Vanmiddag zaten mijn man en ik rustig op de bank tv te kijken, totdat het ons opviel dat ons dobertje wel erg rustig naast de bank lag. Ik stond op om naar hem te gaan kijken, sprong hij op en had hij een enorme rode piemel, en het leek alsof hij geplast had. Er steekt wel eens vaker een stukje piemel uit, maar die gaat er dan weer in als hij opstaat.
Terwijl hij (moeilijk) rondliep, bleef het ding er maar uitsteken (het was gruwelijk rood en geaderd), en Wandor keek er bijzonder moeilijk bij. Ik dacht aan een voorhuidontsteking en wilde het ding gaan schoonmaken. Dit liet hij niet toe. Wandor stelt zich nooit aan, dus hierdoor wist ik direct dat het behoorlijk zeer moest doen.
Het zag er een beetje angstaanjagend uit dus belde ik de dierenarts en legde het verhaal aan haar uit. Ze vroeg of ik zeker wist dat het geen zaadlozing was geweest. Dat wist ik natuurlijk niet, had er ook niet aan gedacht, maar het leek me dat hij dan wel wat blijer had gekeken .
We gingen dus toch bij de dierenarts langs (liever het zekere voor het onzekere), en wat bleek, zijn piemeltje had klem gezet in de voorhuid. Dit kan ontstaan wanneer de piemel niet gelijkmatig opzwelt, zodat het voorste deel te dik is om terug in de voorhuid te kunnen en dan wordt het zaakje afgekneld, wat met de nodige pijn gepaard gaat. Wanneer je hier niets mee doet kan (het voorste stukje van) de piemel afsterven.
Naar het schijnt komt dit bij veel reuen voor en het is zaak om dan de piemel terug in de voorhuid te krijgen. Dit doe je door de huid als het ware over de piemel te trekken door aan het randje van de voorhuid te trekken. Je moet glijmiddel gebruiken zodat het makkelijker gaat en dan doet het voor de hond minder pijn (anders kan de piemel ook nog geirriteerd raken en heeft hij daar zalf voor nodig).
Ik wist helemaal niet dat dit kon gebeuren, daarom wil ik het jullie vertellen, zodat jullie op de hoogte zijn van deze mogelijkheid. (misschien wisten jullie het ook al).
Gelukkig is in ieder geval met Wandor alles weer goed, het was echt zo'n zielig gezicht!
groetjes,
Evelyn