Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Door Alba
#1360454
Vanmorgen ben ik gaan bellen om voor Alba een afspraak bij een tandheelkundige specialist te maken. Ze maakt momenteel een potje van het wisselen, op het laatste moment (ze is nu 6 maanden en 1 week).
Er zijn een paar dingetjes:
1. haar beide P1-en zijn nog niet door. Ik wil graag weten of ze er zijn en zo ja dan waarschijnlijk in laten snijden zodat ze makkelijker kunnen doorkomen (ik weet dat dit vaker gebeurd en helpt, die kiesjes zijn zo mini dat ze wel vaker niet zelf doorkomen). Als ze er niet zijn, weten we dat ook maar!
2. ze is nu pas haar buitenste snijtand in de bovenkaak aan het wisselen: voor de kijker links is de nieuwe al door maar achter de melktand waardoor hij dus erg buiten de rij staat. De melktand zit nog muurvast, ik wiebel er regelmatig even aan. De andere, voor de kijker rechts, zit de melktand nog steeds, zie nog niets gebeuren. Hiervan wil ik graag weten of de andere er wel is en of er evt. iets gedaan moet worden zoals melktandjes trekken zodat de nieuwe nog de kans hebben door te komen en ook nog recht te komen staan.
3. Voor de kijker rechts zit de bovenste melkhoektand er nog, zit nog goed vast. Hier maak ik me niet zo druk om eigenlijk, valt er vanzelf wel uit (zeker omdat ik daar ook aan wiebel met regelmaat), maar hij zit dicht tegen de nieuwe aan. Er onstaat al aanslag tussen de beide tanden die ik nu maar heel voorzichtig weg ga halen met een krabbertje. Ik wil geen beschadigingen aan de nieuwe tand natuurlijk.

Wie heeft er ook ervaring met dit soort dingen? Misschien zijn er fokkers onder ons die me iets kunnen vertellen over de snijtandjes. In principe is het toch best wel laat om nog snijtanden te wisselen, mijn vriend en ik dachten eigenlijk dat we het gewoon gemist moesten hebben, dat ze die al gewisseld had  :-[. Ben ik een trutje dat ik 'nu al' naar een specialist wil?
Ik ga géén kunstgrepen doen zoals beugeltjes die pijnlijk zijn voor de hond (tenzij dat zou moeten voor de gezondheid maar dat lijkt me niet), maar als het 'zetjes' zijn zoals sneetjes of melkelementen trekken heb ik er geen moeite mee. Zolang ik zelf weet wat van moeder natuur komt vind ik het ok. We hebben het er goed over gehad, ik vind het zelf een fijn idee er een specialist naar te laten kijken.

Maandag halen we de verwijsbrief van de eigen da op (geloof dat hij aan de telefoon wel begreep dat ik weet waar ik naar kijk als ik haar bek open, dus hij hoefde haar niet te zien). Ik word als het goed is teruggebeld, hopelijk vandaag nog, door drs. van Foreest waar ik graag een afspraak wil.
Laatst gewijzigd door Alba op vr 11 sep 2009, 12:44, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Door Angelique
#1360911
Persoonlijk zou ik alleen iets laten doen wat schade aan het vaste gebit voorkomt. Die p1's komen vanzelf of ze komen niet, maar erachter komen of ze er zitten kan alleen met een foto. Verder kun je het beter misschien te snel na laten kijken dan dat je maanden wacht en er wellicht dingen fout gaan die voorkomen hadden kunnen worden.

Is het missen van p1 bij jullie een "drama"?
Door Decibels
#1361771
Volgens mij kun je alleen de p1 'helpen' doorkomen als ie er vlak onder zit...zodanig dat je 'm voelt zitten als het ware. Om 'm dan dat laatste stukje met doorkomen te helpen heb ik ook wel eens een sneetje laten geven. Als ie nog ver 'in de diepte' zit heeft het denk ik geen zin, want zo'n sneetje is met 1-2 dagen weer dicht.

Ik ben met wisselen van de hoektanden héél alert en zodra ik zie dat de nieuwe hoektand doorgekomen is hou ik het absoluut in de gaten. Ik heb ooit een hond gehad waarbij ik de melkhoektanden heb laten trekken met 7 mnd en dat was al te laat. De hoektanden waren 'verkeerd om' scharend en da's nooit meer goed gekomen.

