Hallo allemaal,
ik ben Brendy en mijn 3 meiden heten Bailey, Beau en Reza. Bailey en Beau zijn 2 Jack Russels (11,5 en 9 jaar) en Reza is een Shih Tzu van we denken 7/8 jaar.
Reza is 30 november 2010 bij ons gekomen als een compleet uitgewoond wrak.
Ik was toen op zoek naar een volwassen hond voor mijn schoonouders en zag een advertentie staan op marktplaats. Gebeld en aan de telefoon klonk het allemaal super. Het was iemand die zoals hij vertelde voor de hobby fokte, maar door een zwaar ongeluk vaak dagen verward was en hij vond dat hij teveel honden had om dat nog aan te kunnen.
Hij vroeg 175 euro voor deze Shih Tzu en hij vertelde dat ze 4 jaar is. Ik vroeg, waarom nog zoveel geld voor een 4 jarige, met daarop zijn antwoord om zo een beetje het gespuis weg te houden. Heel aannemelijk en hij gaf ook aan dat ze niet perse weg hoeft, maar weg mag.
Ik dus op weg naar Gendringen en eenmaal daar aangekomen, is iets wat ik mij mijn leven niet meer vergeet. Hij had haar in de kantine gedaan en wat ik aantrof was een heel bang, kaalgeschoren hondje waarvan de tepels zowat op de grond hingen. Toen ik vroeg waar de honden zaten nam hij mij mee naar een oude donkere varkensschuur. Eenmaal daarbinnen ben ik zo geschrokken en de stank was niet uit te houden. Het was zoals ik zei een hele donkere schuur met een paar kleine stalraampjes en er waren allemaal gemetselde muurtjes waartussen de hokjes zich bevonden. 1 meter bij denk ik 2 meter diep. Allemaal een klein stukje doek en een plastic mand en voor de rest beton. Er waren sommige hokken met pupjes en zelfs in 1 hok 1 pupje moederziel alleen die opgerold op het beton lag. Ik ging helemaal uit mijn dak hoe hij zo honden kon houden, maar daarop was zijn antwoord op dat ik me daar niet zoveel van aan moest trekken, want het waren maar honden en hij nog veel ergere plekken wist. Vreselijk. Eenmaal weer in de kantine bij Reza, werd het me echt duidelijk dat het hondje echt niet aan een lijntje kon lopen en ook natuurlijk niet zindelijk was. Geen goed plan voor mijn schoonouders en in telefonisch overleg met een vriendin besloten om hier niet aan te beginnen.
Eenmaal thuis raakte ik niet uitgepraat erover en in de avond ben ik letterlijk gebroken. Kon niet meer stoppen met huilen en op dat moment hebben mijn man en ik besloten om haar voor onszelf te halen en voor de andere honden de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming in te schakelen. Ik had toen alleen nog maar het doel, zij gaat daar weg en wel onmiddelijk. Al moet ik haar in laten slapen of gaat het niet met mijn Jacks, ze gaat daar weg en dan zoeken we een goede oplossing voor haar. 's Morgens gebeld en gezegd dat ik haar zelf wilde hebben en ik kon haar komen halen. Ik had al gezien dat haar gebit er erbarmelijk uitzag en vond die 175 gewoonweg te duur. Al had hij hij bij dat bedrag gebleven, had ik er ook gehaald, maar je kan het proberen. Ik mocht haar hebben voor 100 euro, dus ik naar Gendringen. Ik heb onderweg de dierenarts gebeld of ik daar terecht kon in de middag en dat kon. Eenmaal daar ontving zijn vader mij en ik zat binnen 15 seconde weer in de auto. Alsof je een tafel kwam afhalen. Ik wilde daar ook geen seconde langer blijven. Mijn beste vriendin was gelukkig mee, maar die was aan het einde van de rit zo misselijk van de stank, dat ze geen drinken of eten meer binnen kon krijgen. Het was verschrikkelijk de stank, dus voordat ik naar de da ben gegaan eerst even douchen.
Eenmaal bij de da moesten ze al lachen wat ik nou toch weer op mijn hals had gehaald. Verhaal verteld en het onderzoek kon beginnen. Ze had hele zwarte vlekken in haar ogen, dat hadden mijn vriendin en ik al gezien, en het hoornvlies was compleet ontstoken. Haar anaalklieren zaten zo vol en waren zo dik, dat hij 2 minuten heeft staan trekken en duwen om er uiteindelijk een hele dikke taaie massa uit te halen. Haar gebit was in zo'n slechte staat dat hij er letterlijk een stap voor achteruit deed toen hij dat zag. Hij gaf gelijk aan, Bren dit hondje kan onmogelijk 4 jaar zijn met zo'n gebit. Ze had allemaal talgbulten op haar lijf, waarvan er sommige zo dik als 2 knikkers waren. Ook had ze melkkliertumoren, dus kortom een compleet wrak. Mijn da gaf aan dat ik haar eerst maar eens naar huis moest nemen en eerst maar eens kijken of ik er een normale huishond van kon maken, voor we van alles zouden gaan doen. Ik had wel de opvatting dat als zij heel bang zou blijven ik haar zou laten inslapen. Ik vind als een hond zo dusdanig is beschadigd dat hij of zij alleen maar wil vluchten, ik dat geen hondwaardig leven zou vinden.
