Dat ging dus niet goed sorry....
Hier nog een keer het hele verhaal:
Loes is een jack russel van 5 jaar die we nu een jaar hebben. Ze is een afgedankt fokteefje en we hebben haar uit het asiel. Vanaf het begin is ze erg bang voor andere honden, behalve voor onze jack russel Pluto. Ze is een angstbijtertje. We hebben een GT hier thuis gehad en met de juiste adviezen gaat de omgang met andere honden steeds beter, althans ze "spreekt" geen hondentaal maar ze wordt nu eerder nieuwsgierig naar andere honden dan dat ze ze meteen opvreet.
Maar ze is ontzettend bang voor harde geluiden. Eerst was het alleen voor onweer, nu is het inmiddels al voor vliegtuigen in de verte, harde wind, regen....eigenlijk alle geluiden die bij het dagelijks leven horen. Ze ligt nu ook weer boven onder een krabpaal te bibberen. Ze heeft al medicijnen tegen de angst, diazepam en alprozolam. Behalve dat ze er alles van opvreet wat los en vast zit (ook dat wat niet eetbaar is) is ze er erg suf van en niet in haar hummetje maar het belangrijkste ze is dan nog steeds bang. Ze krijgt ook passiflora van VSM en bach rescue. Ook heeft ze een DAP halsband om. Meer kan ik er inmiddels niet meer aan doen lijkt mij......Maar ze is ondanks alle medicijnen nog steeds bang....Ik word er zelf zo ontzettend verdrietig van en vraag me soms af of het soms aan mij ligt....
Ik weet het inmiddels echt niet meer....Het is zo ontzettend sneu om haar zo te zien ipv dat ze een lekker vrolijk hondje is. Iemand zei dat een hond er een jaar over doet voor ze helemaal zichzelf weer zijn na een herplaatsing....zou dit daar dan mee te maken kunnen hebben? Ik heb de GT ook weer gebeld en ingesproken dus ze zal me vanavond wel terug bellen maar ik moest het toch even van me afschrijven....
Wie heeft er nog wat tips om het leven voor haar toch wat dragelijker te maken? ( een kong of zo om af te leiden helpt niet, ze is zo in "shock" dat je niet tot haar doordringt)