Oke dit wordt voor de duidelijkheid even een heel verhaal ben ik bang...
Zusje (3 jaar) is het een zondag terug tijdens een boswandeling in de rug geschoten. Ze deed niet iets ruigs ofzo, wilde wel even een haakse bocht maken om Joey aan te gaan vallen. Maar in die beweging was het inneens een kreetje en werd ze rustig. Ze wilde niet meer lopen, liep heel stijfjes. Mijn man heeft haar verder gedragen naar de auto, gelukkig waren we er bijna Ze kreunde heel zachtjes op de arm. Eenmaal thuis heb ik een dienstdoende arts gebeld en even overlegd. Heb haar toen een Rimadyl gegeven en verder lekker met rust gelaten Ze was verder wel goed te pas maar merkte toen ik haar 's avonds een kwartel te eten gaf wel dat het trekken daar aan vervelend was vanuit dr rug. In de nacht van zondag op maandag is het fout gegaan, toen ik 's ochtends vroeg beneden kwam lag ze niet meer op de bank zoals normaal maar hing ze wat tegen Joey aan die op de grond op zn kussen lag. Ze wilde/kon niet gaan liggen, was helemaal stijf. Kreunde als ze wilde gaan liggen.
De da heeft wat testjes gedaan op neurologisch gebied ivm Hernia. Alles functioneerde nog naar behoren gelukkig. Ze heeft maandag Tramadol gekregen en Traumeel voor de rest van de week. Dinsdagmorgen terug op controle. Het was goed, tot ze in de wachtkamer door angst en spanning weer verkrampte. Toen ging die rug weer bol en kwam dr neus niet meer naar de grond om een koekje op te pakken Ze heeft toen nog 1 maal een injectie Tramadol gehad. We zijn vanaf die dag verder gegaan met previcox 57, elke dag 1. Ze is weer helemaal opgeknapt gelukkig, heeft sinds die stuip die dinsdagmorgen geen problemen meer gehad. Inmiddels is ze al vanaf afgelopen zondag zonder pijnstillers.
En nu????? Mijn idee was om toch een paar foto's te laten maken, van de nek en de rug. Om wat dingen uit te kunnen sluiten. Hernia graad1 zul je er niet op zien. Spondylose wel of een verschoven wervel misschien. Ik heb echt geen idee wat het nou geweest is. Maar het feit is dat ze een bulldog is en dat naar mijn idee tegenwoordig haast wel 1 op de 5 bullen hernia krijgt Ik acht die kans dus vrij groot, mn grootste angst zeg maar.
Maar.... 'toevallig' is ze de woensdag voor de zondag dat het mis ging met een klap uit de vensterbank gevallen.. Er leek niet direct wat aan de hand te zijn maar achteraf was ze zaterdag al te rustig. Misschien is er in de loop van de dagen toch een letsel ontstaan??? Vind het haast wel tè toevallig eigenlijk... ???
Ook is zij in november aan haar gescheurde kruisband geopereerd (was ook weer zo'n stom ongelukje ) de stand van het knietje zou iets veranderen, misschien loopt ze daardoor anders en belast ze haar spieren verkeerd en is het 'alleen maar' in dr rug geschoten wat spieren betreft...
Allemaal van die dingetjes die mee kunnen spelen. Maar ik weet dus nu niet zo heel erg goed wat ik nu het beste met haar aan moet. Wel behandelen als een hernia en 6 weken aan de lijn lopen? Of hebben ze daar langer als een paar daagjes last van en is dat niet waarschijnlijk (vanaf de zondag tot het mis ging tot de woensdag, toen was ze al wel weer de oude zeg maar)?? Of toch maar die foto, ze moet er helaas wel voor onder zijl, tis geen meewerker wat dat betreft en wil geen worstelpartijen. Ze is heel angstig bij de da inmiddels. De foto zou puur voor mijn geruststelling zijn eigenlijk, zodat ik iets meer zou weten. Alleen voor haar zal dat veel stress opleveren ben ik bang
Een osteopaat zit ik aan te denken, maar stel ze heeft wel spondylose, dan zou dat geen goede behandeling voor haar zijn...
Wat zouden jullie doen?! Verder onderzoeken of gewoon blij zijn dat het weer goed gaat en gewoon verder gaan met het leven zeg maar?!?