[Nyncke]

Dit bericht kwam ik tegen op een honden forum, nu ben ik dit bericht in andere varianten wel vaker tegen gekomen.
Toch heb ik hier nooit iets over gelezen bij katten.

Edit:Sorry ik was vergeten het artikel erbij te zetten, bij deze

Reuen:
Positieve kanten:

-Het kleine risico (waarschijnlijk minder dan 1%) op teelbalkanker uitsluiten
-Het risico op goedaardige prostaatproblemen verkleinen
-Het risico op fistels verkleinen
-Het misschien verkleinen van het risico op diabetes (geen gegevens bekend)

De negatieve kanten:
-Wanneer gedaan onder het jaar, neemt het risico op botkanker significant toe. Botkanker heeft een zeer slechte prognose.
-Het risico op het hartprobleem hemangiosarcoma (een kankervariant) neemt toe met een factor van 1.6.
-Het risico op vertraagde schildklier verdrievoudigt
-Verdrievoudigt het risico op overgewicht
-Verviervoudigt het (kleine) risico (<0,6%) op prostaatkanker.
-Verdubbelt het (kleine) risico (< 1%) op blaaskanker.
-Verergert het risico op botproblemen
-Verergert het risico op ent-reacties.

Voor teven ligt het ingewikkelder. Soms houden de zaken elkaar daar enigszins in balans, mits er wordt uitgegaan van een gezonde hond.

Positieve kanten:
-Wanneer voor de 2,5 jaar gecastreerd wordt, wordt het risico op mammatumoren aanzienlijk verkleind.
-Het risico op baarmoederontsteking wordt vrijwel nul.
-Het risico op fistels wordt kleiner.
-Het (zeer kleine, < 0,5%) risico op blaas- baarmoeder- en eierstokkanker, verdwijnt.

Negatieve kanten:
-Castratie voor het eerste levensjaar vergroot de kans op botkanker aanzienlijk. Botkanker heeft een zeer slechte prognose.
-Vergoot het risico op miltproblemen met een factor van 2.2 en hartproblemen met een factor van >5. Deze vrij veel voorkomende kankersoorten zijn in meerdere rassen een van de grootste doodsoorzaken.
-Verdrievoudigt het risico op vertraagde schildklierwerking.
-Vergroot het risico op overgewicht met een factor 1.6 – 2.
-Veroorzaakt ‘castratie-incontinentie’ bij 4-20% van de teven.
-Verergert het risico op chronische blaasproblemen en –ontstekingen met een factor 3-4.
-Vergroot het risico op vulva-problemen als infecties, met name bij teven die voor de eerste loopsheid zijn gecastreerd.
-Verdubbelt het (kleine, <1%) risico op tumoren in de urinewegen.
-Vergroot het risico op botproblemen.
-Vergroot het risico op ent-reacties.

Conclusie: de gezondheidsvoordelen van castratie zijn voornamelijk denkbeeldig, en er zijn aanzienlijke negatieve effecten, met name wanneer dieren worden gecastreerd voor zij volwassen zijn. Het idee dat gecastreerde dieren gezonder of gelukkig zouden zijn of langer zouden leven, is grotendeels incorrect.


Het volledige rapport is hier te vinden: http://www.naiaonline.org/pdfs/LongTerm ... InDogs.pdf



Ik vraag mij af:
* wat is het verschil tussen honden en katten in deze?
* ook bij katten worden ze steeds jonger als ze geholpen worden maar wat is er bekend over de risoco's daar?
* ook bij honden ( de labradoodles al voor ze bij gezinnen worden geplaatst dus bij ?? weken?? )

Wat zijn de gevolgen, wat zijn de verschillen?

[bloemetje]

Het grote verschil is eigenlijk dat katten vaker krols worden als honden. Heel veel vaker normaal gesproken!!
Bovendien zijn ongecastreerde katers meestal niet in huis te houden vanwege het sproeien wat de meeste nou eenmaal doen. En kattenzeik vernaggelt gewoon je hele huis. Met een krolse kat samenleven is nou ook niet echt heel fijn..

