[Lefki&Amy]

Langzaam zie ik dingen aan Yuki veranderen........zijn ogen staan soms 'oud' (of vermoeid?), zijn bespiering is een heel stuk minder geworden, dus hij oogt wat benig...maar nu zie ik ook dat zijn staart op ca. 1/3 vanaf de aanzet, een heel stuk minder vol lijkt. Hij had altijd zo'n volle pluimstaart en nu is dat alleen nog maar het laatste deel. Het genoemde deel ziet eruit alsof ie net gezwommen heeft...maar dan alleen dat stuk.

Iemand herkenning??? 

[Doedels]

Herkenning wel, maar ik kan je niet vertellen wat het is. Ik ben TTouch practitioner en in mijn praktijk kom ik dit soort dingen vaak tegen. Het zegt altijd iets over de lichamelijke en/of geestelijke gesteldheid van een dier. Al werkend kom je er dan achter wat een dier nodig heeft om zich beter te voelen. Wat is Youki's leeftijd? Heeft hij gezondheidsproblemen? Hoe is zijn gangwerk en is de bespiering aan de achterhand veranderd? Voel je iets aan de staartwervel op de overgang van normaal naar dun haar?

[Mevroi Kruim]

Dat had mijn ouwe DH ook, die had Duitseherderverlamming (progressieve myelopathie) waardoor haar achterhand geleidelijk aan verlamd raakte, beginnend met de staart. Naarmate de verlamming vorderde werd haar vacht slechter, ook weer beginnend op de staart.

[Lefki&Amy]

Herkenning wel, maar ik kan je niet vertellen wat het is. Ik ben TTouch practitioner en in mijn praktijk kom ik dit soort dingen vaak tegen. Het zegt altijd iets over de lichamelijke en/of geestelijke gesteldheid van een dier. Al werkend kom je er dan achter wat een dier nodig heeft om zich beter te voelen. Wat is Youki's leeftijd? Heeft hij gezondheidsproblemen? Hoe is zijn gangwerk en is de bespiering aan de achterhand veranderd? Voel je iets aan de staartwervel op de overgang van normaal naar dun haar?

Interessant!! Yuki is bijna 11 en heeft al jaren gewirchtsproblemen (spondylose). Zijn gangwerk is onstabiel. Hij loopt al jaren mank met zijn linkervoorpoot en nu dan ook met rechtsachter. Soms zakt hij door 1 van zijn achterpoten, meestal rechtsachter...en hij sleept vaak iets met die poot.

De bespiering in zijn hele lichaam is fors afgenomen, maar hij beweegt dan ook een stuk minder dan een tijd geleden. Hij zwemt nog wel en dat gaat goed.

Ik zal eens voelen aan de staartwervels.....
Weet wel dat hij, na de osteopathie behandeling, ineens weer kon kwispelen, terwijl ie dat normaal nog maar heel minimaal doet....ineens ging de staart weer van links naar rechts. Helaas heeft dat maar een dagje geduurd.

[Lefki&Amy]

Dat had mijn ouwe DH ook, die had Duitseherderverlamming (progressieve myelopathie) waardoor haar achterhand geleidelijk aan verlamd raakte, beginnend met de staart. Naarmate de verlamming vorderde werd haar vacht slechter, ook weer beginnend op de staart.

Niet zo'n opbeurend verhaal 
Hoe oud was zij toen het begon??
En hoe kan vastgesteld worden of het dit is??

[Mevroi Kruim]

Nee, helaas, maar zo ging het.
De eerste verschijnselen zag ik toen ze een jaar of 6 was, ze liet tijdens het lopen haar staart steeds meer hangen ipv hem netjes te dragen. Ze is er 13 mee geworden, het ging allemaal vrij langzaam maar de laatste 2 jaar was het niet veel meer. Ze werd ook doof en dement dus heel veel kwaliteit van leven had ze op het laatst niet meer, slapen en eten, maar ze had geen pijn en dan is het kiezen van het goede moment wel moeilijk. Op het laatst kon ze niet meer zelf opstaan als ze lag en ze werd naast urine- ook ontlasting-incontinent, dus we moesten er elke nacht een paar keer uit om haar te keren of weer neer te leggen als ze was gaan zitten en niet verder kwam. En elke ochtend wassen omdat ze in haar ontlasting lag  dat was uiteindelijk de reden om haar in te laten slapen, dat was geen leven meer. En heel eerlijk gezegd had het achteraf ook een jaar eerder gekund, dat laatste jaar hadden we haar ook kunnen besparen. Maar dat zie je helaas vaak pas achteraf en niet als je er midden in zit.

