Mijn kat Wannes is al heel goed aan het barfen, ben stilletjes heel trots op hem!
Toch is het hier geen rozengeur en maneschijn wat de klok slaat.
Ik heb het idee dat hij hoe langer hoe meer gestresst wordt. Hij heeft bij de vorige eigenaar een jaar of 3 in een benedenhuis mét tuin gewoond en het laatste half jaar op een flat. Dat ging prima volgen die mensen. het is maar wat je prima noemt! Hij woont nu een week of 3 bij mij, op een appartement, 1e etage en vorige week kon ik hem nog net pakken omdat hij van het balkon wilde springen. Hij wil zo graag naar straat.
Nu komt hij voorlopig niet meer op het balkon maar loopt van het ene raam naar het andere om naar buiten te kijken en helaas zijn er veel ramen en woon ik op een hoek.
Jammeren bij de balkondeur, vooral als er buiten een kat is te zien, staat tegen het raam recht overeind om maar zolang mogelijk zicht te houden op wat hij interessant vind. Vliegt met razende vaart van de ene bank naar de andere en houdt zich stevig staande met zijn nagels, het gevolg laat zich raden...........
Mijn vraag;
Heeft iemand van jullie zoiets bij de hand gehad?
Kan ik iets doen of laten zodat hij zich wat meer bij de situatie neerlegt?
Moet de onrust gewoon slijten?
Ik krijg soms het idee dat hij hier 'gevangen' zit en dat voelt niet prettig.
Weet er iemand raad?
Alvast dank,
Ri@.