Nachtbraken, in de letterlijke zin van het woord voor Luna, en de figuurlijke voor mij
Luna heeft gisteravond ongeveer 5 uur na haar maaltijd (lamsrib, hazenspiervleesgehakt en groentemix) alles weer uitgekotst, nog een keer opgegeten (alles nog wat fijner gekauwd), maar daarna alles er weer uitgegooid. En daarna de hele nacht door zo om het kwartier/half uur zich gemeld om weer over te geven buiten. Op een gegeven moment kwam er natuurlijk nauwelijks meer wat uit. Sinds vanmorgen gaat het beter en houdt ze ook water binnen.
Helaas sinds gisterochtend ook niet meer gepoept, dus hoop dat die drol er wel aan zit te komen.
Maar waarvoor ik eigenlijk schrijf, is het gedrag voordat ze ging braken. Ze was duidelijk in de tuin op zoek naar iets. Overal snuffelen, driftig gaten graven, daarin snuffelen en dan het gat weer even driftig toedekken met aarde (met haar snuit goed aandrukken). En dan mij maar verwachtingsvol aankijken: 'Vrouwtje, jij moet toch weten waar HET is?' Wat voel je je dan ineens een mens, en eentje zonder een greintje instinct.
Dat graven doet mij vermoeden dat ze naar knollen of wortels of zo op zoek is. En wat jammer dat ik die bewuste plant blijkbaar niet in m'n tuin heb staan! Ik weet dat er een boek over bestaat, over wolven en het eten van kruiden/planten.
Iemand ervaring hiermee?