Gerrit is een oude kater, van ruim 16 (geschatte leeftijd, hij heeft ruim 10 jaar over straat gezworven voordat wij hem adopteerden) met nogal wat problemen:scheef gegroeide borstkas en flinke knik in zijn staart, artrose/arthritis in zijn ruggewervel en gehele achterhand, chronische niesziekte, "spastische darm" en nu progressieve dementie.
Hij kreeg sinds 1,5 maand Metacam tegen de pijn van zijn artrose, en de laaste week is hij eigenlijk steeds "slechter" aan het worden, voornamelijk ook door de dementie. Doelloos rondlopen, niet meer willen/kunnen eten, veel miauwen en als hij opgepakt word grommen en blazen. Ook snapt hij de andere katten niet meer en loopt ze op te zoeken, wat weer stress en gevecht oplevert. Verder wil hij wel nog graag bij je zitten, het is ook echt een lieverdje nog, alleen voelt ie zich dus duidelijk niet lekker. Hij was ook ruim 350 gram afgevallen sinds 4 weken terug. Zitten doet hem pijn, liggen kan hij ook erg moeilijk, maar als je hem neerlegt op een kussen kan hij wel lekker liggen. We hebben nu een bench ingericht voor hem, waar hij lekker kan liggen slapen en eten zonder lastig gevallen of weggeduwd te worden.
Volgens de DA heeft hij ook een ontsteking in zn gewrichten, en hij heeft weer erg last van de chronische niesziekte omdat ie zo zwak is.
Hij heeft vandaag een injectie AB gehad, een spierversterker, en een voedingssupplement wat hopelijk zijn hersens weer iets gaat stimuleren. Hij reageert op het moment helemaal nergens op, dus hersen-spelletjes zijn niet te doen, misschien later.
Omdat hij niet wil eten (al het normale eten keek hij of niet naar om, of pakte het in zn bek en liet het weer vallen) hebben we nu stinkbl*k gekregen, Hills AD en Recovery, om aan te lengen met water, en ook meteen zijn meds doorheen te mengen, want in het bekje geven is echt een ramp en we willen hem nu de meeste stress ontzien.
Zonet een beetje recovery aangelengd met water, en zijn medicatie erdoor, en gelukkig "at" hij dat papje wel op. Een deel kwam er helaas ook weer uit, maar gelukkig is er ook iets binnen gebleven.
Nu is het dus afwachten, is er na max 3 weken geen verbetering, of komt er verslechtering, dan is het helaas het einde voor ons lieve mannetje. Mocht het beter gaan is het natuurlijk alleen maar geweldig, en blijven we doorgaan met de behandeling. We gaan dus zowiso hem de komende weken lekker verzorgen en vertroetelen, voor zover meneer mopperkont dat wil.
Helemaal beter worden zal hij natuurlijk nooit meer, en we verwachten ook geen "wonderen", maar zolang hij zich nog een beetje lekker in zijn vel kan voelen doen we natuurlijk alles wat we kunnen om het hem zo geweldig mogelijk te maken, en hopelijk kan hij nog wel een aantal maanden mee, maar moeten ook aan denken dat het binnen nu en 2 weken "over" kan zijn..
Duimen gevraagd dus voor Gerrit!
hopelijk blijft ie dat ook doen. 
