Tja, hoe leg ik dat nu goed uit...
Remi is al een paar maanden "uit z'n hum".
Hij komt niet meer lekker bij ons liggen, hij grauwt en blaast veel, vooral naar Stitch, hij wil niet aangehaald worden, begint soms (maar lang niet altijd) te piepen of blazen als hij geaaid word terwijl hij wel aan het spinnen is... zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dit gedrag past niet bij onze Remi.
Het is overgens heel wisselend, soms gaat het weer ff goed, en dan, opeens (voor ons zonder aanleiding), is het weer mis.
Ik weet niet goed wat ik eraan kan doen, maak me hier best zorgen om.
Ik kan niet ontdekken dat hij pijn heeft, mijn vriend kan en mag 'm overal aaien, ook als ie wat meer druk uitoefent.
Hij eet en drinkt goed.
Eerst hadden we het idee dat het door de verhuizing kwam.
We zijn in 8 maanden tijd 2 keer verhuisd, dus een hoop verandering. Hij mocht in het tijdelijke huis (lees studentenkamer) niet naar buiten, dus dat heeft flink wat frustratie opgeleverd.
In die periode is Stitch (zeer onverwachts) bij ons komen wonen.
Niet ideaal, zeker niet als er geen mogelijkheid is om ze apart te zetten, maar dit is eigenlijk best goed gegaan.
Sinds eind januari wonen we weer in een echt huis, met tuin en kan Remi weer lekker naar buiten, wat ie ook graag doet. We hebben een kattenluikje dus Remi (en Stitch) kunnen zelf kiezen of ze binnen of buiten willen zijn.