[Lonaa]

Een week of 3 geleden viel het me op dat als Sally had liggen slapen, en ze stond dan op ze moeilijk liep op haar rechtervoorpoot. Om er, voor mijn gevoel, maar zo weinig mogelijk gewicht op te zetten. Zeg maar, zoals je loopt als je je enkel verstuikt hebt. Het was maar een beetje, maar het lijkt steeds meer te worden. Als ze een meter of 30 gelopen heeft (een rondje door het huis) is het zo goed als weg, en na 50 meter zie je er niks meer van.

Als ze niet net wakker is loopt ze prima, rent ze hard, speelt met de bal. Kortom, dan is er niks aan de hand.
Ze ligt niet hard (op de zachte bank of stoel of in haar zachte mand) en het is niet echt koud in huis.

Er is niks bekend over vroegere breuken o.i.d. Voor zover ik me kan herinneren deed ze het toen ze net hier was niet, maar ze heeft in die weken hier niks gedaan waardoor ik dit kan verklaren. Ik heb al gevoeld, maar voel geen bult en het is ook niet warm. Ze lijkt ook geen pijn te hebben, klaagt of piept niet, maar toch zit het me niet helemaal lekker.

Iemand enig idee wat het kan zijn? Of iets wat ik erop kan smeren? Of toch maar even dierenarts?

[May Linn]

Het beeld wat je schetst klinkt als atrose.
Je kunt dit zien op een röntgenfoto, dus dat zou je kunnen overwegen.
Is het atrose dan kun je supplementen geven om te zorgen dat ze wat minder last heeft.

[Lonaa]

Ik ga maandag even de dierenarts bellen. Voor artrose lijkt ze me wat jong? Ze is 3 geschat. Natuurlijk weten we ook niet of ze in het verleden wat gebroken of gescheurd heeft in die poot.

[May Linn]

Ik ga maandag even de dierenarts bellen. Voor artrose lijkt ze me wat jong? Ze is 3 geschat. Natuurlijk weten we ook niet of ze in het verleden wat gebroken of gescheurd heeft in die poot.

Dat hoeft niet hoor, de ene hond is gevoelig voor atrose en de ander niet.
Het kan ook samenhangen met een trauma, maar kan ook van een erfelijke afwijking komen.
Maar hopelijk is het gewoon een spiertje wat wat overbelast is en is ze gauw weer gezond!

[Lonaa]

Hmm, dat wist ik niet. Ik dacht dat het, net als bij mensen, hoofdzakelijk een "oude-honden-ziekte" is.

Gister heb ik de dierenarts gebeld. We zijn 's middags bij Bussloo geweest en daar had ze 2 uur gelopen, nergens last van leek het.

's Avonds wilde ze haar mand niet meer uit en toen ze uiteindelijk haar mand uit kwam wilde ze niet op dr linkervoorpoot staan. De dierenarts heeft aangeraden maandag naar de dierenarts te gaan (maar dat was ik sowieso al van plan). Als ik een bepaalde pijnstiller in huis had voor mensen, mocht ik dat geven.
In de familie hebben we een hondje met artrose en die heeft medicijnen. Heb gevraagd of ik dat ook mocht geven en dat was goed. Gisteravond zo'n pil erin gestopt en vandaag heb ik het idee dat ze ietsje beter loopt.. maar we wachten het wel af.

[Lonaa]

Sally is een podenco. En we denken dat het een mixje podenco x windhond is omdat ze wat slanker en ranker is.
Ze is 50 cm hoog met 15 kilo.

Het vervelende is dat we niks van haar weten. Ze is langs de snelweg gevonden, heeft een jaar in het asiel in spanje gezeten en is toen bij ons gekomen.
Ik heb voor de zekerheid vanochtend de stichting gemaild of ze iets wisten of hadden gezien aan haar linkervoorpoot. Of er ooit wat gebeurd was of dat ze het ooit eerder gezien hebben, maar helemaal niks.

[berenboot]

ik zou zeker even een fotootje laten maken en totdat je meer weet, doggie even aan de riem en alleen rustige beweging en niet te lang. Pijnstillers zou ik voorzichtig mee zijn als je nog niet weet wat er aan de hand is! 
Beterschap voor sally!

[Lonaa]

Zo. De DA vond haar onhandelbaar, haar trauma van de eerste keer DA kwam naar boven, en hij vond het niet verantwoord wat met dr te doen.
Volgens mij was ie bang voor haar, ze moest een snuitje om. Maar dat kreeg ik voor geen goud voor elkaar. Hij heeft 3 kwartier met z'n armen over elkaar gestaan en daarna mocht ik afrekenen.

