Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

#1283921
beste hondenvrienden,  wij hebben 2 prachtige Ierse Setters, een reu van bijna 9 en een teefje van bijna 6.  Het zit zo.  toen wij aan deze combinatie begonnen wisten wij waar de klepel hing bij manier van spreken.  wij hebben dan ook altijd onze verantwoordelijkheid genomen en op topdagen ging onze reu of teef uit logeren.  wij konden ze perfect scheiden , geen probleem.  Het zijn niet de leukste dagen maar ja dat weet je op voorhand.  Nu is ons teefje na elke loopsheid schijnzwanger.  Soms helpt de pulsatilla maar vaak niet.  dat uit zich dan in piepen, nog eens piepen, slapen, geen zin in iets.  Ons teefje krabt haar tepels open, geeft vaak melk, heeft rode plekken op de liezen , krabt voortdurend onder haar staart en heeft vaak een blaasontsteking, ze kijkt naar haar "gat" om te zien of er nog geen puppy's uitvallen, sorry voor de rare taal.

deze keer was het weer prijs, de hele loopsheid was een hel voor haar , kuur antibiotica enz.  bovendie heb ik haar ook al een paar keer een spuit gegeven tegen de jeuk , iets met cortisonen.  vorige week wanneer ze een blaasontsteking opliep had ik zoeits van ja waar zijn we mee bezig?  Onze dierenarts stelde voor om haar te castreren.  Nu ik ben daar echt niet voor en zeker niet bij dit soort hond.  Indien ik morgen een pupje koop zou ik haar ook niet laten castreren , ik zou gewoon afwachten.  Ik vraag mij nu af , moet ik weer zitten wachten op een nieuwe loopsheid met blaasontsteking en schijn zwangerschap of moet ik nu de knoop doorhakken.  Weet je onze reu likt ook aan haar vagina , dat is ook niet echt hygienisch denk ik dan.  Maar ik doe het niet voor hem , het zou wel gemakkelijker zijn maar ik wist waar ik aan begon.  Ik weet dat de vacht een ramp wordt maar ik kam mijn honden bijna, elke dag dus ik denk dat ik dat wel kan bijhouden.  Ik weet echt niet wat ik moet doen, maar leuk is anders.  Kunnen jullie mij zeggen of deze feiten ernstig zijn omcastratie te overwegen?    Wij hebben ook bloed laten trekken en daaruit blijkt dat er "medisch" niks aan de hand is?  als ze nu een baarmoederonsteking zou hebben dan zou ik geen minuut twijfelen maar ja je wenst je hond dat toch ook niet toe zodat je makkelijker kan beslissen.  Ik weet het echt niet , ik heb alle pagina's doorgenomen omtrent dit onderwerp maar zie de bomen door het bos niet meer.    Vriendelijke groetjes  Anja
#1283996
Nu heb ik begrepen dat de vacht van Ierse Setters een probleem kan worden.
Maar volgens mij is ze dan altijd nog beter af dan elke keer dit hele circus.
Ik zou zeggen weeg eventuele bijverschijnselen van castratie af tegen de vervelende klachten die ze nu heeft en neem dan een beslissing.
Jij bent de enige die dat kan doen.

Groetjes Rian,Ijuba,Fynn en Asani
#1284172
ik vind wel eens dat castratie als uiterst negatief wordt bestempeld terwijl er ook best veel voordelen zijn..
bij kiki heb ik geen veranderingen gemerkt qua vacht en dik worden..
alleen maar positief hier..
ze is zachter geworden in karakter.. en heeft ook geen last meer van schijnzwangerschappen met de daarbij behorende waaksigheden vw mijn zoontje sano..
ze wilde iedereen grijpen als zij schijnzwanger was en sano kwam te dichtbij vreemde mensen en honden..
#1284189
spreeuwtje schreef: ik vind wel eens dat castratie als uiterst negatief wordt bestempeld terwijl er ook best veel voordelen zijn..
bij kiki heb ik geen veranderingen gemerkt qua vacht en dik worden..
alleen maar positief hier..
ze is zachter geworden in karakter.. en heeft ook geen last meer van schijnzwangerschappen met de daarbij behorende waaksigheden vw mijn zoontje sano..
ze wilde iedereen grijpen als zij schijnzwanger was en sano kwam te dichtbij vreemde mensen en honden..
Hoe oud was Kiek ook alweer?
#1284202
beste hondenvrienden

heel erg bedankt voor jullie advies, het is zo een vervelende beslissing, ik moet nu toch nog enkele maanden wachten en een eventuele schijnzwangerschap afwachten , ondertussen kan ik nadenken over wat ik moet doen maar ik ben wel een beetje opgelucht dat jullie er zo over denken.
heel erg bedankt om mijn berichtje te lezen

vriendelijke groeten Anja
#1284286
Na iedere keer na de loopsheid schijnzwanger te zijn geweest , hebben wij uiteindelijk ook de knoop doorgehakt en onze Bommel laten castreren. Haar leven is een stuk leuker geworden na die tijd. Zij was om de drie á vier maanden loops, dus ook zo vaakk schijnzwanger. Daar was ze ook echt ziek van. Ik had spijt dat ik het niet veel eerder had laten doen. Haar vacht veranderde trouwens niet. Zij was een kruising teckel/york met erg lange haren.

