Gistermiddag viel het mij al op dat ze wat strammer liep en slecht in de auto kon komen. Aangezien deze dame niet het benul heeft dat ze alweer 11 1/2 jaar is, hernia en spondylose in haar rug en ze denkt dat ze zich nog kan meten met Didge en Bantu.
Na het eten wilde ze op de bank springen, maar kwam er niet op en heb haar een handje geholpen.
Vanmorgen toen ik beneden kwam vond ik haar al een beetje down. Heb haar toch meegenomen met wandelen maar ze kwam de auto niet in, deed wel een poging, maar viel om
en heb haar in de auto getild. Met wandelen zelf was het net een bang klein vogeltje die niet durfde te lopen, zielige uitdrukking en je zag duidelijk dat ze zich niet prettig voelde. Ik heb haar helemaal nagevoeld maar kan geen pijn ondekken. Haar achterhand lijkt heel slap en ze sleept een beetje met 1 achterpoot. Nu is een en ander moeilijk in te schatten omdat ze gewoon al een "eendegangetje" heeft
Ik heb de wandeling wat ingekort en ben naar de auto gegaan. Thuis gekomen gelijk aan de traumeel en heb haar een extra pijnstiller gegeven en ligt ze onder het magneetveld. Ik hoop maar dit van korte duur is
