Borke schreef:
Ik weet niet waarom je die kruiden geeft?
Zou het niet kunnen dat doordat je gaat Barfen en de voeding optimaal is, je helemaal geen kruiden hoeft toe te voegen?
Die kruiden worden gegeven omdat ze een stofwisselingsziekte hebben. Zonder deze kruiden kunnen ze niet, bij eentje wordt de temperatuur geregeld door de kruiden, ze kan haar temperatuur zelf niet regelen, zonder deze kruiden zou ze nog meer Epileptische aanvallen krijgen en hersenbloedingen. Weglaten is geen optie. Nu gaat het veel beter met haar, dus dat laten we zo ::)
Zelfs met Barfen zou haar voeding niet optimaal zijn.
Vitamines voeg ik sowieso niet toe, hier krijgen ze groentemix en als ik dat soms een tijdje niet heb staan, dan voeg ik nog steeds geen vitamines toe.
Ook hiervoor geldt, net als bij de kruiden, zijn ook de vitamines van levensbelang. Ik hoef maar iets te schommelen met de vitamines en ze krijgt aanvallen etc.
Sofi heeft een tijd veel medicijnen gekregen en haar gaf ik dagelijks een soort dikke groentesoep van gepureerde courgette en pompoen met wat andere groentes erdoor en daar roerde ik het doorheen. In het begin was ze niet enthousiast over die soep, maar dan roerde ik er vleesnat doorheen of zuivel of een eitje. Nu is ze dol op dat soort 'soepjes' en neemt ze het ook zonder dat.
Zou je eventueel de medicatie kunnen mengen met water, bouillon of iets anders en dan met een spuitje gewoon in hun bek spuiten?
Dat zou ik uit moeten zoeken welke wel en welke niet op mogen lossen. Sommige vitamines mogen zowieso niet opgelost gegeven worden. Bij Sommige honden heb ik als optie met hele grote pillen dat ik die in Honing kan dippen en dan glijdt het zo naar binnen, maar mijn oudjes is dat wat moeilijker bij, die zijn wat kieskeuriger, die lusten wel honing, maar trappen niet in honing om een grote pil
Ik denk dat ik gewoon per hond moet uitproberen wat ze willen. Misschien zou ik bij een enkele een gaatje in het vlees kunnen maken en daar de medicijnen instoppen? Wil wel minder momenten op een dag hebben dat ik met de medicijnen en eten bezig ben, want ik merk hoe meer momenten ik heb om daar aan te denken, hoe meer ik vergeet. Of soms weet ik niet eens meer of ik iets wel of niet gegeven heb