[Lefki&Amy]

Nee, helaas, maar zo ging het.
De eerste verschijnselen zag ik toen ze een jaar of 6 was, ze liet tijdens het lopen haar staart steeds meer hangen ipv hem netjes te dragen. Ze is er 13 mee geworden, het ging allemaal vrij langzaam maar de laatste 2 jaar was het niet veel meer. Ze werd ook doof en dement dus heel veel kwaliteit van leven had ze op het laatst niet meer, slapen en eten, maar ze had geen pijn en dan is het kiezen van het goede moment wel moeilijk. Op het laatst kon ze niet meer zelf opstaan als ze lag en ze werd naast urine- ook ontlasting-incontinent, dus we moesten er elke nacht een paar keer uit om haar te keren of weer neer te leggen als ze was gaan zitten en niet verder kwam. En elke ochtend wassen omdat ze in haar ontlasting lag  dat was uiteindelijk de reden om haar in te laten slapen, dat was geen leven meer. En heel eerlijk gezegd had het achteraf ook een jaar eerder gekund, dat laatste jaar hadden we haar ook kunnen besparen. Maar dat zie je helaas vaak pas achteraf en niet als je er midden in zit.

Dat kan ik mij heel goed voorstellen. Ik hoop dat ik dat kan voorkomen bij Yuki, maar daar draagt dit soort info absoluut aan bij.
Wat erg hè, als je je hond zo achteruit ziet gaan 
Ik denk eigenlijk niet dat Yuki progressieve myelopathie heeft, omdat hij m.i. wel pijn heeft...maar dat is moeilijk te bepalen.
Daarnaast zijn Yuki's klachten begonnen vanuit de wervels, dus dat doet vermoeden dat de overige klachten ook daar vandaan komen.
Maar ik weet het natuurlijk niet en heb ook geen idee meer of er nog iets vast te stellen is en of dat nog wenselijk is.

Het viel mij gewoon op dat zijn staart er ineens anders uitziet......

Maar wat zijn precies de klachten bij myelopathie????

[Mevroi Kruim]

Voortschrijdende vererlamming vanuit de achterhand. Tenminste meestal, het begint vaak bij de staart. De myelineschede van de zenuwen wordt afgebroken waardoor zenuw-signalen niet meer goed doorkomen. Ze kon dus haar staart bv in het begin nog wel dragen maar ze liet hem slap hangen als er niks aan de hand was en tijdens het lopen ipv in een boogje te dragen. Gaandeweg werd dat erger, totdat de staart vrijwel altijd slap hing. Intussen begon de achterhad ook instabieler te worden, ze kon letterlijk niet meer op haar poten staan op een gegeven moment. Soms viel ze om en moesten we haar weer op de been hijsen en dan liep ze nog wel stukjes maar bochten werd steeds moeilijker. Ze kwam op een gegeven moment ook niet verder dan de tuin, ff zitten en dat was het dan weer.

Zie ook hier http://nl.wikipedia.org/wiki/Degeneratieve_myelopathie het heet dus trouwens degeneratieve MP (vergeet ik wel eens). Het lijkt op MS bij mensen, is een vergelijkbaar proces. Bij Jorka heeft het nog vrij lang geduurd al met al, het kan aanzienlijk sneller.

[Lefki&Amy]

Ik denk niet dat dat het is wat Yuki heeft....daarvoor heeft ie het al te lang en zijn staart houdt ie meer gespannen dan slap.....

[Binno]

die staart, is dat maar een klein stukje van een paar centimeters waar hij dat heeft?
dan zou het de vioolklier of wolfsklier kunnen zijn, mijn labrador had het ook op die plaats,
verkleurde haren, minder maar wel stugger en ook een soort schilfers

[Lefki&Amy]

die staart, is dat maar een klein stukje van een paar centimeters waar hij dat heeft?
dan zou het de vioolklier of wolfsklier kunnen zijn, mijn labrador had het ook op die plaats,
verkleurde haren, minder maar wel stugger en ook een soort schilfers

Ja, een klein stukje, maar wel ca 1/3 vanaf de aanzet....en ik zie verder niets geks aan zijn haren...het oogt alleen ineens niet meer vol, wat eerder wel zo was....