[Suzanne]

En ik voel me zo schuldig ;-((((

Ik dacht dat ons meiske last had van artrose omdat zeveel moeizamer aan het lopen was, vooral direct na het opstaan.

Atjo heeft haar 's binnstebuiten gekeerd en gezegd dat ze verdomd soepel is voor een 13 jarige en dat hij geen (merkbare) artrose vond. Nou zou je denken dat dat het goede nieuws is... maar hij vond idd ook dat ze moeizaam liep, wat mankte.

Hij heeft haar verder volledig onderzocht en verklaard "zo gezond als een vis".
Maar, hij dacht aan een mogelijk ontstekeningsbeeld en wilde nog wat dingen uitsluiten, dus bloedonderzoek gedaan naar wat dingen, zoals lever, nieren e.d. om daarna te verklaren: "zo gezond als een vis"; elke waarde volstrekt binnen de normen en dus ook hier niets wat het lopen verklaarde.

Eindconclusie: ze heeft een soort, noem het "spierpijn".. we hebben haar wat wandelen betreft overvraagd waarschijnlijk. Zonder dat ze het liet merken was het teveel voor haar... nu kan ze niet anders meer dan het laten merken ;-(

Ze gaat dus minder wandelen. Ze gaat NIET op rust, maar niet meer zo lang mee wandelen. Vooral niet rustig houden, maar gedoseerder.
En dat vind ik dus het ergste... dat ik het niet heb gezien dat het voor haar teveel was. Ze is zo blij als ze haar rondje in de natuur loopt dat van 'overvragen' niets te merken is/was.

Ze krijgt weer Primeval Gelatinaat, Doils Senior en een homeopatische pijnstiller om van de "spierpijn" af te komen.

Maar, al baal ik, ik ben ook heel blij; alle bloedwaardes zijn goed, de resultaten van het lichamelijke onderozek waren prima: ons meiske is dus een heel gezond ouwetje.

Suzanne

[K&D]

Fijn zo. Mik er maar wat traumeel in. Dan kan ze nog heel wat kilometertjes mee, maar niet allemaal achter elkaar...   8)

[Suzanne]

Fijn zo. Mik er maar wat traumeel in. Dan kan ze nog heel wat kilometertjes mee, maar niet allemaal achter elkaar...   8)

Grinn... Traumeel... is dat niet vooral voor "akute situaties"?
Hoewel.. je bent wel al de tweede vandaag die het adviseert...

Groetjes,
Suzanne

[Lefki&Amy]

Grinn... Traumeel... is dat niet vooral voor "ak*te situaties"?
Hoewel.. je bent wel al de tweede vandaag die het adviseert...

Groetjes,
Suzanne

Ik zou zeggen: Traumeel!! 

[Sella]

Ik ook traumeel. Vermindert wat de zwelling en is ook een beetje ontstekingsremmend volgens mijn holistisch da en ik zet het nu ook zelf in en het is wonderbaarlijk.

[hamada]

Heel herkenbaar, hoor. Ramses loopt ook altijd vrolijk mee, we proberen goed in te schatten wat hij aankan, en toch lijkt hij soms de volgende dag flink spierpijn te hebben Maarja, als ze ook zelf zo genieten van buiten zijn lopen ze zichzelf ook nog wel eens voorbij.

[Cindy de Wolf]

Traumeel! Is ook bij overbelasting en dat is toch eigenlijk hier gebeurt.

Zo kon ik van de week niet op of om. Diclofenac gehaald, hielp wel iets maar niet veel. De dag erna had ik zoiets van get hell en gewoon de traumeel van de honden gepakt, dubbele doses tov de honden genomen en binnen een halfuur kon ik weer bewegen!

[Alba]

Als ik weet dat wij een wandeling gaan maken waarbij Alba flink actief zal zijn en bv in los zand, geef ik haar soms de dag ervoor al 2 keer traumeel en dan de dag erna ook. Ze loopt dan echt minder stijfjes. Ze heeft wel eens gehad (van een korte wandeling waarin ze veel gerend had met een vriendinnetje) dat ze als een soort oud w**f opstond, duidelijk van de spierpijn want als ze dan even rekte was het weer over.
Dus ik zou ook Traumeel geven aan je oude dame! Wel super dat ze verder dus helemaal top is, ze heeft het maar getroffen!

[Suzanne]

Hoi,
Ik was vanmiddag even in mineur; ze kon beduidend minder fijn lopen dan gisteren....  ik had al visioenen van 'opgeven' aan haar kant, maar die bui is weer over gelukkig....

Thuis wil ze eigenlijk spelen, dus "opgeven" doet ze niet!  Maar wandelen is nu even niet haar favoriete bezigheid.... wie weet komt dat nog weer wat terug. Ze HOEFT van mij ook niet ver, maar ze leek het zo fijn te vinden...

En toch he.... toch doet ze dit:



Afgelopen zondag. Dit zou eruit kunnen zien als verstappen, maar ze buigt blaffend door haar voorpoten om 1 seconde later "op te springen" naar Edgar. Om haar heen zijn spelende honden... ze wil "meedoen". Ook vanavond in de tuin en kamer... erbij zijn, meedoen, knuffels scoren... (en snoepjes)...

[diergedrag]

Dat is niks om je schuldig over te voelen! Zo te lezen heb je juist heel goed op je hond gelet en je bent toch vanwege het moelijker lopen naar de dierenarts gegaan?
Het is over het algemeen verdraaid moeilijk om pijn op te merken bij honden omdat ze het heel goed en lang verbergen en zichzelf vaak voorbij lopen.
Je eigen hond is vaak nog moeilijker te beoordelen omdat je die zoveel ziet dat heel kleine en geleidelijke veranderingen nog moeilijker op te merken zijn.

Super dat ze zo gezond is!
Veel plezier samen!

[Suzanne]

Met dank aan de tipgevers Traumeel...
We gaan nu voor de "lange wandeling" die beduidend korter is dan anders er een pilletje indoen en erna ook.

Mogelijk, heel mogelijk heeft ze zich simpel "verstapt"  en komt het manken daardoor.....want vandaag ging ze al weer 100 x beter dan gisteren. Nog niet helemaal als vanouds, maar toch. De komende paar dagen zeer zeker heel rustig en niet te ver.

Het gaat weer de goede kant op met mijn vrouwtje!

Suzanne

[Suzanne]

Ze tippelt weer als vanouds, ze mankt niet meer tijdens het lopen. Wel lijkt ze, als ze net wakker is en opstaat, wat strammiger dan vroeger.

Zou ze zich dan echt eigenlijk alleen maar verstapt hebben en daarom zo gemankt hebben? Kan me toch niet indenken dat de voedingssupplementen en medicatie nu al werken? ;-)

Nou ja, ze hobbelt weer lekker mee, dat was het doel toch? We lopen wel kortere rondjes, maar gaan nog wel lekker de natuur in. Dat is waar ze zich het lekkerst voelt. We zoeken nog wel even naar een modus waarbij ik of 'smorgens vroeg (dus rond 06.30) of in de avond een langere ronde ga lopen met de beide heertjes.. komen die ook aan hun trekken! ;-)


Groetjes,
Suzanne