Op een boxerforum waar ik lid van ben werd afgelopen week het (vervolg)verhaal verteld van een vierjarige boxer die ernstige - aangeboren - nierproblemen heeft en eigenlijk is opgegeven door zijn dierenarts. Ik heb al een aantal keren aan zijn baasjes gesuggereerd dat ze misschien eens vers voer moeten overwegen - in overleg met een dierenarts natuurlijk -, maar het antwoord was dat hun hond absoluut geen vlees mag hebben, voornamelijk in verband met de eiwitten.
Ik speel nu eigenlijk met de gedachte om die mensen in een persoonlijk berichtje te wijzen op het verschil tussen natuurlijk eiwit en verhit eiwit in brokken, en om ze aan te sporen toch eens met een dierenarts te praten die verstand heeft van vers voer en het mogelijke effect daarvan op nierproblemen. (Arm beest, ik wil niet weten wat ie allemaal heeft moeten eten de afgelopen jaren, als hij geen vlees mocht hebben.)
De vraag is: moet ik dat doen? Kan een hond die bij een status quo waarschijnlijk zijn vierde verjaardag (in oktober) niet gaat halen nog baat hebben bij een verandering van zijn dieet? Of moet ik me er gewoon buiten houden en die mensen de mogelijkheid gunnen in alle rust afscheid te nemen van hun huisdier? En ze vooral geen valse hoop bieden?
Zucht. De hond is nog geen vier jaar oud, godbetert. Wat zouden jullie doen?
Groetjes,
Annemarie