Gezien het feit dat een poes zo vaak krols kan worden kan ze ook heel veel/vaak jongen werpen. Er zijn al zoveel katten dat een oepsnestje naar mijn idee niet zo'n goed idee is.

Een kat is met een maand of 6 à 9 wel klaar om krols te worden/en een kater kan dan ook geslachtsrijp zijn en kan ook gesteriliseerd/gecastreerd worden.

Ik weet niets van enige risico's in dezen. Mijn katten zijn allemaal met een maand of 6/7 gesteriliseerd/gecastreerd en daar nooit problemen mee ondervonden. Ik vond ook dat het moest voor de 1e krolsheid daar ik er niet aan moet denken met een krolse kat samen te leven. Bij de kater van mijn moeder waren wij te laat en die heeft op de bovenverdieping de vloerbedekking ondergepiest, die dus naderhand vervangen moest worden..

[Nyncke]

Even puur de medische kant, dat is waar het mij nu even om gaat.


Sorry, ik was vergeten het artikel erbij te zetten, die staat nu wel erbij in het openingstopic.

[Mevroi Kruim]

Heb ik me ook al vaker afgevraagd. Er zijn mensen die hoogst dramatisch doen over castratie bij honden en er zijn er (vaak dierenartsen) die het als een soort panacee voor allerlei kwalen zien.
En bij katen is het nooit een punt van discussie, katten moeten natuurlijk altijd allemaal gecastreerd, tenzij je er perse mee wilt fokken en dan nog  ::

Krolsheid bij poezen is behoorlijk heftig en kan tijden aanhouden, het is niet 2x per jaar een paar weekjes zoals bij een teefje. Herhaalde krolsheid zonder dekking/nest levert voor zover ik weet behoorlijke gezondheidsrisico's op. En een kater met ballen is geen huisdier maar een tijger in zakformaat die de buurt onveilig maakt en onderzeikt, inclusief je huis, en vecht met alle katers in de buurt. Dan wel die je in een kattenkooi moet houden om bovenstaande te voorkomen (of het moet je niks uitmaken dat je huis alleen bewoonbaar is met behulp van wasknijpers op neuzen). De pro-castratie-argumenten wegen iha bij katten dus een stuk zwaarder dan bij honden. En de nadelen worden bij honden vaak zeer breed uitgemeten.

[oebaya]

Met een ongecastreerde reu of teef kan je prima leven, behalve natuurlijk als de reu in huis gaat markeren. Met een ongecastreerde kater of poes, probeer het maar. Je huis wordt geheel besproeid door de kater of als hij buiten kan, zie je hem zelden of nooit en een krolse poes, nou je houdt het geen 2 dagen uit met een dier dat op alles in huis verliefd is en zich daar luid miauwend tegen aan schurkt.
Wat de nadelen zouden zijn bij katten? Ik denk niet dat ze erg veel anders zijn. Zo groeien b.v. bij jong gecastreerde reuen de botten in de lengte langer door, iets wat ook bij jong gecastreerde hengsten bekend is.
Ook bij katten heb ik wel de neiging gezien om dikker te worden na castratie, maar toch minder, omdat katten zich niet zo snel over eten. Katers zijn gevoeliger voor blaasgruis als ze te jong worden gecastreerd, maar na de leeftijd van 6 maanden gaat het meestal prima.
gr.
Nicolette

[EllenL]

Nou ja, heel cru gezegd, als je je huisdieren castreerd ontman/vrouw je ze, de meeste katers die ik ken zijn helaas voor ze eunuchs
En dat blijf ik dat persoonlijk heel onnatuurlijk vinden en als ik de keuze had mogen maken bij mijn poezebeesten had ik ze allemaal laten steriliseren ipv castreren (maar helaas waren ze allemaal al gecastreerd toen ik ze kreeg).

