Ik voel me zo ontzettend stom... Vandaag is Benthe voor de laatste lange trainingswandeling meegeweest. Eigenlijk zou ze vandaag al niet meer meegaan, omdat we 30 kilometer moesten en ik 25 wel voldoende vond voor haar, maar vanwege oppasproblemen (Arno moest met Beau naar Heiloo, vriendin zit met haar voet omhoog en mijn moeder kan haar zelf niet uitlaten) had ik besloten om het toch maar te proberen. Indien nodig, kon ze na 10 kilometer of na 20 kilometer stoppen en bij mijn zus of bij mijn moeder blijven. Maar het ging harstikke goed met haar, het was natuurlijk ook heerlijk wandelweer. Zelfs na de pauze bij mijn moeder (op 20 kilometer) was ze nog heel fit, en ze stond al bij de achterdeur klaar toen we aanstalten maakten om weer te vertrekken.
Maar de laatste paar kilometer merkte ik, dat ze wat langzamer ging lopen. Ik dacht dat het vermoeidheid was en heb haar uiteraard heel goed in de gaten gehouden, maar ze heeft toch tot thuis doorgestapt. Toen ik thuiskwam, zag ik opeens een paar lichte vlekjes op de voetzooltjes van haar achterpoten, waar het eelt dus helemaal is weggesleten en 1 kussentje is ook een beetje rood, het ziet er uit als een beginnende blaar Ze geeft geen reactie als ik er voorzichtig op duw, dus de pijn lijkt mee te vallen. Zo dom van mij, ik heb de afgelopen weken regelmatig haar voetzooltjes gecontroleerd tijdens het wandelen, maar vandaag dus helemaal vergeten (ik zat met mijn hoofd heel erg bij Beau vandaag)
Ik was van plan om de komende dagen vooral op gras te lopen met haar, heeft iemand nog een andere tip?