Twee van onze Border Collie's zijn ook gecastreerd. De één heeft een hele andere vacht gekregen, een echte zgn castratenvacht. De ander heeft nergens last van.
#1284387
Ik vind dit wel heel erg zielig voor jouw teefje. Die werd bij mij onmiddelijk gecastreerd. Zoveel pijn (blaasontsteking kan heel zeer doen) en zoveel ellende... Dat heeft ze toch niet verdient? Die castratenvacht is best wel in toom te houden met behulp van een goede trimmer hoor! Daarbij, wat is nou belangrijker?? Hoe je eruit ziet? Of hoe je je voelt? ;)
#1284394
Ik zou mijn hond in jouw situatie ook zeker laten ontstokken. Dit is echt niet leuk meer. Dan maar een minder mooie Setter vacht! Ik vind dat je het nog uiterst lang hebt uitgehouden en niet lichtvaardig besluit. Overigens, ik heb Linga laparoscopisch laten ontstokken en moet ik ooit weer een hond laten castreren: dan zeker weer laparoscopisch. Wat een prachtige techniek en wat was zij snel genezen! Ik zou echter wel uitkijken bij welke kliniek ik ging, want inmiddels is het zo dat dierenartsen snel een cursusje in de US volgen en terug in Nederland komen zonder ervaring en lekker laparoscopisch aan de slag gaan. Terwijl ervaring juist zo essentieel is, bij deze techniek. Dus beginners die zichzelf via het Internet overal aan de man proberen te brengen: overslaan die handel!
#1284894
Hoi, hoi,  ik heb er inderdaad best lang over gedaan om iets aan de situatie te veranderen maar ik vond het altijd zo een moeilijke beslissing.
Weet je, ik heb alles zitten lezen over castratie , heel wat forums gelezen over mensen die ook zoiets meemaakten maar ik wist en weet nooit wanneer deze dingen nu echt de moeite waar waren om ze echt te laten castreren.  Heel wat mensen vinden schijnzanger iets van de natuur en dat gaat dan ook weer over , net zoals de loopsheid.  dan had ik maar geen teefje moeten nemen zeggen ze.  Maar het gaat er niet om dat ze bloedt en mijn huis bij manier van spreken vuil maakt of zo.
Ik poets gewoon wat meer , ik zit daar niet mee in.
En ja wij hebben ook een intacte reu, ik wist echt wel waaraan ik begon en dat het niet de fijnste periode zou zijn.  Maar als ik al die dingen optel dan word ik daar ook niet vrolijk van, ik had eerst ook zoiets van ja dat is dan de natuur.  Maar ik kijk nu  niet meer uit naar een loopsheid want het is niet meer plezant, onze honden wonen bij ons in huis, lopen ons de hele tijd achterna, die zijn gewoon heel erg aanwezig in ons leven, dus als er iets mis is dan merk je dan ook meteen.
Ik dacht altijd dat ik overdreef maar ik ben het eigenlijk zat om mezelf weer af te vragen wat ons nu weer te wachten staat .

Ik heb ook geen zin meer in een hond die zo mak is tijdens de loopsheid, die dan weer eens een blaasontsteking krijgt omdat ze de hele tijd likt of wanneer de reu eraan likt,  ik heb geen zin meer in een hond die daarna piept, veel slaapt, constant aan haar tepels krabt, melk geeft , in de liezen bijt en ga zo maar door.

Ik ben mezelf precies weer aan het overtuigen denk ik.  Ik heb altijd geweten wat de gevolgen van een castratie bij een setter kunnen zijn.  Maar wat die vacht betreft die moet ik dan maar meer bijhouden, doe ik trouwens nu ook, dus het werk wat ik eraan heb is gewoon geen probleem.  Vind het alleen erg jammer.
Voor die reden en omwille van een eventuele incontinentie heb ik dat zolang tegengehouden.  Bovendien is het voor onze reu en voor ons zelf ook een stuk makkelijker maar voor hem en voor ons heb ik dat zelfs niet eens overwogen omdat ik die verantwoordelijkheid altijd wou nemen.  Dan had ik beter twee goudvissen gekocht, bij manier van spreken.
Ik ben een beetje opgelucht dat jullie mij in deze beslissing wat steunen want ik ben er eigenlijk wat droevig van.  Waarschijnlijk een overdreven reactie maar ja    ik was altijd van princiepe als het niet moet dan doen we het niet.    Toch bedankt voor de fijne respons   
Groeten  Anja
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door