Ik zit heel erg met poeslief in mijn maag... mijn elf jaar oude zwart joekel.
Ze pist letterlijk overal en we zijn op medisch gebied op einde van latijn. Ooit zou ze maar 4 jaar worden, maar inmiddels zijn dat er 11 :D
Maar ik ben het zooooooooo zat. :-\
Ze kan naar buiten, er staan 2 dichte en 2 open kattenbakken en mevrouw laat het overal maar lopen en afgelopen weekend heeft ze twee maal met onze lieve poezendame whiskey gevochten, drie maal met het katertje van de buren en vloog ze me gisteren ook nog Cayley én Boris aan. Moet niet gekker worden, zij gaat bij Boris liggen en die sul vind dat altijd goed en als dank krijgt hij ze opeens gereten.
Verder komt ze al een hele tijd niet meer langs voor knuffels of zo en slaapt ze constant :'(
Ze krijgt 100 soorten medicatie voor haar blaas en nieren, maar het schijnt allemaal niet meer aan te slaan. Dat heet er is weinig te vinden in de urine op dit moment. Het bloed zegt dat de nieren nog wel binnen de waardes zijn (maar beslist niet optimaal)
Straks toch maar naar de dierenarts voor denkelijk het zoveelste uitgebreide, superdure onderzoek waar waarschijnlijk niets uitkomt....
Iemand een idee hoe ik erachter kom hoe en wat?
Dierenarts weet het ook niet en gt zegt volgens mij is het medisch....
en ik kan het na 1 jaar en veel geld niet langer meer verdragen :-X
Nee, er is niets veranderd in en om huis. Wat betreft gedrag heb ik alle tips en trucs voor huispiesers inmiddels toegepast. Het lijkt wel een gewoonte geworden.... opsluiten heb ik de laatste tijd vaker gedaan ivm opvang urine en dat wordt herrie met de buren als dat nog vaker moet. Mevrouw vind dat namelijk niet meer ok en krijst uuuuuuuuuuuren lang alles bij elkaar. Ze houdt het dan op en als... nou dan weet je nooit waar je het plasje vind.