Bij poezen 'echt' steriliseren (omdat het castreren van poezen in de volksmond nou eenmaal steriliseren wordt genoemd, zucht) blijven ze inderdaad krols worden, maar omdat ze wel gedekt kunnen worden (bij poezen met vrije uitloop of met (gesteriliseerde) katers als huisgenoot) zal die krolsheid ook normaal weer overgaan. Ik vind het feit dat een krolse poes vervelend is geen reden om voor castreren te kiezen, net als loopsheid bij een teef, het zijn gewoon natuurlijke processen in een lichaam, wij hebben ook elke maand onze ongemakjes maar om mezelf daarvoor nou te laten castreren (alhoewel, scheelt wel in de kosten van maandverband enzo, lol).
Door castreren verander je nogal wat in een lijf, en bij katers die nog niet sproeien zou dat juist een reden kunnen zijn dat ze wel gaan sproeien. Niet (zoals op de site van wim de leeuw als grap staat: http://www.biomentor.org/katten/index.html) als wraak, maar omdat katers sproeien als teken van onzekerheid/onrust. In ieder geval als ze dat doen in huis, want een normale zelfverzekerde kater markeert weliswaar zijn territiorium door te sproeien maar zal nooit zijn eigen woongebied zo vervuilen want het blijven hele schone beesten!

Er zijn volgens mij nog geen onderzoeken gedaan naar de negatieve effecten van vroeg castreren van welk diersoort dan ook, in ieder geval niet dat ik weet! Wel is de operatie bij sterilisatie  voor katers ingrijpender omdat het bij steriliseren een buikoperatie wordt en bij de castratie hoeft er nieteens gehecht te worden...

[koekje]

een poes die krols wordt kan zichzelf vreselijk vermageren, zo ook katers die wild zijn van de hormonen. 'in de natuur' is er een periode van hormonaal gedrag (paringstijd), ook ingegeven door hoeveelheid daglicht, waarin de katers de poezen dekken en de poezen dan 9 weken later een nestje baren. ieder jaar een nest baren is verre van gezond (denk aan zeeuwse vrouwen die 20 kinderen hebben en zowat letterlijk zijn uitgewoond) en de paringstijd is ook niet meer 1 periode, omdat onze katten aan kunstlicht zijn blootgesteld.
bij iedere krolsheid heeft een poes een steeds groter wordend risico op een meestal dodelijke baarmoederontsteking, ten gevolge van de hormonen. iedere krolsheid (waar geen dekking op volgt) geeft wat afwijkingen aan de baarmoeder, ook weer door de hormonen.
met de hedendaagse domesticatie kan je ook niet meer van 'in de natuur' spreken.

doe je katten een plezier en laat ze ontdoen van eierstokken/ballen.

er zijn overigens ook genoeg open katers die wel in huis vlaggen. en je buren de stank van het sproeien dan maar aandoen (waar daar sproeien ze zeker), vind ik ook niet kunnen.

katten met honden vergelijken is in deze eigenlijk appels met peren vergelijken.

[Limpy]

Ik ben nu 44 en heb al een paar jaar overgangsklachten, sinds 15 jaar al heftige discussies met m´n HA gehad over mijn "castratie" ook omdat ik sinds mijn 23e heel heftige/rottige menstruaties en pms had, helaas moet ik nog even 6-10 jaar doorbijten....

Dit heb ik mijn poezels niet willen aandoen ivm frequente krolsheden en idd kans op baarmoederontstekingen en/of kanker aldaar.
Tis maar net welke keuzes je wilt maken voor je dieren......
Mijn jongens en meiske zijn dus allen gecastreerd (ook om ruzie over de andere sexe te voorkomen omdat ik tot een jaar geleden m/v graag combineerde, als deze poes er niet meer is (over een jaar of 8 pas hopelijk) komen er hier alleen nog katers binnen en zal dat minder spelen)