Na 2 dagen hadden we er al het volste vertrouwen in. Het is een enorm positief hondje die heel vrolijk is en steeds toenadering wilde zoeken, maar compleet onzeker was. Na 2 dagen ben ik dus teruggegaan naar de da en wilde onderzoeken hebben en bespreken hoe we alles aan gingen pakken om haar er lichamelijk bovenop te helpen.
Om een heeeel lang verhaal korter te maken, hebben we eerst haar gebit gedaan. Ze zijn bijna 3 uur bezig geweest. Alles was zo rot dat eigenlijk op haar voortanden na haar hele gebit is getrokken. Toen ben ik naar de Wagenrenk gegaan om haar ogen na te laten kijken. Door de ooghoekhaartjes die vaak in de ogen gaan zitten, is haar hoornvlies gaan pigmenteren, dus dat is nu 4 maal per dag zalven met 2 verschillende soorten. Inmiddels kunnen we al het netvlies goed zien, dus dat gaat goed. Toen heb ik een afspraak gemaakt bij de chirurg in de Wagenrenk voor de bulten en de melkklieren. We hebben eerst een echo gemaakt van haar organen en een longfoto of de tumoren zich niet al hadden uitgezaaid daar naartoe. Dat was niet zo, maar haar baarmoeder was al vergroot en verdikt dus verstandig om die meteen mee te nemen. Niet heel optimaal om het gelijk te doen, want zij was net 4 weken van de pups toen ik haar haalde en tegen de tijd dat ik dus bij de chirurg was, zou ze al tegen haar loopsheid aan zitten. Maar ja, als ik het niet had gedaan, kon je er eigenlijk op wachten dat zich een ontsteking na haar loopsheid voor zou doen.
In de tussentijd ben ik ook begonnen bij Jana Kalenda voor de Tthouch en wat ben ik blij dat ik die vrouw heb leren kennen. Wat een geweldig lieve vrouw met een enorme kennis van zaken. Met haar zijn we begonnen om wat ontspanning en rust te geven en ze reageert er heel goed op. Het ging trouwens ook meteen enorm goed met mijn Jacks en mijn oudste ontfermt zich compleet over haar, geweldig ! Verschillende mensen gaven wel aan dat als ik de operatie die moest komen kon uitstellen, die zou moeten uitstellen om haar ook wat rust te gunnen. Dit vooral op aanraden van Michelle, da bij Eric Laarakker, waar ik ook heen ben gegaan om haar te ondersteunen. Zelf had ik het gevoel niet te kunnen wachten en ik ben enorm blij dat ik mijn eigen gevoel heb gevolgd.
Ze is 25 januari geopereerd en de melkkliertumoren incl. hele melklijst verwijderd, bulten op haar rug weggesneden en haar baarmoeder en eierstokken verwijderd. Ze is er zo van opgeknapt, niet normaal. Veel minder bang, nog opgewekter, kortom helemaal top. Ze is enorm vrolijk, rent en vliegt inmiddels als we buiten zijn, heerlijk om te zien en daar hebben we het voor gedaan. Tuurlijk zijn er triggers, zoals met een bezem aan komen lopen (met zekerheid heeft ze flinke klappen gehad daarmee) en het lijntje vast is voor haar een reden om compleet te bevriezen. Dat doen we dus niet en ga ik naar plekken waar ze lekker kan loslopen, zonder dat het gevaarlijk is. We dachten nu hebben we alles achter de rug en kunnen we echt gaan bouwen aan balans, zowel lichamelijk als geestelijk. Niets is minder waar toen ik de uitslag van de patholoog kreeg. Er zat een mastcelcytoom tussen de melkkliertumoren met de hoogste gradatie, dus kortom afgelopen zaak. Ik ben vorige week bij de oncoloog geweest en die merkte al een uitzaaiing in de lymfeklier. De enige optie was om met Masivet te beginnen maar dat gaat ons 300 euro per 6 weken kosten en daar komen alle controlebezoeken nog bij. Ze zal dat altijd moeten blijven nemen, maar er is maar 40 % kans dat het aanslaat. Om ruim 3500 euro in het eerste jaar en daarna ca 3000 euro per jaar te betalen, gaan wij, hoe graag ook, niet trekken. Daarnaast kan het medicijn, al slaat het aan, ineens ophouden met werken. Dan de eventuele bijwerkingen erbij genomen hebben wij het moeilijke besluit genomen om haar vanaf nu een nog zo comfortabel leven te geven. Ik heb de afgelopen week zo gehuild dat ik er nu bij loop als een opgeblazen marchmellow, zo ziet mijn gezicht eruit. We zijn begonnen met prednoral en dat was heel moeilijk. Je doet er alles aan, bent aan het opbouwen en ineens moet je zo'n rotmiddel geven omdat je gaat afbouwen. Zo gemeen en oneerlijk maar bovenal onwerkelijk.
