Pfff... ik weet het even niet meer... vandaar mijn verhaal hier en ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Ben in het bezit van twee geweldige Shiba's, waaronder een pup (Taro) van 12 weken & een teef (Shira) van 14 maanden. Onze teef moest afgelopen vrijdag voor een orthopedisch consult naar Joop Hopmans (diergeneeskundig centrum Hopmans in Roden). Ze had tijdje terug haar kruisband gescheurt en dit was even een controle hoe het ging. Taro ook maar meegenomen, want hij moest zijn 12 weken inenting hebben.
Uiteraard altijd prettig dat ze dan gelijk ook even je pup gaan onderzoeken, maar had toch liever misschien mijn hoofd in het zand gestoken. Want tijdens het onderzoek kwam Hopmans er achter dat Taro links-achter pijnlijk was. Hopmans had het over een spier die daar liep en dat hij wat meer gespannen was dan aan de andere kant. Hij piepte even, maar tja.. het is ook wel een piepert. Toen Hopmans een teek wilde verwijderen piepte hij harder zeg maar
Maar goed... nu werd er voorgesteld om toch maar een pennHip uit te voeren bij hem over twee weken (Taro is dan 14 weken) om zekerheid te krijgen over de ontwikkeling van mijn mannetje met betrekking tot HD. Deze pennHip zijn 3 foto's van de heupen die genomen worden onder narcose. Aaaaaaaaahhhhhhhhhh narcose bij een pup van 14 weken, mijn nekharen gaan overeind staan!!!
Uit deze foto's komt dan een bepaalde waarde:
De DI is de mate van heupluxatie. De maximale afstand tussen de kop en kom wordt aangeduid met een cijfer tussen 0 en 1. Naarmate het cijfer hoger is, is de speling in het gewricht groter. Het grensgebied ligt op 0.30. Bij honden met waardes kleiner dan 0.30 is de kans op het ontwikkelen van heupdysplasie erg onwaarschijnlijk.
Nu had ik al even zitten googlen en zag ik dat deze waarde bepaalt wordt nadat de foto's zijn opgestuurd, zie hieronder
Beoordeling van de opnames
Uw PennHIP gecertificeerde dierenarts laat de drie röntgenopnames door het PennHIP Analyse Centrum beoordelen. De resultaten worden vertrouwelijk behandeld en teruggestuurd naar uw PennHIP gecertificeerde dierenarts.
Hopmans echter besluit direct aan de hand van deze foto's of hij dmv een chirurgisch ingreep gaat ingrijpen. Dit om te voorkomen dat de pup later weer onder narcose moet. Deze ingreep heet JPS (Juvenile pubic symphysiodesis)... maar vond ook wel de benaming Symphysiodese (JSD)... zullen vast wel verschillen zitten tussen deze twee methodes, maar het principe is hetzelfde. Dit houdt in dat ze de groeischijf die zich in het midden van het bekken bevind laten sluiten. Zie hieronder
Het effect hiervan is dat het bekken uiteraard nog steeds blijft groeien maar zodanig dat de heupkommen beter de heupkoppen gaan bedekken. Deze ingreep is zeer effectief bij honden van 4 maanden met heupdysplasie; in grote studies bleek de ingreep bij patiënten in meer dan 85% effectief
Oke... voordelen van deze ingreep begrijp ik. Je bent er op tijd bij en de hond zal minder kans hebben op de ontwikkeling van HD op latere leeftijd. Snap ook waarom deze ingreep op zeer jonge leeftijd moet plaatsvinden.
Maar pfff.... ik vind het eigenlijk nog al wat hoor!! En dan heb ik het nog niet eens over de ingreep zelf, maar ook al over de narcose die nodig is voor de rontgenfoto's. En wat als het niet goed is, moet ik dan maar meteen zo'n operatie laten uitvoeren. Ze zeggen dat het een relatief eenvoudige ingreep is, maar dit bij mijn kleine mannetje. ALS het al mis is natuurlijk, want dat moeten de foto's uitwijzen.