De ene hond is sneller met wisselen dan de ander en ik denk ook rasgebonden?
Door Alba
#1364737
Vanochtend zijn we bij dr. van Foreest geweest, ik ben blij dat ik m'n gevoel gevolgd heb en ben gegaan.
Hij heeft rontgenfoto's genomen, helaas geen P1's. Nou ja, dat weten we dan maar. De standaard specificeerd niet dat ze compleet moeten zijn maar ook dan vind ik het wél iets om rekening mee te houden voor de eventuele fok.

De melkhoektand had een heel smalle schacht en was al aan het resorberen dus die was, als we niet waren gegaan, 'vandaag of morgen' afgebroken. Was goed te zien op de rx, hij was ook erg blij met de foto (waarschijnlijk voor educatieve doeleinden). Hij is verwijderd, niet helemaal omdat hij ook nu brak maar wat er nog in zit zijn kleine restjes dus worden of geresorbeerd of komen er wel uit. De nieuwe is niet beschadigd ofzo, dus fijn.

Van de snijtanden dacht de da eerst dat het al ware elementen waren en dat ze misschien bij die ene 2 ware elementen had, maar ik wist eigenlijk wel zeker van niet. Hij had ook wel door dat we wel opgelet hadden, zei ook dat hij tegengas van iemand die weet waar ze het over heeft wel lekker vond:-[ ;D. Op de foto was te zien dat het melktandjes waren en dat er bij de ene waar nog niets gebeurde wel een snijtand onder zat. Hij heeft beide melkelementen verwijderd, durfde niet te zeggen dat het wel goed zou komen zonder. Vooral omdat die ene nog niet doorkomende vrij dicht tegen de naastgelegen tand zit. Nu ligt de nieuwe tand goed vrij en heeft alle ruimte goed door te komen. Hij zei ook dat het niet standaard is om nog zo laat snijtanden te wisselen.

Dus, niet helemaal compleet maar nu wel alle ruimte om het allemaal keurig af te maken. Het was een heel fijne arts met een heel goede assistente: ze hebben voor de braunule niet geschoren en hij zat er zó in. Hij geeft bij extractie plaatselijke verdoving waardoor ze minder algehele verdoving hoefde te krijgen (fijn natuurlijk, hoe minder hoe beter) en ze werd weer wakker gespoten. Dus Alba ging enigszins dronken maar kwispelend mee naar huis. Ze heeft alweer wat gedronken en gegeten en ze wil graag ergens op knabbelen dus ze heeft net ook al een klein pensstaafje gehad. Komende dagen lekker rustig aan en wat extra slapen en dan is ze er zo weer bovenop. Het is toch altijd wel anders om je eigen hondje onder narcose te zien, mijn arme puppekind!

@Decibels: ik weet van een vriendin dat haar hond op ruim 6 maanden nog geen P1's had, ook niet te voelen en ze lagen nog vrij diep. Op de foto dus wel te zien en hoewel die arts ook zei dat het niet zou helpen heeft hij sneetjes gezet, en hij heeft nu wél beide P1's. Nooit geschoten...
Met de hoektanden was ik ook erg alert, inderdaad op de stand vooral maar dat is altijd goed scharend geweest. Van 1 hoektand leek het even alsof hij wat teveel naar binnen toe stond maar dat trok vanzelf bij.
Overigens heb ik vorig weekend alle andere pups van het nest gezien en ze zijn allemaal compleet. Het wisselen ging bij 1 héél snel, bij de andere wat langzamer. Er was nog eentje die vrij lang een dubbel snijtandje heeft gehad maar daar waren ze wel op een 'normale' tijd doorgekomen.
Nou ja, iedere hond is weer anders en blijkbaar is Alba gewoon graag speciaal :biggrin2:.
Door Decibels
#1364749
Alba schreef: Vanochtend zijn we bij dr. van Foreest geweest, ik ben blij dat ik m'n gevoel gevolgd heb en ben gegaan.
Hij heeft rontgenfoto's genomen, helaas geen P1's. Nou ja, dat weten we dan maar. De standaard specificeerd niet dat ze compleet moeten zijn maar ook dan vind ik het wél iets om rekening mee te houden voor de eventuele fok.

De melkhoektand had een heel smalle schacht en was al aan het resorberen dus die was, als we niet waren gegaan, 'vandaag of morgen' afgebroken. Was goed te zien op de rx, hij was ook erg blij met de foto (waarschijnlijk voor educatieve doeleinden). Hij is verwijderd, niet helemaal omdat hij ook nu brak maar wat er nog in zit zijn kleine restjes dus worden of geresorbeerd of komen er wel uit. De nieuwe is niet beschadigd ofzo, dus fijn.

