Nu is het eerste probleem waarom ik zou overwegen te castreren een medisch iets (daarom dus even in dit topic gezet), maar ook het gedrag erbij vind ik belangrijk, dat is wat het moeilijk maakt...
Het gaat dus om mijn Henkie, bordeauxdogreu van nu bijna 5 jaar oud! Het is een hond met een verleden en hij woont hij sinds 1,5 jaar vast bij mij. Ik ken hem vanaf dat hij bijna 2 was, hij is toen voor 6 maanden bij mij geweest voor een tijdelijke opvang en heropvoeding. Hij is toen daarna terug gegaan naar oude eigenaar en is sinds die tijd 3 keer voor herplaatsing geweest bij andere mensen. Dit liep allemaal verkeerd af (bijtincidenten en angstig gedrag) en uiteindelijk zou hij in het asiel belanden en heb ik hem mee naar huis genomen, nu dus 1,5 jaar geleden. Hij was bij mij een zeer lieve en sociale hond in mijn omgeving. Hij gaat prima met mijn teven overweg en ook op de hondenschool ligt hij zonder problemen in de kantine.
Henkie is, ondanks hij een slechte start heeft gehad qua voeding en opvoeding, en gezonde grote hond die nog zeer actief is qua bewegen. Alleen hij kampt al jaren met een ontstoken voorhuid (echt heel extreem smerig) en dit heeft geen verandering gegeven na spoelen, medicatie etc. en ik vind dat er nu echt wat aan moet gebeuren omdat hij anders misschien nog meer last gaat krijgen. Bovendien is hij wel een beetje irritant aanwezig als er weer een teef loops is, maar dat neem ik hem natuurlijk niet kwalijk. De laatste stap om dit probleem, die ontsteking, aan te pakken is (chemisch) castreren. Ik ben in principe tegen het snijden in een gezonde hond en zijn dominante gedrag is voor mij binnen beperken te houden. Ik ben alleen wel bang dat de castratie zijn onzekere gedrag weer terug laat komen en ik weer bij 'af' ben! Ik vraag me dus af hoe jullie daar tegenaan kijken...
ALS ik overweeg te castreren ga ik liever voor een echte castratie, het proberen met een chemische castratie ben ik niet zo voor, omdat ik van horen zeggen en ervaringsverhalen gehoord heb dat er nog veel verschil zit tussen deze 2 qua gedragsverandering EN dat een chemische castratie niet perse een voorhuidsontsteking tegen zou gaan en dat is voor mij eigenlijk op dit moment de enige reden om dit te doen. Dus wat zouden jullie doen in dit geval?
Even ter info Henkie zijn gedrag:
3 jaar geleden heb ik veel met hem te stellen gehad, we hebben een flinke dominantiestrijd gehad. Hij heeft me ook 1 keer flink gegrepen in mijn bovenarm, maar daarna schrok hij van zijn reactie en omdat ik hem op zijn plaats zette heeft hij sinds die tijd respect voor mij en kan ik bijna alles met hem. Henkie is/ was een zeer angstige hond, hij bijt ook als hij in het nauw gedreven word. Om hem positief te turnen heeft me zeker wel 4 maanden tijd nodig gehad. Hij is zeer fel op zijn eten (alleen ik mag zijn bak weghalen), dat is nooit minder geworden naar anderen toe (woog 42 kilo toen hij 1,5 jaar geleden kwam, ondertussen weegt hij 57 en is nog aan de sobere kant) en vertoonde zeer dominant gedrag naar andere honden. Onder mijn appel is het een opgevoede brave hond, die niet zomaar uit zou vallen naar andere honden (ik moet hem wel waarschuwen dat hij op mij moet letten, anders raakt hij gefixeerd en ben je hem kwijt). We hebben nu in anderhalf jaar 5 GG-klasses doorlopen en hij werkt als een trein, de examens gaan dus ook als zonnetjes Als Henkie geen duidelijkheid krijgt valt hij in zijn oude gedrag en valt hij uit naar mens/ hond!
Het vervelende is nu dat ik ernstig ziek ben en Henkie (en mijn andere honden) deels aangewezen zijn aan hulp om mijn honden te verzorgen. Deels wordt het opgevangen door het asiel waar hij graag logeert en waar ze zijn gedrag kunnen tempen en verder is hij zoveel mogelijk bij mij thuis. Ik zorg dan dat Henk in zijn eigen kamer is, zodat mensen gewoon naar binnen kunnen komen, voordat Henkie ze al weer de deur heeft uitgewerkt Nu ik ziek ben kan Henkie eigenlijk niet meer los, omdat hij verschrikkelijk dominant aanwezig is naar alles wat hij tegenkomt. Hij bijt niet in mijn aanwezigheid (onder bijvoorbeeld mijn moeders appel vertrouw ik hem voor geen meter), maar vertelt wel even met luid geblaf/ grommen had hij aanwezig is en dat ze mij niks mogen doen (beschermend gedrag dus). Ik kan helaas niet altijd streng optreden als hij zich misdraagt, ik heb op dit moment niet de kracht om hem te corrigeren. Ik vermijd zowieso nu zoveel mogelijk andere honden en loop ik aan de kant van het fietspad ipv wandelpad waar alle honden lopen. Ondanks zijn extreme waakgedrag van de laatste tijd wil ik hem nog wel redelijk stabiel in gedrag noemen op dit moment, omdat hij (nog) niet in oude gedragspatroon zit. Dit wil ik dus zo laten natuurlijk.
In hoeverre is de kans dat hij na een castratie weer in oude gedrag terugvalt? Misschien niet onbelangrijk omdat ik hem in goede banen moet houden: De verwachting van mijn eigen beter worden is geschat op nog een maand of 2 a 3 (het gaat met de dag een stukje beter), zodat ik er zelf ook weer op volle speed tegenin kan gaan