Goed dat je ze eerst nog plet met de hamer, kan alles binnenin wat aanpassen aan verteren van bot. Stilletjes aan dan maar minder gan plat slaan en de stoelgang goed in de gaten houden. Dat alles binnen geslurpt wordt als een spagettisliertje
kennen we héél goed. In het begin had Gizmo hier het gedacht dat hij zijn eten ook zo snel mogelijk moest binnen slikken zodat wij het niet konden afnemen
We zijn dan even aan de slag gegaan met de voglende methode: hij moest in zit en achter mijn benen zette ik zijn pot op de grond. Stelde hij zich recht ging de pot terug omhoog. Bleef hij kalm dan stapte ik een beetje achteruit zodat ik boven zijn pot stond. Bleef hij nog steeds rustig zitten ging ik helemaal achteruit zodat de pot voor mij stond. Stelde hij zich recht kon ik hem meteenterug naar een zit brengen zonder dat hij bij zijn pot geraakte. als hij dan rustig was en de pot voor mij stond nodigde ik hem uit om te komen eten en ging ik weg. Bovendien ook gezorgd dat hij appart in de keuken stond, geen andere beestjes in de buurt
Hij had héél snel door wat de bedoeling was maar na een paar dagen merkten we ook dat hij veel rustiger begon te eten. Voor hem heeft dit dus wel geholpen. En als de eendenekken minder en minder geslagen werden ging hij ook meer knagen...net omdat hij al rust had gevonden in het "eten".
Heeft hij een plekje waar hij geen schrik hoeft te hebben dat de andere labjes zijn eten zouden komen nemen, en ik las ook ergens dat een andere hond ook meer schrokte omdat andere honden konden toekijken ook al kwamen ze niet in de buurt...
Veel succes in elk geval, het is toch altijd spannend een pupje op barf vind ik