Van de snijtanden dacht de da eerst dat het al ware elementen waren en dat ze misschien bij die ene 2 ware elementen had, maar ik wist eigenlijk wel zeker van niet. Hij had ook wel door dat we wel opgelet hadden, zei ook dat hij tegengas van iemand die weet waar ze het over heeft wel lekker vond:-[ ;D. Op de foto was te zien dat het melktandjes waren en dat er bij de ene waar nog niets gebeurde wel een snijtand onder zat. Hij heeft beide melkelementen verwijderd, durfde niet te zeggen dat het wel goed zou komen zonder. Vooral omdat die ene nog niet doorkomende vrij dicht tegen de naastgelegen tand zit. Nu ligt de nieuwe tand goed vrij en heeft alle ruimte goed door te komen. Hij zei ook dat het niet standaard is om nog zo laat snijtanden te wisselen.

Dus, niet helemaal compleet maar nu wel alle ruimte om het allemaal keurig af te maken. Het was een heel fijne arts met een heel goede assistente: ze hebben voor de braunule niet geschoren en hij zat er zó in. Hij geeft bij extractie plaatselijke verdoving waardoor ze minder algehele verdoving hoefde te krijgen (fijn natuurlijk, hoe minder hoe beter) en ze werd weer wakker gespoten. Dus Alba ging enigszins dronken maar kwispelend mee naar huis. Ze heeft alweer wat gedronken en gegeten en ze wil graag ergens op knabbelen dus ze heeft net ook al een klein pensstaafje gehad. Komende dagen lekker rustig aan en wat extra slapen en dan is ze er zo weer bovenop. Het is toch altijd wel anders om je eigen hondje onder narcose te zien, mijn arme puppekind!

@Decibels: ik weet van een vriendin dat haar hond op ruim 6 maanden nog geen P1's had, ook niet te voelen en ze lagen nog vrij diep. Op de foto dus wel te zien en hoewel die arts ook zei dat het niet zou helpen heeft hij sneetjes gezet, en hij heeft nu wél beide P1's. Nooit geschoten...
Met de hoektanden was ik ook erg alert, inderdaad op de stand vooral maar dat is altijd goed scharend geweest. Van 1 hoektand leek het even alsof hij wat teveel naar binnen toe stond maar dat trok vanzelf bij.
Overigens heb ik vorig weekend alle andere pups van het nest gezien en ze zijn allemaal compleet. Het wisselen ging bij 1 héél snel, bij de andere wat langzamer. Er was nog eentje die vrij lang een dubbel snijtandje heeft gehad maar daar waren ze wel op een 'normale' tijd doorgekomen.
Nou ja, iedere hond is weer anders en blijkbaar is Alba gewoon graag speciaal :biggrin2:.

Bij de teckel zijn we altijd alert op gebitten. Kleine rassen schijnen toch meer problemen op te leveren tijdens het wisselen. Tot zo'n 10 jaar terug mochten teckels p1-en missen...werd niet op gelet. Maar toen werd de ras-standaard aangepast en sindsdien mogen ze maximaal 2 p1-en missen....is het meer dan is het absoluut een lagere kwalificatie. Nou is er bij de teckels een verschil in het missen van elementen...ruwharen....bijna nooit....kortharen...bijna nooit...langharen...bijna altijd. Hoe dat komt? Geen flauw idee...misschien door het creëren van de langhaar? Volgens de geschiedenis is daar de setter en de spaniel voor gebruikt. Nou vind ik sowieso het vererven van die p1-en heel vreemd gaan. Ik heb generaties lang complete gebitten gehad en dan tóch zomaar ineens een hond ertussen die ze alle 4 mist. Andersom gebeurd ook regelmatig...honden die p1-en missen geven nakomelingen die een compleet gebit hebben.
Door Alba
#1364755
Dat van de langharen is me ook al eens opgevallen inderdaad! Ik show zo af en toe de ruwhaar heren van een vriendin, ook regelmatig in Duitsland en daar vliegt alles wat ook maar 1 element mist eruit met een ZG (volgens mij lezen ze daar met liefde over de '2 missende p1-en zijn toegestaan' zin heen! Ik vind ze daar wel erg streng, ook op de gewichten bv, de rest van de hond telt dan ineens niet meer!?). Ook daar hoor ik vaker over missende elementen bij langharen. Zal haast wel liggen aan de 'buitenlandse' invloeden dan...

