacties. Met de kitten, inmiddels mini muisje genaamd, gaat het heeeeel erg goed.
Zij heeft al met heel veel smaak een kuikentje opgegeten. Deze is eerst vakkundig door manlief in elkaar geslagen, de kuiken natuurlijk.
Op wonderbaarlijke wijze zijn haar ogen na 1,5 dag goed eten niet meer ontstoken en het niezen is ook weg.
Verder is ze veel socialer dan ik ooit had durven dromen. Ze is werkelijkwaar dol op spelen, dit vooral met onderdelen van ons en natuurlijk het liefst als ik probeer te slapen. Dus vannacht heeft madam voor het eerst in een reisbench naast het bed geslapen zodat ik ook nog wat uurtjes kon slapen. Wat ze natuurlijk niet zo leuk vond, zij wilde liever met ons verder spelen.
Vandaag heb ik haar ontwormt, wat ook echt nodig was. Wat een vieze dingen die wormen, bah.
Volgende week wil ik haar gaan ontvlooien, ook dit is echt nodig.

Nog even antwoorden op jullie vragen:

Onze jongste kat is 4 jaar en de oudste is 15 jaar de andere twee zijn 8 jaar.
Het beste zal zij aansluiting kunnen vinden met de oudste. Dat is de leider van onze beestenboel (incl. honden) en het liefst.
En ze weegt nu maar 500 gram. Maar met haar vreetpartijen zal ze wel flink gaan groeien. Ze eet nog meer dan onze volwassen katten :biggrin2:
Gebruikersavatar
Door koekje
#2123010
Ah, dan is ze niet helemaal verwilderd! Dan had ze niet met jullie gespeeld en was ze niet zo ondernemend geweest. Dat is een zeer goed teken  :)
Opsluiten in een carrier ben ik niet zo'n voorstander van. Dat is om vervoerd te worden, bv naar de dierenarts. Als ze in zo'n mandje opgesloten zit, kan ze niet naar de bak en in die tijd ook niet in andere ruimtes haar energie kwijt. Honden kan je soms best in een bench steken voor de nacht, katten niet.
Ik heb mijn katten aangeleerd om rustig te doen als ik ga slapen. Mama plat is bedtijd en de katten gaan dan ook op stok. Dit lukte natuurlijk niet toen ze nog heel klein waren, maar is met de jaren gekomen. Soms doen ze nog een potje apenkooi als ik slaap, maar meestal gewoon als ik ook wakker ben.

Ik denk dat nu ze ontwormd is, ze sneller is gewicht aan zal komen. Dit is ook mijn ervaring met Sien. Die woog met 12 weken nog geen kilo en had een enorme wormenbuik en niet te stillen honger. Na ontworming (waar ik overigens nooit een dode of levende worm heb gezien) begon ze sneller te groeien en aan te komen.
Door El budha
#2124001
koekje schreef: Ah, dan is ze niet helemaal verwilderd! Dan had ze niet met jullie gespeeld en was ze niet zo ondernemend geweest. Dat is een zeer goed teken :)
Opsluiten in een carrier ben ik niet zo'n voorstander van. Dat is om vervoerd te worden, bv naar de dierenarts. Als ze in zo'n mandje opgesloten zit, kan ze niet naar de bak en in die tijd ook niet in andere ruimtes haar energie kwijt. Honden kan je soms best in een bench steken voor de nacht, katten niet.
Ik heb mijn katten aangeleerd om rustig te doen als ik ga slapen. Mama plat is bedtijd en de katten gaan dan ook op stok. Dit lukte natuurlijk niet toen ze nog heel klein waren, maar is met de jaren gekomen. Soms doen ze nog een potje apenkooi als ik slaap, maar meestal gewoon als ik ook wakker ben.

Ik denk dat nu ze ontwormd is, ze sneller is gewicht aan zal komen. Dit is ook mijn ervaring met Sien. Die woog met 12 weken nog geen kilo en had een enorme wormenbuik en niet te stillen honger. Na ontworming (waar ik overigens nooit een dode of levende worm heb gezien) begon ze sneller te groeien en aan te komen.
We hebben zoveel geluk dat ze niet helemaal verwilderd was. En wat leert ze ongelovelijk snel. Ze doet nu al alles op de bak. En wat ging dat makkelijk.
Ik heb een drolletje in de bak gedaan en ze begreep meteen dat ze daar drollen moest achterlaten in plaats van waar dan ook. Het plassen ging iets moeilijker. Toen zij aanstalten maakte om te plassen heb ik haar snel opgetilt en op de bak gezet. En ook dit snapte ze meteen.
Vannacht heeft ze het ook super netjes gedaan.....ze heeft me gewoon laten slapen.
Hopelijk gaat het net zo met Muisje als met Sien na het ontwormen en kan ze weer snel aankomen.
Hoeveel dagen is verstandig om tussen het ontwormen en een vlooienpipet te laten zitten?
 Terug naar “Vragen, problemen en discussie BARF en KVV”

Barfplaats wordt gesponsord door