Erna schreef:
Bij Tess is eerst de lens eruit gehaald en dat herstel ging goed. Alleen kreeg ze een aantal maanden daarna glaucoom op het oog en toen was het een bekeken zaak en moest het oog er alsnog uit. Als ze dat niet had gehad had ze prima met beide ogen door het leven kunnen gaan.
Dat was dus eigenlijk pech hebben. Bij mijn tekkeltje was het direct duidelijk dat er 's avonds wat mis ging met het oog, zelf kon ik het echter niet zien. De volgende dag zat ik bij de dierenarts en die stelde gelijk de juiste diagnose. Maar, ik werd niet doorgestuurd. Was niet zinvol zei hij, opereren was een heel groot risico. Ik kreeg druppels zodat de hond er geen last van zou hebben. Ik weet nu niet meer hoe lang ik gedruppeld heb, maar het was mij op een gegeven moment duidelijk dat de hond last had. Toen kwam ik bij een andere dierenarts die stuurde me gelijk naar Utrecht. En nog geen week later werd ze geopereerd. Helaas zat er direct een forse ontsteking in, die ze niet wegkregen.
Wat ik hier van geleerd heb: Als het nog eens gebeurd ga ik gelijk hogerop. Maar of ik de lens laat verwijderen dat zal van de hond afhangen en de leeftijd. Teckel was indertijd 12 jaar oud maar nog zéér actief. Maar na de operatie leek ze wel 20. Het had een enorme impact. Ze is nooit meer de oude geworden.