Nou ja, zoals jullie lezen nogal veel twijfel. Waarom de twijfel:
- zit totaal niet te wachten op deze ingreep laat staan de narcose op zich
- vind Taro nog veel te jong
- ben wel bang dat hij het misschien heeft omdat hij wel een gilletje gaf (maar hij gilt nogal snel) en ongemak aangaf
- met 9 weken gilde Taro ook toen ze zijn gewrichtjes aanraakten, maar zeiden ze dat het groeipijnen waren
- bij Shira hebben ze me dit verhaaltje ook al verteld toen ze 9 weken was (vanwege verhoogde risico bij dit overigens kleine ras)... alleen had ik met 12 weken een andere dierenarts van dezelfde kliniek die er niet weer over begon
- Shira heb ik toen niet laten onderzoeken, maar onlangs wel heupfoto's laten maken... ze waren perfect!!! (halfzus van Taro)
- het ras staat wel bekend om HD
- de ouderdieren van Taro zijn getest op HD... zo ook hun ouders etc. etc. en zijn allen HD-vrij
- heb het ook met de fokker gesproken, zij vond het ook behoorlijk heftig ... ze had dit nog niet eerder meegemaakt... maar goed, hoeveel pups worden op 12 weken zo uitgebreid onderzocht? Echter ook hun volwassen honden en de verkochte honden die getest zijn hebben goede heupen.
- Taro krijgt versvlees (dus goede voeding)
- Taro mag niet veel lopen van me (5 min per maand leeftijd)
- Heb in huis overal vloerbedekking gelegt om te voorkomen dat hij uitglijd op mijn laminaat
- dus eigenlijk DE voorzorgsmaatregelen wel genomen
- maar wie zegt dat ik niet nu net een pup heb die wel HD ontwikkeld? Ondanks alle goede zorgen en voorouders??
Als je bovenstaande zo leest neig ik absoluut naar het niet laten doen.... maar nu ik door Hopmans er op aangesproken ben, ben ik niet meer gerust en ga ik opeens overal wat achter zoeken. En de volgende twee punten zorgen er voor dat ik nu wel het meest twijfel:
1) Taro groeit enorm snel voor zijn leeftijd. Shira is 9,5 kilo en Taro weegt met zijn 12 weken nu al 7 kilo (!!). Hij oogt niet dik, maar gaat gewoon als een speer. Weet dat te snelle groei zeer nadelig kan zijn... maar ook met betrekking tot HD??
2) Taro moet vaak een beetje op gang komen als ik met hem ga wandelen. Als ik de auto pak om naar het bos te gaan, dan wil die wel lopen. Maar ga ik een blokje om zodat hij zijn plasje kan doen, dan is die pas halverwege de wandeling echt op dreef. Het eerste stuk gaat hij vaak zitten (en kijkt me aan met een blik van "til mij maar"). Nu dacht ik eerst dat dit gewoon puppygedrag was... het niet weg willen bij het veilige nest, maar tja... ben nu natuurlijk bang dat hij opstartproblemen heeft. Of zal het toch gewoon echt puppygedrag zijn en veilig thuis willen blijven. Shira had hier totaal geen last van als pup, hmmm.... tuurlijk is niet iedere hond hetzelfde. En we zeiden ook wel eens gekscherend tegen elkaar dat onze lompe pup gewoon lui is. Nu ben ik echter bang dat die last/startproblemen heeft.
Hij laat verder trouwens NIKS merken. Hij speelt, is vrolijk en gewoon een normaal ogende pup waar ik me zonder dit consult van vrijdag ook totaal geen zorgen om zou maken!!! Wat is nu wijsheid he... ik weet het allemaal niet meer zo zeker. Dit weekend was ik overtuigd van het niet laten doen, maar nu net weer even gewandeld met hem en wilde hij weer niet lopen...
HELP!!!