Ik heb ook besloten niet meer met mijn hondjes naar Laarakker te gaan omdat ik na het vertrek van Froukje mijn draai daar niet meer kon vinden. Michelle is een geweldig lieve en leuke meid, maar ik loop tegen haar onzekerheid aan. Althans zo komt ze op mij over en vaak draait ze om vragen heen, omdat ze het dan zelf niet goed weet volgens mij. Op aanraden van Jana Kalenda ben ik bij Leida Visée terecht gekomen en wat ben ik daar blij mee. Geweldige vrouw met wederom een enorme schat aan kennis. Reza staat nu naast de prednoral op de chinese kruiden om te hopen dat de tumor daar wat mee stagneert en kruiden om haar weerstand hoog te houden. Ik heb in de tussentijd nog telefonisch contact gehad met de oncoloog, omdat ik het idee had, als we nou het gebied wijder wegsnijden, want dat is niet gebeurd omdat ze niet konden vermoeden dat er een mastceltumor tussenzat en dan meteen de lymfeklier weg te halen, het misschien ook een langere levensverwachting zou geven. Volgens hem zou dat een te zware operatie zijn en dat is het laatste wat ik haar nog wil aandoen. De kans dat de uitzaaiing al voorbij de lymfe is gewandeld is zo groot dat de operatie weinig zal uithalen. Nu is het bidden dat ze nog een lange tijd de mogelijkheid krijgt om van het leven te mogen genieten en te kunnen zien dat niet alle mensen zo gemeen zijn als zij heeft gekend. Het is echt zo'n vechterje en ze wil zo graag, dat ik er niet bij kan dat dit nu gebeurd.
Het is inmiddels al een heel verhaal geworden en dan heb ik nog niet eens mijn andere 2 schatten beschreven. Zal dat nu ook maar niet doen, want ik denk dat de meeste mensen zich niet eens wagen aan dit ellelange verhaal. Dat het 2 echte kanjers zijn en heel rustig en lief staat bovenaan. Vooral Bailey is mijn maatje die mij nooit in de steek laat, de meest byzondere hond die ik ooit heb gekend. Beau is een heerlijke allemansvriend die alles doet om maar te knuffelen. Voel me een beetje schuldig dat het nu een heel verhaal over Reza is geworden, maar dat zal komen omdat Bailtje en Beau het altijd goed hebben gehad en gelukkig niet zo'n leven hebben hoeven meemaken als Reza. De hondjes zijn me allemaal echt alles.
Nu de vragen waar ik mee zit:
Ze staan alle 3 op de kvv.
Ik barf niet omdat mijn man dat echt niet wil, omdat hij bang is dat er iets met een bot gebeurd, zeker omdat Bail echt niet kauwt, Reza heeft geen kiezen, dus dat gaat niet eens. Ik voer alleen Tinlo en af en toe Alaska en ik wil ook weer eens Haaksbarf gaan proberen. De laatste vond ik op een gegeven moment er steeds niet fris uitzien en kon vreselijk stinken, dus daar ben ik toen mee gestopt. Kan het weer eens proberen of het nog zo is.
Ik haal van alle drie een kwart van de daghoeveelheid af om zelf wat spiervlees bij te voeren. Geef ik ze dat niet, dan is hun ontlasting heel droog en als je het ontleed dan kan het poeder zijn. Teveel bot dus en geef nu, vers paardenvlees (poulet of schenkel), mager stuk lamsvlees of runderpoulet erbij.
Ik heb zeewier in granulaatvorm, maar hoeveel kan ik daar veilig van voeren ? Er staat op, elke dag een halve theelepel, maar dat vind ik denk ik teveel.
Ik heb vandaag bij de turksewinkel ook bijenpollen (korrels) meegenomen, maar kan nergens op internet vinden hoeveel ze daarvan mogen hebben. Vind alleen doseringen in tabletvorm. Bail, Beau en Reza zijn respectievelijk 2x 6 en 1 x 7 kilo zwaar.
Nu heb ik vanmiddag Reza en Bailey wat pollen laten proeven en ze vonden het lekker. Nu een uur na het geven hijgt Reza enorm, kan toeval zijn of inmiddels een werking van de prednoral, ik weet het niet, maar haar durf ik niet meer te geven. Zij krijgt ook al detoxdruppels en stressdruppels, dus dat wordt anders allemaal wel heel veel misschien.
Hoevaak en hoeveel biogarde mag ik ze geven ?
Ze krijgen alle 3 ook in de ochtend Doils Joint en Bail krijgt voor haar artrose ook Primeval Gelatinaat bij.
Ik geef Reza per dag ook ca 50 groenten erbij en Bailey 30 gram. Beau een klein schepje. Dit omdat Reza meer honger heeft van de prednoral en ik op moet passen met haar gewicht en Bailey ook altijd veel honger heeft. Bail wordt heel snel dik en al geef ik haar het dubbele aan eten, blijft ze zeuren om eten.
Ik hoop dat er iemand is die de vragen die ik heb kan beantwoorden, mits iemand überhaupt aan dit enorme verhaal is begonnen :)
Groetjes, Brendy, Bailey, Beau en kleine Reza