Alléé ... hondje is een understatement .... normaal is het een Flat van 38 kg.
Ik zal nu een verhaal beginnen die héél lang is maar noodzakelijk is om uit te leggen waarom ik Drammer op barf wil zetten en met welke zaken ik rekening moet houden.
1. Drammer is mijn allerliefste flat waarmee we in 2008 een hels jaar hebben meegemaakt.
In mei wint hij de Best of Show bij de Nederlandse Flatcoated Retriever Club en één week erna doet hij een maagtorsie.
We waren er binnen het kwartier bij en wordt zijn leven voor de eerste keer gered door een spoedoperatie.
Na deze zware operatie zakt zijn gewicht tot 34 kg.
We blijven bij onze verse voeding maar hij wordt niet meer de oude.
2. Na een tijdje begint hij over te geven. Niet continue maar op heel onregelmatige tijdstippen. Wij maken ons geen zorgen omdat er steeds wordt gezegd dat dit normaal is en dat hij toch minstens 6 maanden nodig heeft om te herstellen.
Ik ga regelmatig op DA-controle en we krijgen medicatie om zijn maag te laten herstellen.
Op een avond wordt hij niet wakker en ga ik in allerijl naar de DA. Hij blijkt helemaal uitgedroogd en men vermoedt "iets" in zijn maag.
Mits een endoscopie geen uitsluitsel geeft, wordt Drammer voor een 2de keer geopereerd. De DA vindt ernstig ontstoken darmen, maag en lymfeklieren. Er wordt een bioptie genomen van de maag, darmen, lymfeklieren en lever.
Hij is natuurlijk vermagerd en in afwachting van de resultaten wil de DA hem zetten op een hypo-allergeen dieet. En natuurlijk ..... brokken.
De brokken zijn Hill's Z/D ( héél duur ) en geven als resultaat dat Drammer nog meer vermagerd.
De diagnose van IBD ( Inflammatory Bowl disease ) wordt gesteld en na een heel "gevecht" met mijn DA wordt Drammer terug op verse voeding gezet ( vlees, groenten en aardappelen ) met cortisone-medicatie voor zijn IBD.
Zijn gewicht zit nu op 31 kg.
3. Drammer blijft sukkelen met zijn gewicht maar doet het verder heel goed. Hij blinkt, eet goed, speelt maar vermagerd.
Bij de DA hebben ze een voedselconsulente maar die mij onvoldoende ondersteuning kan geven omdat ze volledig is gefocust op brokken.
Op maandag 21/12 moet ik Drammer terug binnen doen. Hij is plots verzwakt, verkrampt en beeft. Hij kan niet meer in de auto. Uiteindelijk geeft hij bloed over en tijdens een derde operatie wordt een gigantische maagzweer vastgesteld. ( 20 % van zijn maag werd weggenomen )
Men vermoed dat hij reeds heel lang maagzweren ( nerveuse hond ) had die tengevolge van de cortisone zijn verergerd.
Op kerstdag mocht ik hem ophalen en mijn lieveling woog maar 27,75 kg meer.
Na het opzoeken van informatie op het internet en na onze ervaring van vorig jaar ben ik er nog steeds van overtuigd dat de problemen van Drammer ontstaan zijn door het eten van vroeger : rijst en pasta.
Sedert zijn laatste operatie heb ik geen aardappelen meer gegeven en zijn gewicht is gestegen naar 28,70 kg en gisteren ( 02/01 - 11 dagen later ) 29,40 kg.
Mits ik vind dat zijn huidige dieet ( van de DA ) veel te éénzijdig is en eigenlijk niet alles geeft wat hij nodig heeft, zou ik willen geleidelijk overschakelen naar barf.
Drammer is nu beter. Zijn algemene conditie is buitengewoon goed gezien de omstandigheden. Hij blinkt, hij speelt, hij eet goed, ...
Ik heb dus een hond die moet verdikken maar die een verkleinde maag heeft alsook een maag die na de maagtorsie is vastgezet.
Hij is tevens allergisch aan koolhydraten maar dit is bij Barf geen probleem. ( denk ik )
Hij neemt nu ook medicatie om de maagzweren te genezen, dit betekent het maagzuur te neutraliseren en omwille van de noodzakelijk enzymen om de vertering te verbeteren krijgt hij ook verse pancreas.
We moeten nog altijd rekening houden met zijn IBD maar ik denk met over te schakelen naar barf dat dit de maag en darmen ( ontstekingen ) ten goede zal komen.
Mijn eerste vraag is : aan welk percentage zou ik Drammer voederen ? Ik dacht 4%.
In de bibliotheek varieert het percentage van 2% naar 7% afhankelijk van de grootte van hond.
Kan er iemand mij raad geven?