- vr 08 jul 2011, 14:19
#2053999
wat een ontzettend nare man. dat hij het denkt, dat is zijn eigen domheid. maar dat hij zoiets zegt tegen een baasje waarvan de hond net heel erg ziek geweest is, dat vindt ik echt wel heel erg onsympathiek. wat jou hond nu nodig heeft is een baasje wat goed voor haar zorgt, en als jij aan jezelf twijfelt, daar heeft zij niks aan. dat had die kerel ook moeten bedenken. de eikel.
kan me voorstellen dat je nu toch zit te denken, verdorie... daarom even mijn ervaring met Reus, hij was toen ongeveer 3 maanden bij mij:
ongeveer anderhalf jaar geleden heeft Reus chocoladevergiftiging gehad, hij heeft dat net aan overleefd. Ik had een schaal paaseitjes op de eettafel gezet en was naar college gegaan, kom terug, schaal halfleeg. Volledig mijn schuld. mijn eigen, onervaren, onnadenkende, schuld. Natuurlijk ben ik daar enorm boos op mezelf om geweest, maar ik was zo ontzettend blij dat Reus er nog was, dat hij heel snel weer opknapte en liever/aanhankelijker was dan ooit. hij had mij nodig, mijn zieke, zwakke, hoopje ellende van 6 kilo had zijn bazinnetje meer nodig dan ooit. Dus ik heb voor hem gezorgd, achter hem aan gedweild, midden in de nacht met hem in de stromende regen in mijn pyjama buiten gestaan, omdat hij dacht dat hij moest plassen, maar toch niet hoefde. Hem naar huis gedragen omdat hij toch nog wat te moe was voor een groter rondje, etc. Hij wist niet dat hij ziek was geweest van die eitjes, hij wist niet dat ik die eitjes daar neer gezet had, hij wist alleen dat ik voor hem zorgde. Dus dat heb ik gedaan. Toen hij weer opknapte en weer helemaal Reuzachtig was, toen besloot Reus dat ik zijn beste vriendinnetje ben. En nou, dan hoeft schuldig voelen ook niet meer!