[Loeka]

Geen idee of het bij medisch hoort, maar weet niet waar anders ik het zou moeten posten. Het is nl een gedrag gerelateerde vraag.

Daar komtie

Ik heb op dit moment een kattengroep van 9, katten van diverse leeftijden en pluimage. Ik heb  een GT ingeschakeld om dat 1 van de katten vreselijk de boel onder sproeide en als gevolg ook nog 1 en soms 2 anderen. 2 daarvan zijn broers en die gunden elkaar het licht in de ogen niet.
Het ergste "probleemgeval"  broer 1 heeft als diagnose chronische stress gekregen. Nu na 4 weken therapie is de relatie tussen de broers heel erg veranderd, ze gaan weer goed met elkaar om, alleen het sproeien hield niet op. Mijn katten hebben een huis met ren 24/7 ter beschikking. De rest van de tuin heb ik nu ook afgezet, maar broer 1 heeft toch weten te ontsnappen. Sindsdien mag hij 's middags naar buiten. Opeens is het sproeien minder geworden, helaas nog niet helemaal weg. Hij oogt veel gelukkiger en ik zie ook geen ijsbeergedrag meer.

Mag ik hieruit de conclusie trekken dat broer 1 meer buitenruimte nodig heeft? Buitenruimte die ik hem midden in de stad niet durf te bieden. Ik zit op een afgesloten binnenterrein met allemaal aansluitend tuinen. Herplaatsen is misschien een optie, maar hij ligt na de therapie inmiddels weer goed in de groep. Hij heeft hier zijn broer en nog meer kattenvrienden!

Ondertussen gaat hij nu dus elke dag los naar buiten en sta ik doodsangsten uit dat er wat met hem gebeurd(het is hier niet de meest huisdiervriendelijke buurt). Ik weet het gewoon niet 

[koekje]

lijkt mij dat hij iig meer behoefte heeft aan territorium. jij hebt dat nu voor hem vergroot door hem meer buitenruimte te geven, maar het is blijkbaar nog niet helemaal genoeg. hou er ook rekening mee dat sproeien een gewoonte kan worden, dus in dat geval gaat het helemaal niet zo makkelijk over (ook niet bij een ander of nog meer buitenruimte).
ik zou het ook eng vinden hem zo los te laten. en niet alleen omdat het niet zo'n diervriendelijke buurt is, maar zeker bij raskatten is er gewoon een groter jat-risico. en dan heb ik het nog niet over dingen als platrijden enzo (via ander huis aan de voorkant op straat terecht komen).
wat je verder met zijn behoefte op dit moment aan meer territorium doet, is jouw keuze. alleen jij kan die keuze maken, het is immers jouw kat.

[flin]

oei, moeilijk van zo'n afstand...

waar bestond de therapie uit?
blijkbaar heeft broer 1 idd meer behoefte aan 'eigen' actie/ spanningsveld ?

'k snap dat loslopen een dilemma is,
als 'k naar m'n eigen katten-situatie kijk, weet ik dat:
kat 1 wèl kan inschatten wat gevaarlijk is, (blijft langs muren lopen oid)
en katzel 2 daar echt  geen flauw benul van heeft, en zo onder een auto zou stiefelen
beide katzels vinden vreemden buiten ons huis/tuin eng, dus zullen zich echt niet zomaar laten vangen...
en nee, ze mogen er niet langs de voordeur uit

daarnaast is onze achtertuintuin wel afgezet, maar met moeite (!) kunnen ze daar ook uit, dan lopen ze gelukkig niet direct een weg oid op,(die ligt achter een groenstrook en sloot, en nogmaals groenstrook)  hoogstens komen ze een buurtkat in de naastgelegen tuin tegen....en soms schijnt dat heeeeel erg nodig te zijn...effe zieken ofzo...weetniet...

mwjah, sterkte in elk geval!

[Loeka]

Bedankt voor jullie reactie. De achtertuin is op een afgesloten binnenterrein, de kans dat hij met verkeer te maken krijgt is heel klein tenzij hij via een ander huis aan de voorkant terecht komt.

Het is wel een hele sociale kat naar andere mensen toe, ook kinderen vindt hij ok. Hij gaat gerust bij anderen naar binnen

Broer 2 gaat overigens ook ijsberen wanneer hij niet, al is het maar even, in de grotere tuin kan. Hij heeft geen poging gedaan om te ontsnappen. Hij is ook erg zwaar, ik vermoed dat het voor hem dus gewoon fysiek onmogelijk is om de capriolen uit te halen die zijn broer uithaalt. 

Overweging is of ik beide samen herplaats naar mensen met een grote tuin waar ze hun jachtinstinct en territoriumdrift naar hartelust kwijt kunnen. Maar ja, als ze dan toch blijven sproeien wat dan? Dan worden ze misschien weer weg gedaan en wie weet waar ze dan terecht komen?

Overigens is het voordeel van een kortharige wildkleur vacht dat ze niet opvallen het is een goede schutkleur. Ik denk dat de meeste mensen niet eens door hebben dat hij bij ze in de tuin is geweest  8)

[Kefraya]

Lastig om hier iets zinnigs over te zeggen. Tussen de regels lees ik dat er veel meer aan de hand is dan alleen sproeien, want ze vertonen blijkbaar ook (soms?) compulsief gedrag als ijsberen, dus is het een vrij complex probleem.
Het kan zijn dat het tijdelijk minder is omdat de kat nu natuurlijk heel veel nieuws te ontdekken heeft. Ik ben het eens met Koek dat sproeien niet van de ene dag op de andere zal ophouden. Dat is ook afhankelijk van de periode dat het al aan de gang is: hoe langer hij sproeit, hoe langer het duurt voordat je het gedrag kunt veranderen. Maar dat zal je GT wel allemaal uitgelegd hebben.

Ik zou zelf niet makkelijk een raskat buiten laten lopen en al helemaal niet als hij zo sociaal is als je zegt en zeker niet in een dieronvriendelijke buurt. Maar dat is uiteraard jouw beslissing.

Eerlijk gezegd lijkt me dit een vraag die je het beste bij je GT neerlegt, want zij hoort je ook te adviseren over het vervolgtraject. Het probleem is immers nog niet opgelost. Afhankelijk van de reden van het sproeien kan het wel of niet opgelost raken bij herplaatsen, dus ook daar is - op basis van deze info - weinig over te zeggen. Ik vind het zelf wel fijn als mijn klanten in deze fase van het therapietraject met mij overleggen over de voortgang, dus ik denk dat het bij jouw GT niet anders zal zijn.

[Loeka]

Klopt helemaal, ik heb wekelijks overleg. Maar ik hoor ook graag andere invalshoeken.

[Kefraya]

Dat snap ik 

[Borke]

Wat ik mis in je verhaal is hoeveel katers je hebt, en of en zo ja wanneer (leeftijd en data) ze gecastreerd zijn.
Verder voor al je katten, zijn ze gecastreerd of fok je?
Ik vraag dat omdat vaak als mensen grotere groepen hebben ze fokken en dat heeft in mijn ervaring als ex-fokker veel invloed op het gedrag.
Plassen is vaak een hormonaal gedrag... (nee niet altijd).

Helaas heb ik ruime ervaring met plassende katten