Ze is altijd een oersterke hond geweest met goede bespiering. Ze liep altijd graag naast de fiets en we gingen minimaal 2x per dag naar het bos. Tot een paar dagen terug trok ze zelfs nog wel een sprintje als Kira haar uitdaagde om te spelen...
Maar de laatste tijd is ze stram, heeft moeite met opstaan, wordt doof, heeft staar, slaapt meer en kan ze niet meer zelf de auto in of uit...
Afgelopen zomer werd ze opeens incontinent en daarvoor krijgt ze Propalin. Dat helpt gelukkig goed, dus geen natte mand.
Verder krijgt ze Previcox omdat ze arthrose heeft in haar rug.
Verder krijgt ze synoquin en teunisbloemolie. Dit is lange tijd goed gegaan... Ze was niet meer zo snel maar nog wel lekker levendig.
Maar de laatste tijd viel me op dat ze af en toe meer water dronk. Inmiddels heeft bloedonderzoek uitgewezen dat de leverwaardes en nierwaardes goed zijn. Maar er is wel een verhoogde alkalische fosfatase aangetroffen. Morgen gaan we terug naar Tannetje om haar verder te onderzoeken op de ziekte van Cushing.
Sinds 2 dagen sleept ze opeens met haar linker achterpoot. Langer dan een half uur lopen we al niet meer, want dan krijgt ze last van stijve spieren. Vanmorgen is ze bij de trimsalon geweest om haar te onwollen tegen de warmte. Bij thuiskomt zakte ze door haar linker achterpoot heen... Ik maak me zorgen wat dat nu kan zijn???
Ze gaat straks voor het eerst niet mee met de middagwandeling...
Ik ga alléén met Kira op pad...
Nu is het plan om haar rustig te houden en morgen om 16 uur wordt ze bekeken door Tannetje.
Duimen jullie voor Luka??!! Ik hoop zo dat ze nog een poosje lekker door het leven kan, lopen in de tuin, wandelen in het bos...
Dat doet ze zo graag...
Groetjes Ineke