Hij wilde haar wel diezelfde pijnstillers voorschrijven (die werken toch?) maar dat wilde ik niet, niet zolang ik niet weet wat er aan de hand is.

Morgen is er een andere DA, die waar we een goede ervaring mee hebben gehad, dus morgen gaan we opnieuw.

Ik ben een beetje bang voor Leishmania, aangezien ze ook bijna een kilo afgevallen was (vorige keer 15,6, nu 14,8) en ik blijf maar voeren.
Ze krijgt ruim 400 gram per dag..

[choopy]

Jammer dat ze zo'n nare ervaring met deze DA heeft gehad.
Hopelijk gaat het morgen wel goed bij de andere DA. Kan me voorstellen dat je wel wilt weten wat er aan de hand is. Pijnstillers zijn symptoom bestrijders, maar halen niet de oorzaak weg.

Met Leishmania heb ik geen ervaring, maar 400 gram voor een hondje van 15 kg vind ik persoonlijk niet veel. Zeker niet nu het aardig koud is buiten.
De 2 meiden van mij zijn 16 kg en eten gemiddeld zo'n 600 gram per dag weg. En die mogen van mij ook best nog wel een kilootje aankomen.

[Lonaa]

Jammer dat ze zo'n nare ervaring met deze DA heeft gehad.
Hopelijk gaat het morgen wel goed bij de andere DA. Kan me voorstellen dat je wel wilt weten wat er aan de hand is. Pijnstillers zijn symptoom bestrijders, maar halen niet de oorzaak weg.

Met Leishmania heb ik geen ervaring, maar 400 gram voor een hondje van 15 kg vind ik persoonlijk niet veel. Zeker niet nu het aardig koud is buiten.
De 2 meiden van mij zijn 16 kg en eten gemiddeld zo'n 600 gram per dag weg. En die mogen van mij ook best nog wel een kilootje aankomen.

400 gram is een ruime schatting naar beneden, dat is zogezegd wat ze uit de vriezer krijgt, maar de krijgt ook nog een boel extra. In ieder geval wordt het allemaal opgevoerd. Morgen krijg ze zo'n 600 gram.

[me and my boys]

gentle heeft toen ie pup was ook een nare ervaring bij de da opgedaan...
hij ging daarna therapeutisch koekjes eten, iedere week naar de da, koekjes eten en gezellie doen in wacht en spreekkamer, niks meer aan de hand..

[Lonaa]

gentle heeft toen ie pup was ook een nare ervaring bij de da opgedaan...
hij ging daarna therapeutisch koekjes eten, iedere week naar de da, koekjes eten en gezellie doen in wacht en spreekkamer, niks meer aan de hand..

Ja, ik doe mijn best dat te bereiken, lekker vrolijk doen, veel koekjes, lekker aaien met de assistente...Ik vertrouw de DA die we morgen krijgen wel, die heeft haar ook net naar haar traumatische ervaring gezien en koekjes gevoerd. Hij had alle tijd en geduld van de wereld.

[nienk]

ohja ik wou dezelfde tip als vanaalst geven, mijn Reus is gèk op alles wat op een dierenartsen praktijk lijkt, maar weet van honden die echt in de parkeer stand gaan zodra ze de straat van de DA in lopen. Gewoon naar binnen lopen, laten zitten in de wacht kamer, koekje er in, en weer weg gaan. Bij echt ernstige gevallen al belonen als ze er langs lopen zonder problemen, etc.

hoop dat de DA nu wel wat vind bij Sally, het klinkt erg naar. sterkte voor jullie beide!

[Lonaa]

Sally vindt naar de DA geen probleem, staat te kwispelen voor de deur. In de wachtkamer is het ook nog prima, in de behandelkamer ook. En dan moet ze op tafel, dan begint ze iets te aarzelen, dus koekje erin, vrolijk doen, en dan komt meneer DA aan haar, en dan gaat het mis.

Als meneer de DA in de wachtkamer loopt, is er niks aan de hand, het is echt het aanraken.

Zonet geoefend met het snuitje, in mijn geval een stukje verband om de neus en achter de oren. Na een tijd was dat nog steeds niet fijn, maar bleef ze in ieder geval een seconde of 10 rustig zitten met verband om de neus. We komen er wel.

Ik ben wel lichtelijk nerveus, DA belde net, afspraak is verzet naar half 3. Zo met Sally naar het bos en dan aansluitend DA.

[luka en kira]

Hoi Ilona!
Sterkte vanmiddag bij de DA.
Geef Sally maar een knuf van me. 
Hoop dat het vanmiddag een hele positieve ervaring wordt!
Groetjes,
Ineke