Mij is altijd 'geleerd' dat je gebitsproblemen relatief makkelijk eruit kan fokken maar ja, zo eens in de zoveel tijd komt het wel terug. Maar goed, er is me ook geleerd dat de P1 een rudimentair tandje is dus eigenlijk zijn de honden mét dinosaurussen ;). Ik heb zelf meer moeite met andere elementen als die missen maar ja, helemaal compleet is toch het streven uiteindelijk.

Alba had net een kophuidje opgegraven uit haar speelgoedemmer, ze wil heel graag knagen. Denk dat de plaatselijke verdoving helemaal uitgewerkt is en dat het een beetje gek voelt. Inmiddels slaapt ze weer!
Door Fynn
#1364764
Alba schreef: Vanochtend zijn we bij dr. van Foreest geweest, ik ben blij dat ik m'n gevoel gevolgd heb en ben gegaan.
Hij heeft rontgenfoto's genomen, helaas geen P1's. Nou ja, dat weten we dan maar. De standaard specificeerd niet dat ze compleet moeten zijn maar ook dan vind ik het wél iets om rekening mee te houden voor de eventuele fok.

De melkhoektand had een heel smalle schacht en was al aan het resorberen dus die was, als we niet waren gegaan, 'vandaag of morgen' afgebroken. Was goed te zien op de rx, hij was ook erg blij met de foto (waarschijnlijk voor educatieve doeleinden). Hij is verwijderd, niet helemaal omdat hij ook nu brak maar wat er nog in zit zijn kleine restjes dus worden of geresorbeerd of komen er wel uit. De nieuwe is niet beschadigd ofzo, dus fijn.

Van de snijtanden dacht de da eerst dat het al ware elementen waren en dat ze misschien bij die ene 2 ware elementen had, maar ik wist eigenlijk wel zeker van niet. Hij had ook wel door dat we wel opgelet hadden, zei ook dat hij tegengas van iemand die weet waar ze het over heeft wel lekker vond:-[ ;D. Op de foto was te zien dat het melktandjes waren en dat er bij de ene waar nog niets gebeurde wel een snijtand onder zat. Hij heeft beide melkelementen verwijderd, durfde niet te zeggen dat het wel goed zou komen zonder. Vooral omdat die ene nog niet doorkomende vrij dicht tegen de naastgelegen tand zit. Nu ligt de nieuwe tand goed vrij en heeft alle ruimte goed door te komen. Hij zei ook dat het niet standaard is om nog zo laat snijtanden te wisselen.

Dus, niet helemaal compleet maar nu wel alle ruimte om het allemaal keurig af te maken. Het was een heel fijne arts met een heel goede assistente: ze hebben voor de braunule niet geschoren en hij zat er zó in. Hij geeft bij extractie plaatselijke verdoving waardoor ze minder algehele verdoving hoefde te krijgen (fijn natuurlijk, hoe minder hoe beter) en ze werd weer wakker gespoten. Dus Alba ging enigszins dronken maar kwispelend mee naar huis. Ze heeft alweer wat gedronken en gegeten en ze wil graag ergens op knabbelen dus ze heeft net ook al een klein pensstaafje gehad. Komende dagen lekker rustig aan en wat extra slapen en dan is ze er zo weer bovenop. Het is toch altijd wel anders om je eigen hondje onder narcose te zien, mijn arme puppekind!

@Decibels: ik weet van een vriendin dat haar hond op ruim 6 maanden nog geen P1's had, ook niet te voelen en ze lagen nog vrij diep. Op de foto dus wel te zien en hoewel die arts ook zei dat het niet zou helpen heeft hij sneetjes gezet, en hij heeft nu wél beide P1's. Nooit geschoten...
Met de hoektanden was ik ook erg alert, inderdaad op de stand vooral maar dat is altijd goed scharend geweest. Van 1 hoektand leek het even alsof hij wat teveel naar binnen toe stond maar dat trok vanzelf bij.
Overigens heb ik vorig weekend alle andere pups van het nest gezien en ze zijn allemaal compleet. Het wisselen ging bij 1 héél snel, bij de andere wat langzamer. Er was nog eentje die vrij lang een dubbel snijtandje heeft gehad maar daar waren ze wel op een 'normale' tijd doorgekomen.
Nou ja, iedere hond is weer anders en blijkbaar is Alba gewoon graag speciaal :biggrin2:.

Goh Anne jij tegengas geven  ;D ;D
Maar goed dat je gegaan bent altijd je gevoel volgen.

Groetjes Rian,Ijuba,Fynn en Asani
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door