Ik zit een beetje met een dilemma... Of ik Yuna wel of niet zal laten castreren.
Aan de ene kant, zal door haar nu (voor de 1e loopsheid) te castreren de kans op allerlei problemen (schijnzwanger, baarmoederontsteking en mamatumoren) afnemen... Ook hoef ik me dan nooit druk te maken over loopsheid (en dus de weken aan de lijn en binnen houden, terwijl ze loslopen zo leuk vind)
Aan de andere kant zou het me wel erg leuk lijken om eens een nestje te doen met haar als ze ouder is, omdat ze verder een mooie bouw heeft en een leuk karakter... Ze heeft zelf verder geen stamboom dus dat zou dan een "pretnestje" worden...
Mjaa, misschien moet ik het ook maar niet doen. Denk ook niet dat Simon er achter zal staan want dan blijft er vast en zeker een kleintje , en de bijkomende kans dat een bevalling toch mis zal gaan... Misschien later met een andere hond (van fokker?) als die er ooit zal komen.. of gewoon lekker bij andermans nestjes kwijlen (A)
Degene waar ze weg komt zou een nestje ook wel leuk vinden, maar heeft ook zoiets van als je het niet wil doen is lekker castreren voor de eerste loopsheid beter... (helpt misschein ook wel bij het gemiep)
Ook schijnt castratie onzekere teefjes juist iets meer "bitchy" en zelfverzekerder te maken, omdat ze geen last hebben van de hormoonsveranderingen.
Daarnaast vind ik het ook wel weer eng, een operatie, ze is ook zo klein. Zijn er na castratie nog bepaalde veranderingen waar ik (behalve al bovenstaande) nog rekening mee moet houden?
Help, advies gevraagd dus!